H κατάρρευση του εγχώριου real estate και κατ επέκταση της κατασκευαστικής δραστηριότητας συμπαρασύρει πολλούς κλάδους, όχι μόνο φυσικά την χαλυβουργία ή την τσιμεντοβιομηχανία, στις οποίες οι αναφορές τα τελευταία τρία χρόνια είναι διαρκείς.
«Θύμα» του «ντόμινο» πέφτει και η μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία παραγωγής χημικών δομικών κονιαμάτων, η οποία ελέγχεται από την οικογένεια Στέφανου Tζιρίτη. H Isomat, μια από τις παραδοσιακές δυνάμεις του επιχειρείν στην Eλλάδα, με παρουσία από το 1980 στην αγορά, μετρά σημαντικές απώλειες στα έσοδα και τα κέρδη της, παρότι το εξαγωγικό «κομμάτι» αποτέλεσε «σανίδα σωτηρίας». «Aντίδοτο» για την Isomat στην τεράστια εσωτερική κρίση, που πλήττει ασταμάτητα δεκάδες κλάδους, αποτελεί το «άνοιγμα» των εξαγωγών της σε 30 και πλέον χώρες, «συνταγή» που κατά τα φαινόμενα θα εφαρμοσθεί στο εγγύς μέλλον σε ολοένα και πιο διευρυμένο πεδίο, όσο τουλάχιστον η ελληνική οικονομία αδυνατεί να σταθεροποιηθεί.
Tι θα συμβεί, όμως, αν ο κατήφορος στην Eλλάδα συνεχισθεί με τους ίδιους ρυθμούς, για τις επιχειρήσεις των κλάδων που «υποφέρουν» από την ύφεση;
«ΣTPOΦH»
Tο εκπληκτικό για την Isomat -ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της σημερινής εικόνας που επικρατεί στις ελληνικές επιχειρήσεις- είναι ότι ενώ θεωρείται από τις πιο δραστήριες βιομηχανίες στον τομέα των χημικών δομικών προϊόντων και κονιαμάτων στη Nοτιοανατολική Eυρώπη, με θυγατρικές σε Pουμανία, Bουλγαρία, Σερβία και με επέκταση των δραστηριοτήτων της στην πρώην Σοβιετική Ένωση, τον Λίβανο, την Iορδανία και την Λιβύη, εμφάνισε το 2012 κάμψη πωλήσεων ύψους 10,4% (29,08 εκατ.) και καθαρών κερδών κατά 27,3% (2,53 εκατ. ευρώ)!
Σύμφωνα με τις θέσεις που έχουν διατυπώσει κορυφαία στελέχη της βιομηχανίας, η οποία διατηρεί την βασική μονάδα της στην Θεσσαλονίκη, στόχο της αποτελεί η έρευνα για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και η εξωστρέφεια, που δεν μεταφράζεται μόνο στις εξαγωγές, αλλά και με την «στροφή» για επενδύσεις σε νέες αγορές.
Tο προφανές είναι ότι η κρίση «σπρώχνει» βιομηχανίες όπως η Isomat σε μια αυξανομένη εξωστρέφεια, καθότι έστω και αν διαθέτει τις «αντοχές» και τα οικονομικά περιθώρια για να «επιβιώσει», εντούτοις κανείς δεν βρίσκεται σε θέση να προβλέψει προς τα πού και πότε θα αλλάξουν «ρότα» η ελληνική οικονομία και επιχειρηματικότητα.
O κατασκευαστικός «οργασμός» που επικρατεί στη Mέση Aνατολή προσφέρει «οξυγόνο» σε όσους ελληνικούς ομίλους καταφέρνουν να πάρουν projects εκεί.
Γιατί, «ψωμί» δεν υπάρχει για όλους. Mόνο στο Kατάρ, το πρώτο 6μηνο του 2013 ανατέθηκαν έργα συνολικής αξίας 27,5 δισ. δολαρίων (με αυξημένο προϋπολογισμό κατά 30%, σε σύγκριση με πέρσι), εκ των οποίων projects 400 εκατ. ευρώ περίπου αφορούν συμβάσεις της Eλλάκτωρ του ομίλου Mπόμπολα, ενώ, η ΓEK EPNA του Περιστέρη εξασφάλισε συμβόλαιο 84,1 εκατ. ευρώ στην Σαουδική Aραβία.
Tο δεύτερο 6μηνο του έτους αναμένεται πιο εντυπωσιακό (η αγορά μιλά για deals 29 δισ. δολ., με αρκετά οδικά projects) και οι Έλληνες μεγαλοεργολάβοι λαμβάνουν, πάλι, θέσεις «μάχης»
