Θυμάστε ασφαλώς τι έγραφε ο Τύπος των «κουτόφραγκων» και τι αναμετέδιδαν τα ΜΜΕ της «φίλιας» προς εμάς Ευρώπης, όταν η γενικευμένη κατακραυγή και η αγανάκτηση της νεολαίας μας μετέτρεπε τους δρόμους των Αθηνών -και όχι μόνο- σε πραγματικό πεδίο μάχης.
Ήταν τον Δεκέμβρη του 2008, όταν σύσσωμος ο ευρωπαϊκός Τύπος κατακεραύνωνε την Ελλάδα για τα έκτροπα που «απειλούσαν την ασφάλεια και την τάξη» της χώρας, με τις ταξιδιωτικές οδηγίες στη συνέχεια να αποτρέπουν την έλευση Ευρωπαίων τουριστών σε αυτή την «γη του πυρός» της βαλκανικής ακρωνυχίδας.
Όλοι τότε (αλλά και μετέπειτα, με την αφορμή κάθε λαϊκής διαμαρτυρίας που δήθεν αμαυρώνει την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό) έσπευσαν να μιλήσουν καταδικαστικά για αποσάθρωση και διάλυση της νεοελληνικής κοινωνίας, για παρακμή και αφανισμό του οργανωμένου κράτους, φέροντας το από αιώνων γνωστό, παράφορα άδικο και εξοργιστικά παράλογο υποκριτικό προσωπείο τους.
Κι επειδή το πλέον πιθανόν είναι οι αγαπητοί εταίροι μας της Γηραιάς Ηπείρου να μην γνωρίζουν την αρχαία ρήση «μηδέν’ από του τέλους μακάριζε», τους θυμίζω -τώρα που οι φλόγες μπροστά από το βρετανικό Κοινοβούλιο υψώνονται απειλητικά και το χριστουγεννιάτικο δένδρο της πλατείας Τραφάλγκαρ λαμπάδιασε, τώρα που η δική τους οργισμένη νεολαία κατακλύζει το κέντρο του Λονδίνου κραδαίνοντας πυρσούς και καδρόνια και θρυμματίζοντας τις βιτρίνες των δικών τους καταστημάτων-, ότι εμείς εδώ κάτω, στην ασθμαίνουσα και σκληρά δοκιμαζόμενη κοιτίδα του πολιτισμού, έχουμε κι ένα άλλο σοφό ρητό: «μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας».
Ωστόσο, η Ελλάδα δεν προέβη σε παρόμοιες ταξιδιωτικές οδηγίες προς τους τουρίστες των Χριστουγέννων. Δεν καρπώθηκε την ευκαιρία για μια ρηχή, φθηνή και ποταπή αντεκδίκηση. Δεν πρόκειται για ένοχη σιωπή, όπως ίσως πολλοί εταίροι μας θελήσουν να την παρουσιάσουν. Ούτε για σιωπή των αμνών, έναντι των εξεγερθέντων εριφίων. Η δύναμη δεν απορρέει μόνο από την κάννη των όπλων, όπως αγαπούσε να λέει ο Μάο Τσε Τουνγκ. Κι αυτό ο Έλληνας το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Όπως γνωρίζει, άλλωστε, ότι η δύναμη πρωτίστως απορρέει από την λογική, από το ενεργό πνεύμα και το ψυχικό μεγαλείο. Κι αυτό ουδαμώς θα πρέπει να εκληφθεί ως ένδειξη αδυναμίας ή απώλειας μαχητικού φρονήματος. Δεν μπορείς να διεκδικείς το δίκιο σου πάνω στο πτώμα του δίκιου του άλλου. Ο Έλληνας μπορεί να έχει μνήμη επιλεκτική, αλλά σύνεση και καρδιά καθολική και ακέραιη!
Ας το σκεφτούν αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, για να μην βρεθούν ποτέ στην πυρά του Κύρου, όπως ο αρχαίος Κροίσος, ανακράζοντες το περίφημο: «Σόλων, Σόλων…»
Πάνος Γιαννάκαινας