Oι γεννήσεις σχεδόν 230 εκατομμυρίων παιδιών κάτω των πέντε ετών δεν έχουν καταγραφεί ποτέ, δηλαδή περίπου το 1 στα 3 όλων των παιδιών κάτω των πέντε ετών σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με έκθεση της Unicef που δημοσιεύεται με αφορμή την 67η επέτειο από την ίδρυσής της.
«Η ληξιαρχική καταγραφή αποτελεί κάτι περισσότερο από ένα δικαίωμα. Είναι ο τρόπος που οι κοινωνίες πρώτα διαπιστώνουν και κατόπιν αναγνωρίζουν την ταυτότητα και την ύπαρξη ενός παιδιού», τονίζει ο Γκίτα Ράο Γκούπτα, αναπληρωτής Εκτελεστικός Διευθυντής της Unicef. «Η ληξιαρχική καταγραφή είναι επίσης το κλειδί για να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά δεν έχουν ξεχαστεί, δεν στερούνται τα δικαιώματά τους ή κρύβονται πίσω από την πρόοδο των λαών τους».
Η νέα έκθεση «Το εκ Γενετής Δικαίωμα κάθε Παιδιού: Ανισότητες και τάσεις στην καταγραφή των γεννήσεων», συλλέγει στατιστικά στοιχεία από 161 χώρες και παρουσιάζει τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της κάθε χώρας και τις εκτιμήσεις σχετικά με την καταγραφή των γεννήσεων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο το 2012, καταγράφηκε μόνο περίπου το 60% του συνόλου των βρεφών που γεννήθηκαν. Τα ποσοστά διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των διαφόρων περιοχών, με τα χαμηλότερα επίπεδα καταγραφής των γεννήσεων να διαπιστώνονται στη Νότια Ασία και την υποσαχάρια Αφρική. Οι 10 χώρες με τα χαμηλότερα επίπεδα καταγραφής των γεννήσεων είναι: Σομαλία (3%), Λιβερία (4%), Αιθιοπία (7%), Ζάμπια (14%), Τσαντ (16%), Ενωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας (16%), Υεμένη (17%), Γουινέα-Μπισσάου (24%), Πακιστάν (27%) και Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (28%).
Ακόμα και όταν τα παιδιά είναι καταγεγραμμένα, πολλά δεν έχουν κανένα πιστοποιητικό για αυτή την καταγραφή. Στην Ανατολική και Νότια Αφρική για παράδειγμα, μόνο τα μισά περίπου εκ των καταγεγραμμένων παιδιών έχουν πιστοποιητικό γέννησης. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 1 στα 7 καταγεγραμμένα παιδιά διαθέτει πιστοποιητικό γέννησης. Σε μερικές χώρες αυτό οφείλεται σε απαγορευτικά τέλη καταγραφής.
Σε άλλες χώρες δεν εκδίδονται πιστοποιητικά γέννησης και οι οικογένειες δεν διαθέτουν καμία απόδειξη για την καταγραφή. Τα παιδιά που δεν καταγράφονται κατά τη γέννηση ή δεν έχουν έγγραφα που να πιστοποιούν την ταυτότητά τους, συχνά αποκλείονται από την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγειονομική φροντίδα και την κοινωνική ασφάλιση, ενώ μπορεί να πέσουν ευκολότερα θύματα trafficking. Αν τα παιδιά χωρισθούν από τις οικογένειές τους εξ αιτίας φυσικών καταστροφών, συρράξεων ή ως αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης, η επανένωσή τους γίνεται πιο δύσκολη λόγω έλλειψης επίσημης τεκμηρίωσης.
Σύμφωνα με τη Unicef, η μη καταγεγραμμένες γεννήσεις είναι ένα σύμπτωμα των αδικιών και ανισοτήτων σε μια κοινωνία. Η Unicef χρησιμοποιεί καινοτόμες προσεγγίσεις για την υποστήριξη των κυβερνήσεων και των κοινοτήτων για την ενίσχυση των πολιτικών και των συστημάτων ληξιαρχικής καταγραφής. Στην Ουγκάντα για παράδειγμα – με την υποστήριξη της Unicef και του ιδιωτικού τομέα – υλοποιείται μια λύση που ονομάζεται MobileVRS που χρησιμοποιεί την τεχνολογία της κινητής τηλεφωνίας για την ολοκλήρωση των διαδικασιών καταγραφής των γεννήσεων μέσα σε λίγα λεπτά, μια διαδικασία που διαρκεί συνήθως μήνες.
