Ο Αντόνιο Πάνε (Αντόνιο Αλμπανέζε) έχει την πιο παράξενη δουλειά του κόσμου. Ή μάλλον τις πιο παράξενες δουλειές, για να είμαστε απολύτως ακριβείς. Γιατί ο άνθρωπος επαγγέλλεται… αντικαταστάτης!
Στο οτιδήποτε. Την Δευτέρα είναι οικοδόμος, την Τρίτη οδοκαθαριστής. Την μια πουλά λουλούδια στα εστιατόριο, την άλλη δουλεύει στην κουζίνα με έναν Κινέζο. Θα τον δούμε να κολλά αφίσες με γυναικείους ή ανδρικούς πισινούς στους τοίχους και θα τον δούμε, επίσης να κουβαλά ξιφίες στην ψαραγορά του Μιλάνο.
Δουλειά να’ ναι κι ότι να’ ναι. Δεν λέει όχι σε κανέναν που για κάποιον λόγο του ζητεί να τον αντικαταστήσει. Είναι, στην κυριολεξία ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές.
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης, ο Αντόνιο Πάνε, κεντρικός ήρωας στο «L’intrepido» (διαγωνιστικό τμήμα), την τελευταία ταινία του Τζιάνι Αμέλιο, προσπαθεί κι αυτός να βγάλει με όποιον τρόπο μπορεί το ψωμί του. Ο ιταλικός τίτλος στα ελληνικά μεταφράζεται ως «Ο ριψοκίνδυνος» ή αυτός που παίρνει ρίσκα. Και πράγματι, ο Αντόνιο ζει ένα ρίσκο σε καθημερινή βάση αφού ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι θα τον περιμένει στην εκάστοτε δουλειά του.
Αυτό που τον σώζει όμως, μέσα στο χάος του σύγχρονου Μιλάνου που ο Αμέλιο κινηματογραφεί με αγάπη, είναι το χιούμορ. Ο Αντόνιο δεν πτοείται ποτέ, ή σχεδόν ποτέ γιατί έχει και κάποιες αδυναμίες, όπως ο νεαρός γιος του, ή μια αινιγματική κοπέλα που βοηθά. Ορισμένες φορές σου θυμίζει λίγο τον Σαρλό του Τσάρλι Τσάπλιν, αν και ο Αμέλιο δεν συμφωνεί με την σύγκριση παρότι μέγας θαυμαστής του Σαρλό. Είναι πάντως ένας ήρωας του καιρού μας, φτιαγμένος με τα υλικά της οικονομικής ύφεσης που μαστίζει την Ευρώπη και ο άμεσος τρόπος με τον οποίο ο Αντόνιο Αλμπανέζε τον προσεγγίζει (χωρίς ποτέ να τον μετατρέψει σε καρικατούρα) ενδεχομένως να χαρίσει στον ιταλό κωμικό ένα βραβείο ερμηνείας το Σάββατο που μας έρχεται.
Ο ίδιος ο Τζιάνι Αμέλιο που μια εικοσαετία στο παρελθόν είχε κάνει αίσθηση στο ίδιο φεστιβάλ με το «Lamerica», δεν ξέρει αν η τελευταία ταινία του είναι κωμωδία ή δράμα. Οταν άρχισε να την γυρίζει την σκεφτόταν ως κωμωδία. Αργότερα όμως, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, είδε ότι το κλίμα της άλλαζε και γινόταν πιο δραματικό. «Την βλέπουν και γελάνε, την βλέπουν και κλαίνε.» είπε χαρακτηριστικά. Και εκεί φαίνεται η σπουδαία δουλειά του Αντ. Αλμπανέζε.
