Χρειάστηκε παράταση μίας ημέρας προκειμένου οι αντιπροσωπείες σχεδόν 200 χωρών που συμμετείχαν στη διεθνή διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, στη Βαρσοβία, να καταλήξουν σε μια υποτυπώδη συμφωνία για περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η τελική συμφωνία θα υπογραφεί το 2015 στο Παρίσι.
Περιβαλλοντικές οργανώσεις, ωστόσο, καταγγέλλουν απουσία ουσιαστικής προόδου.
Οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν αργά το βράδυ του Σαββάτου, έπειτα από συμφωνία, βάσει της οποίας όλες οι χώρες έχουν στη διάθεσή τους κάτι περισσότερο από ένα χρόνο για να ανακοινώσουν σαφείς, δεσμευτικούς στόχους μείωσης των εκπομπών τους. Μέχρι την τελευταία στιγμή, οι σύνεδροι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν στο χρονοδιάγραμμα.
Βασικό «αγκάθι» στις διαβουλεύσεις: να γεφυρωθούν οι διαφωνίες μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών για τους στόχους που θα πρέπει να τεθούν, προκειμένου στην επόμενη διάσκεψη να υπογραφεί μια ιστορική συμφωνία, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή το 2020 και θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο καθορίζοντας τις μειώσεις που θα πρέπει να γίνουν τα επόμενα 10 χρόνια.
Με βάση το Πρωτόκολλο του Κιότο, μόνο οι πιο αναπτυγμένες χώρες καλούνταν να περιορίσουν τις εκπομπές τους και αυτός ήταν ο βασικός λόγος, για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες το απέρριπταν, υποστηρίζοντας ότι ραγδαία αναπτυσσόμενα κράτη, όπως η Ινδία και η Κίνα – ο μεγαλύτερος ρυπαντής παγκοσμίως, τα τελευταία χρόνια – θα πρέπει να επωμιστούν το οικονομικό βάρος της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Το βασικό επιχείρημα των κρατών αυτών είναι ότι οι αναπτυγμένες χώρες απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, συνεπώς έχουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Σε αυτή τη σύνοδο όμως, φαίνεται πως το ζήτημα διευθετήθηκε, καθώς σύμφωνα με τους εκπροσώπους αναπτυγμένων κρατών, τα συμφωνηθέντα για το 2015 «ισχύουν για όλους».
«Απώλεια και καταστροφή»
Επιπλέον, μάχη δόθηκε και για το ζήτημα της «απώλειας και καταστροφής», δηλαδή των αποζημιώσεων στις φτωχές χώρες για τα ακραία καιρικά φαινόμενα που αποδίδονται στην κλιματική αλλαγή. Οι χώρες αυτές ζητούσαν τη δημιουργία ενός νέου θεσμού, ο οποίος θα διοχετεύει τις αποζημιώσεις στο μέλλον. Τελικά συμφωνήθηκε ο μηχανισμός αυτός να ενταχθεί σε ένα υπάρχον όργανο του ΟΗΕ.
Περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι, μετά από δύο εβδομάδες δύσκολων διαβουλεύσεων, οι σύνεδροι απλώς συμφώνησαν πάνω σε κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από πέρυσι. «Είναι το ελάχιστο που θα έπρεπε να γίνει στη Βαρσοβία σε σχέση με την απώλεια και την καταστροφή», δήλωσε στο BBC ο Χαρτζίτ Σινγκ από την Action Aid. «Μερικές πλούσιες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, κρατούσαν το μηχανισμό όμηρο μέχρι τέλους».
