Ένα βιώσιμο σχέδιο ιδιωτικοποίησης και ανάπτυξης σχετικά με το μέλλον της ΛΑΡΚΟ θα γινόταν δεκτό από την Τρόικα. Την ώρα όμως που όλα κρέμονται σε μια κλωστή και πέρα από τις πιέσεις των δανειστών υπάρχουν τεράστιες ευθύνες για την απαξίωση της εταιρίας. Πέρα από το βάρος του τεράστιου ενεργειακού κόστους, των οφειλών (68 εκατ. επιστροφή ΦΠΑ χρωστάει το Δημόσιο) υπάρχει πλούσιο παρασκήνιο γύρω από το καυτό αυτό θέμα.
Ένα παρασικήνιο που δεν σχετίζεται τόσο με την πρόταση Αβραμόπουλου να αγοράσει το ΥΕΘΑ, τη ΛΑΡΚΟ και τις αμυντικές βιομηχανίες όσο με τα συμφέροντα που δημιουργούν και εθνικό ζήτημα. Μοναδικός «κερδισμένος» από την εμπλοκή στη ΛΑΡΚΟ είναι η σκοπιανή FENS Industija που ανήκει στον όμιλο Cunico RNV, η οποία διατηρεί στο κρατίδιο του Γκρουέφσκι βιομηχανία σιδηρονικελίου. Πρόκειται για μια εταιρία που η μητρική της ελέγχεται από την BSG-R η οποία έχει εμπλακεί σε υποθέσεις δωροδοκίας τοπικών αξιωματούχων (Alexander Mashkevich) και την ΙΜΒ των Patokh Chodier και Alijan Ibragimov. Στην πρώτη εταιρία μάλιστα χρηματοδότησης επενδύσεων είναι και ο Τζόρτζ Σόρος.
Η σκοπιανή εταιρία λοιπόν που διευθύνεται τώρα από τον κ. K. Δασκαλάκη, πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της ΛΑΡΚΟ, είναι κερδισμένη ό,τι και να συμβεί. Είτε καταφέρει να αγοράσει με ένα χαμηλό τίμημα την εταιρία, εφόσον αυτή ιδιωτικοποιηθεί, είτε εφόσον αυτή κλείσει, να καταστεί η μοναδική κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή.
Το περίεργο είναι ότι ο Εμίρης του ΤΑΙΠΕΔ πήγε στα Σκόπια και είδε τον Δασκαλάκη, αλλά θα είναι ακόμα πιο περίεργο αν τελικά αποδειχθεί ότι πέραν του Δασκαλάκη που απλώς διευθύνει, υπάρχουν και δύο ακόμα Έλληνες που έχουν επενδύσει στην Cunico Σκοπίων.