Χαριστική βολή στο κοινωνικό κράτος – Τρόικα και ΥΠΟΙΚ «κλείνουν το μάτι» σε ιδιώτες τραπεζίτες και ασφαλιστές
Σε χέρια ιδιωτών φαίνεται πως περνά η «σκυτάλη» της πολύπαθης σύνταξης των εργαζομένων στην Ελλάδα, καθώς οι ασφαλιστικοί φορείς τείνουν να καταρρεύσουν υπό το άχθος της οικονομικής κρίσης. Και τούτο, διότι αφενός μεν η εισφοροφυγή, την οποία ο κρατικός μηχανισμός είναι ανίκανος να περιορίσει (πόσο μάλλον να εξαλείψει), αφετέρου δε τα «λουκέτα», που συνεχίζουν να πέφτουν βροχή, δημιουργούν κλίμα οικονομικής «ασφυξίας» στα ήδη «κουρεμένα» ασφαλιστικά μας Ταμεία.
Σε συνέχεια των δημοσιευμάτων που αναφέρονταν σε σχέδιο του Όλι Ρεν με σκοπό το «ψαλίδισμα» των συντάξεων κάτω από τον μέσο όρο των 903 ευρώ μηνιαίως, νέες πληροφορίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας και κάνουν λόγο για σχέδιο αποδεκτό από την τρόικα, το οποίο εκπονήθηκε «διά χειρός» του γερμανικού ασφαλιστικού κολοσσού που ακούει στο όνομα Allianz Group και βρίσκεται στα «ερμάρια» του ελληνικού Υπουργείου Εργασίας.
Μάλιστα το εν λόγω σχέδιο μιλάει για «δεύτερο πυλώνα συνταξιοδότησης» με τη συμμετοχή ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων και τραπεζών, προτείνοντας δηλαδή το πέρασμα της ασφάλισής μας σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά κέντρα.
Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης έχει γνώση του συγκεκριμένου σχεδίου, καθώς του το έχει ήδη αναλύσει ο Πολ Τόμσεν και ίσως να υπάρχει μάλιστα και κατ’ αρχήν συμφωνία.
Σύμφωνα με τη μελέτη της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, που συζητήθηκε την προηγούμενη Τετάρτη σε κλειστή συνέλευση, εκτιμάται πως η ελληνική Αγορά είναι πολύ μικρή και δεν μπορεί να σηκώσει δεκάδες επαγγελματικά Ταμεία. Υπό το φάσμα της κατάρρευσης, λοιπόν, τονίζεται ότι θα πρέπει να κατοχυρωθούν εθνικές συντάξεις ύψους έως 360 ευρώ, τις οποίες σαφώς θα εγγυάται το Ελληνικό Δημόσιο μέσω των Ταμείων, όμως σε δεύτερη φάση θα δραστηριοποιούνται οι ιδιωτικές εταιρείες.
Οι κρατήσεις στην πρώτη φάση θα αφορούν καισ τους δύο συμβαλλόμενους (εργοδότη και εργαζόμενο), ενώ ο ιδιωτικός πυλώνας ασφάλισης θα είναι υποχρεωτικός. Κάτι δηλαδή σαν τις ασφαλίσεις οχημάτων, οι οποίες διά νόμου είναι επιβεβλημένες στους οδηγούς. Το περίεργο βέβαια σε αυτό το νέο σύστημα είναι πως στον δεύτερο πυλώνα οι εργοδότες δεν θα έχουν καμία συμμετοχή παρά μόνο οι μεμονωμένοι ασφαλισμένοι.
Pension funds όπως… Αμερική
Η γερμανική πρόταση κυρίως των ειδικών και της τρόικας μιλάει για δημιουργία «pension funds», που λειτουργούν κυρίως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και τα οποία με εταιρικά σχήματα διαχειρίζονται τις συντάξεις μέσω συμβολαίων με ασφαλιστικές εταιρείες ή και με τράπεζες.
Ωστόσο, η θέση αυτή προκαλεί ρήγμα μεταξύ των στελεχών της ασφαλιστικής Αγοράς, καθώς προκαλεί την αντίδραση μελών τα οποία θεωρούν ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο στη διαχείριση των συντάξεων και να μην υπάρχει μεσολάβηση μέσω των funds.
Η άποψη αυτή έχει βάση στην πρόσφατη εμπειρία κουρέματος συνταξιοδοτικών funds, με αποτέλεσμα συνταξιούχοι από τρίτες χώρες να χάνουν μεγάλο μέρος των χρημάτων τους. Οι παροχές των pension funds θα είναι: Σύνταξη γήρατος, ανικανότητας, θανάτου (σύνταξη χηρείας), παροχές αναπηρίας και θανάτου με σταδιακά μειούμενο κόστος και υποχρεωτική λήψη σύνταξης στη λήξη.
H απόδοση των παροχών θα γίνεται με τους κανόνες του κύριου φορέα (προϋποθέσεις πρώτου πυλώνα) και χωρίς τη δυνατότητα πρόωρης ρευστοποίησης. Πηγές μας αναφέρουν ότι οι οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2014 και αφού πρώτα ολοκληρωθεί μελέτη που πραγματοποιεί εταιρεία που επελέγη από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Η πάγια θέση του Υπουργείου Εργασίας επί του θέματος είναι θετική, καθώς ο κ. Βρούτσης είναι ενήμερος για το θέμα ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού. Λογικό πάντως είναι αυτή η προσπάθεια ιδιωτικοποίη¬σης των συντάξεων να βρίσκει ισχυρές αντιστάσεις.
Δεν είναι τυχαίο πως η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων δεν έχει σε εκτίμηση τον ασφαλιστικό κλάδο, με αποτέλεσμα μόλις ένας στους έξι Έλληνες να εμπιστεύεται την σύνταξή του σε κάποια από τις 27 ασφαλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας. Παράλληλα, έντονη είναι η μνήμη των υποθέσεων της ΑΣΠΙΣ, όπου χάθηκαν εκατομμύρια ευρώ…
Το τέλος του κοινωνικού κράτους
Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι οι εισηγήσεις που η τρόικα εδώ και μερικούς μήνες επέβαλε στην κυβέρνηση, οι θέσεις της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος και οι προτάσεις που εδώ και δύο χρόνια η διοίκηση της Allianz καταθέτει πιεστικά, είναι ταυτόσημες. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο το γεγονός πως από το 2011 ο δείκτης Allianz Global Investors Pension Sustainability Index ανέφερε πως «η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή των παγκοσμίως πιο αδύναμων συνταξιοδοτικών συστημάτων».
Μάλιστα δημοσίευμα του Reuters με την αιγίδα της εταιρείας, η οποία διαθέτει άριστες σχέσεις με το γερμανικό κατεστημένο, συνέκρινε την χώρα μας με την Ινδία, την Κίνα και την Ταϊλάνδη, κατατάσσοντάς μας στις πιο αδύναμες χώρες σε επίπεδο απόδοσης συντάξεων και συστήνοντας να ακολουθηθεί ένα πιο ευέλικτο πρόγραμμα απόδοσης ιδιωτικών συντάξεων.
«Ρay as you go»
Η ίδια μελέτη αναφέρει ως θετικό το παράδειγμα του συστήματος «pay as you go» (πλήρωνε όσο πηγαίνεις) σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Λιθουανία, η Πολωνία ή η Ρουμανία, που έχει την ίδια ακριβώς φιλοσοφία με αυτό που προωθείται στη χώρα μας. Όμως και ο διευθύνων σύμβουλος της Allianz Hellas Πέτρος Παπανικολάου, πέρυσι τον Σεπτέμβριο από το βήμα του 14ου Συνεδρίου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος στην Ύδρα, αναφερόταν ξεκάθαρα σε αυτό που η τρόικα λίγους μήνες αργότερα προωθούσε. Δήλωνε τότε ο κ. Παπανικολάου πως «θα πρέπει να ανοίξει ο τομέας των συντάξεων στην ασφαλιστική Αγορά, καθότι οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν την τεχνογνωσία αλλά και την εμπειρία να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο».
Αλλά και οι μεγάλες ολλανδικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, όπως η ING, επενδύουν στην αλλαγή του τρόπου παροχής συντάξεων στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίες εξάλλου οι προ μιας εβδομάδας δηλώσεις του νέου βασιλιά της Ολλανδίας Βίλχελμ Αλεξάντερ πως «το κοινωνικό κράτος τελείωσε»!
Ο βασιλιάς στο διάγγελμά του εξήγησε πως στο εξής πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι οι πολίτες την ευθύνη για το μέλλον τους και να δημιουργήσουν το δικό τους κοινωνικό και οικονομικό δίχτυ ασφαλείας, χωρίς να προσβλέπουν στη βοήθεια του κράτους…
