Επιστρέφουν στις 28 Οκτωβρίου τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας στην Ελλάδα για τους καθιερωμένους πλέον ελέγχους, εν αναμονή του υψηλόβαθμου κλιμακίου που θα βρίσκεται στη χώρα μας στις 4 Νοεμβρίου.
Η κυβέρνηση αναμένεται να δώσει σκληρή μάχη με την τρόικα, καθώς και οι δυο πλευρές εμφανίζονται ανυποχώρητες στις απαιτήσεις τους.
«Τώρα η Ελλάδα μπορεί να λέει διεθνώς με πειστικό τρόπο ότι νέα δημοσιονομικά μέτρα που περιορίζουν μισθούς και συντάξεις ούτε πρέπει ούτε μπορεί να ληφθούν. Δεν τα αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε η εθνική οικονομία» αναφέρει χαρακτηριστικά η προγραμματική συμφωνία μεταξύ Σαμαρά – Βενιζέλου δείχνοντας την γραμμή που θα ακολουθήσει η τρόικα απέναντι στους δανειστές.
Το κλίμα στις Βρυξέλλες μετά από περίπου 1,5 χρόνο αναμένεται να είναι βαρύ για τον Πρωθυπουργό, ωστόσο ο Α. Σαμαράς σε κατ’ ιδίαν επαφές που θα επιδιώξει να έχει με τους ευρωπαίους ομολόγους του (καθώς το ελληνικό θέμα δεν περιλαμβάνεται στην ατζέντα της συνόδου και δεν πρόκειται να συζητηθεί) αναμένεται να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να δεχθεί η κυβέρνηση άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση θα ρίξει τους τόνους απέναντι στους δανειστές δεν θα αλλάξει όμως στάση.
Στο Μαξίμου γνωρίζουν πως η κυβέρνηση δεν θα αντέξει να λάβει πρόσθετα μέτρα. Ωστόσο από την άλλη πλευρά θα ασκηθεί ιδιαίτερη πίεση για την υλοποίηση όλων των προαπαιτούμενων που έχουν συμφωνηθεί.
Ο Πρωθυπουργός στις συναντήσεις που ενδέχεται να έχει στο περιθώριο της συνόδου κορυφής αναμένεται να «πατήσει» πάνω στο πρωτογενές πλεόνασμα, ένα στόχο για τον οποίο θα εκφράσει την βεβαιότητα ότι η χώρα θα πετύχει. Θα επισημάνει επίσης ότι ποτέ άλλοτε – από την στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στο μνημόνιο – δεν υπήρχε η πολιτική βούληση αλλά και η αποφασιστικότητα από την κυβέρνηση, να υλοποιήσει και να εφαρμόσει το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές.
Στην προγραμματική συμφωνία μεταξύ των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης η οποία «κλείδωσε» την παραμονή της Συνόδου αναφέρεται χαρακτηριστικά. «Ξέρουμε πλέον όλοι στον τόπο αυτό ότι “σχέδιο Β”, χωρίς θυσίες, εύκολο και ανώδυνο, δεν υπάρχει. Αν και αυτός ο δρόμος ήταν και είναι εξαιρετικά σκληρός και δύσκολος, κάθε άλλη επιλογή θα ήταν ένας δραματικά ανεύθυνος τυχοδιωκτισμός που θα οδηγούσε σε πλήρη εξανέμιση εισοδημάτων και περιουσιών και θα πήγαινε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω, υπό συνθήκες διεθνούς οικονομικής και πολιτικής απομόνωσης και εσωτερικής διάλυσης»
