Οι «συγκρούσεις» κορυφαίων στελεχών της Siemens και η παρέμβαση της Άγκελα Μέρκελ
Η Siemens είναι ίσως ο ορισμός του τεράστιου, πολυσχιδούς ομίλου, αυτού που κατασκευάζει τα πάντα, από τρένα έως σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Όμως, η αποπομπή του διευθύνοντος συμβούλου της, Peter Loescher και οι καβγάδες μέσα στην εταιρία βγάζουν στην επιφάνεια την πτώση του γερμανικού γίγαντα.
Με 370.000 υπαλλήλους, η Siemens είναι ενεργή σε περισσότερες από 200 χώρες του κόσμου. Πρακτικά, σε όλες, εκτός από τη Β. Κορέα. Οι εργαζόμενοί της είναι υπεύθυνοι για 8.900 εφευρέσεις κάθε χρόνο. Η Siemens απασχολεί 18.000 μηχανικούς λογισμικού, περισσότερους ακόμα και από τη Microsoft και παράγει ετήσια έσοδα 78 δισ. ευρώ. Τα προϊόντα της βρίσκονται παντού. Είναι τόσο αυτονόητα, ώστε ο μέσος καταναλωτής δεν τα προσέχει καν, εκτός και εάν για κάποιο λόγο σπάσουν.
Όμως, στο εσωτερικό της εταιρίας, τα πράγματα δεν θυμίζουν πια ένα καλοκουρδισμένο ρολόι, όπως θα φανταζόταν κανείς. Ο πρώην οικονομικός διευθυντής και νέος CEO, Joe Kaeser, με συνεντεύξεις από το γραφείο του στο Μόναχο, δεν δίσταζε να μιλήσει για την τεράστια κρίση στην οποία βρίσκεται η επιχείρηση. «Είναι καιρός να μας πει ο CEO πού πηγαίνουμε. Η δουλειά του οικονομικού διευθυντή είναι να ρωτά πώς θα φτάσουμε εκεί», λέει.
Τώρα που ανέλαβε τα ηνία του ομίλου, ο Kaeser είναι εκείνος που πρέπει να αντιμετωπίσει την κρίση της Siemens. Και πρέπει να το κάνει εν μέσω μιας εσωτερικής κόντρας γιγάντων τόσο έντονης, που προκάλεσε έως και την παρέμβαση της Angela Merkel, η οποία ζήτησε να αποκατασταθεί η ηρεμία στο Μόναχο. Δύο από τους ισχυρότερους επιχειρηματικούς ηγέτες της Γερμανίας συγκρούονται, μέσα στο δ.σ. της Siemens. Πρόκειται για τον πρόεδρο του συμβουλίου Gerhard Cromme και τον πρώην επικεφαλής της Deutsche Bank και αντιπρόεδρο, Josef Ackermann. Η οικονομική εφημερίδα Bοrsen-Zeitung τους κατηγορεί ότι φέρνουν τη Siemens μπροστά σε μια πρωτοφανή φάρσα.
Αυτό, ωστόσο, δεν είναι παρά ένα από τα προβλήματα της Siemens. Τη μακρά λίστα συμπληρώνουν ένα φιάσκο στην ηλιακή ενέργεια, μερικά δισ. ευρώ που δόθηκαν σε κακοσχεδιασμένες εξαγορές, 600 εκατ. ευρώ σε διαγραφές που έχουν να κάνουν με τις business της offshore αιολικής ενέργειας και επανειλημμένες καθυστερήσεις στην παράδοση 16 τρένων υψηλής ταχύτητας στους γερμανικούς σιδηροδρόμους, Deutsche Bahn.
Βέβαια, η μεγαλύτερη σκιά από όλες, πάνω από τη Siemens, δεν είναι άλλη από το μεγάλο σκάνδαλο της διαφθοράς, το οποίο αποκαλύφθηκε το 2006. Τότε, εισαγγελείς και ερευνητές εισέβαλαν σε 30 γραφεία της Siemens, καθώς και στα σπίτια των κορυφαίων στελεχών της. Για να αποκαλύψουν ότι η εταιρία είχε αναπτύξει ένα πολύ αποδοτικό και λειτουργικό σύστημα δωροδοκίας, κατά τη διάρκεια δεκαετιών.
Σήμερα, όσοι γνωρίζουν, θεωρούν ότι το πραγματικό πρόβλημα της Siemens είναι ότι έχει χάσει την επαφή της με τον άνθρωπο και τον πελάτη. Ο όμιλος έχει μόνο μεγάλους εταιρικούς πελάτες. Έχει πουλήσει τη μονάδα κινητής τηλεφωνίας της και παράγει τα ψυγεία και τα πλυντήρια με το σήμα του μέσω ενός joint venture με την Bosch, του οποίου δεν έχει τον έλεγχο.
Αυτό σημαίνει ότι η Siemens έχασε την επαφή της με το γερμανικό λαό, έστω και εάν παραμένει πολύ γερμανική. Και σε αυτή τη φάση, που ολόκληρη η Γερμανία αναζητά ένα νέο ρόλο, η χώρα καλείται να τον βρει μέσα στην Ευρώπη και η Siemens σε όλο τον κόσμο.
