Αέρας συμφιλίωσης βρετανικών τραπεζών – κυβέρνησης
Ρίχνουν τους τόνους στην κόντρα τους με τη βρετανική κυβέρνηση και τις εποπτικές αρχές του City, οι μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας. Οι Barclays, Standard Chartered και HSBC, τρία από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Βρετανίας, υπαναχωρούν από τις απειλές τους να εγκαταλείψουν το Λονδίνο και να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, καθώς οι πιέσεις για διάσπαση των τμημάτων εμπορικής και επενδυτικής τραπεζικής μαλακώνουν.
Μάλιστα, ο διευθύνων σύμβουλος της Barclays, Robert Diamond, είπε στους Βρετανούς βουλευτές τον Ιανουάριο, ότι το Λονδίνο «παραμένει το πρώτο χρηματοοικονομικό κέντρο του κόσμου». Ο πρόεδρος της HSBC, Douglas Flint πήγε ένα βήμα παρακάτω, απαριθμώντας τα πλεονεκτήματα του City, έναντι των ανταγωνιστών του. Και ο Mike Rees, επικεφαλής επιχειρηματικής τραπεζικής της Standard Chartered επαίνεσε το Λονδίνο για τη «μεγάλη ουδετερότητά του».
Και όμως, πριν από πέντε μήνες, οι τρεις τράπεζες απειλούσαν με μαζική έξοδο από τη χώρα, εάν η Βρετανία επιχειρούσε να επιβάλει το διαχωρισμό των μονάδων τους.
Πίσω από την αλλαγή στον τόνο των δηλώσεών τους, βρίσκεται ένας άνδρας: Ο John Vickers, πρόεδρος της Ανεξάρτητης Επιτροπής Τραπεζικής της Βρετανίας, στην οποία είχε ανατεθεί να εξετάσει το ενδεχόμενο διάσπασης των τραπεζών. Ο Vickers είπε σε ομιλία του, στις 22 Ιανουαρίου, ότι δεν σκόπευε να προτείνει κάτι τέτοιο. Έξι μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός David Cameron παραδέχτηκε ότι η κυβέρνησή του δεν θα πρέπει να εκδικηθεί τις τράπεζες, για την κρίση και δεσμεύτηκε να εφαρμόσει μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση στα μπόνους του κλάδου.
Η HSBC, που είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης, και η Standard Chartered παράγουν το μεγαλύτερο μέρος των προ φόρων κερδών τους, έξω από τη Βρετανία. Η Barclays παρήγαγε τα δύο τρίτα των κερδών της, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, από τη μονάδα επενδυτικής τραπεζικής της, η οποία περιλαμβάνει και τις πρώην αμερικανικές δραστηριότητες της Lehman Brothers. Η βρετανική κυβέρνηση είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Royal Bank of Scotland και της Lloyds, που συμπληρώνουν την πεντάδα των πέντε μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας.
Βέβαια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που από την πρώτη στιγμή θεώρησαν ότι οι απειλές των τραπεζών περί «μετακόμισης» δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μία σκληρή μπλόφα. Η διαδικασία της μεταφοράς της έδρας ενός τόσο μεγάλου τραπεζικού οργανισμού είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη σε φορολογικό και εποπτικό επίπεδο, ενώ εάν πράγματι αποφάσιζαν να εγκαταλείψουν το Λονδίνο, οι τράπεζες θα είχαν δυσκολία να διαλέξουν την επόμενη πόλη, που θα τους φιλοξενούσε, χωρίς να δυσαρεστήσουν κάποιες από τις κυβερνήσεις, που τους δίνουν μεγάλα και προσοδοφόρα συμβόλαια.
«Φαίνεται ότι οι τράπεζες έχουν καταλήξει σε κάποιου είδους αλληλοκατανόηση με την κυβέρνηση, όπου εκείνες σταματούν να απειλούν να φύγουν από τη Βρετανία και η κυβέρνηση σταματά να τις κριτικάρει», παρατηρεί ο Simon Maughan, επικεφαλής ανάλυσης μετοχών της MF Global. «Με συνέπεια λέμε ότι οι επενδυτές και οι μέτοχοί μας, μάς ζητούν να κοιτάξουμε το που θα έχουμε την έδρα μας, και το κάνουμε, όμως, υπάρχουν μια σειρά από πλεονεκτήματα στο να μένουμε στο Λονδίνο», είπε ο εκπρόσωπος της Standard Chartered, Jon Tracey.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, φροντίζουν να υπενθυμίζουν στην κυβέρνηση, ότι, εάν τις πιέσει και πάλι, δεν θα διστάσουν να βγάλουν από το συρτάρι τα σχέδια «μετακόμισης». Το Λονδίνο «είναι το μέρος όπου θέλουμε να είμαστε», είπε ενώπιον της επιτροπής οικονομικών της Βουλής ο Diamond, όμως, έσπευσε να προσθέσει ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η τράπεζά του θα βρίσκεται πάντα στη βρετανική πρωτεύουσα.
