«Η ανεργία στην Ελλάδα είναι διπλάσια από το μέσο όρο της ευρωζώνης, όμως εδώ που κάθομαι με σερβίρουν άνθρωποι που δεν είναι Έλληνες».
Έτσι ξεκινά το άρθρο του Christ Blackhurst στον Independent, ο οποίος βρέθηκε πρόσφατα για διακοπές στη χώρα μας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, στο ξενοδοχείο που επέλεξε να μείνει -σε κάποιο ελληνικό νησί- το προσωπικό εκτός από τις καθαρίστριες και τους κηπουρούς, ήταν στην πλειονότητά του ξένοι.
Η απάντηση που πήρε από τη διοίκηση του ξενοδοχείου, στην οποία απευθύνθηκε, ήταν ότι «το προσωπικό στο εστιατόριο και το μπαρ του ξενοδοχείου πρέπει να δουλεύει πολλές ώρες και δε μπορείς να βρεις ντόπιους που θα δουλεύουν έτσι, και σίγουρα όχι με τις αμοιβές που δίνουμε εμείς. Προτιμούν να παίρνουν επιδόματα ανεργίας παρά να εργάζονται. Πρόκειται για εποχική εργασία και οι ντόπιοι αναζητούν κάτι πιο μόνιμο».
Ο αρθρογράφος εκφράζει την έκπληξή του, καθώς -όπως σημειώνει- τα ελληνικά νησιά δε δέχθηκαν τόσο ισχυρό πλήγμα από την κρίση όσο η ηπειρωτική χώρα, ενώ επισημαίνει ακόμη ότι οι τιμές ήταν υψηλότερες σε σχέση με το προηγούμενο έτος και ότι υπήρχε έλλειψη ελληνικών προϊόντων.
Από την άλλη, χαρακτηρίζει ως «διαχρονική σταθερά» την απουσία επιβολής φόρων και το γεγονός ότι «η πλειοψηφία αποφεύγει την πληρωμή των φόρων και βρίσκει τρόπους να διαφύγει».
«Υπάρχουν αυτοί που επιμένουν ότι η κρίση στην ευρωζώνη τελείωσε, η Ελλάδα εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις και εξυγιαίνει τα δημοσιονομικά της. Ίσως, αλλά όχι με βάση την -βιαστική πράγματι- δική μου παρατήρηση. Από πού θα έρθει η ανάπτυξη; Η απουσία πόρων για την μελλοντική ευμάρεια είναι ανησυχητική. Αυτό που ένιωσα εγώ είναι πως πρόκειται για ένα έθνος που ελίσσεται, παριστάνοντας ότι εκτελεί οδηγίες, ενώ συνεχίζει να λειτουργεί ως συνήθως. Αυτό δεν μπορεί να αποτελεί καλό οιωνό. Βέβαια, δε με εμπόδισε να κάνω εξαιρετικές διακοπές», καταλήγει.
