Η υποχρεωτική ονοματοδοσία των παιδιών με το επώνυμο του πατέρα συνιστά διάκριση και παραβιάζει το δικαίωμα στο σεβασμό της οικογενειακής ζωής, απεφάνθη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στο δικαστήριο προσέφυγε ένα παντρεμένο ζευγάρι (Αλεσάντρα Γκουζάν και Λουίτζι Φάτσο) μετά την άρνηση της ιταλικής Δικαιοσύνης να δεχθεί την επιθυμία του το πρώτο του παιδί να πάρει το επώνυμο της μητέρας.
Το ΕΔΑΔ αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, ότι η υποχρεωτική ονοματοδοσία του παιδιού με το επώνυμο του πατέρα παραβιάζει το άρθρο 14 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που απαγορεύει τις διακρίσεις. Επίσης συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στο σεβασμό της οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής.
Η υπόθεση ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1999, όταν το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του παιδί (κορίτσι) και ο κ. Φάτσο ζήτησε να καταχωρηθεί το παιδί του στα ληξιαρχεία με το επώνυμο της μητέρας του.
Το αίτημα απορρίφθηκε και το παιδί καταχωρήθηκε στα μητρώα με το επώνυμο του πατέρα του, αλλά το ζευγάρι άσκησε έφεση στην εν λόγω απόφαση, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε πρόβλεψη στην ιταλική δικαιοσύνη, με την οποία να απαγορεύεται στην κόρη τους να φέρει το επώνυμο της μητέρας.
Παρά τις συνεχείς αρνήσεις των ιταλικών δικαστηρίων το ζευγάρι, ύστερα από έναν μακρύ δικαστικό αγώνα που κράτησε μέχρι το 2006, κατάφερε να υπάρξει απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, στην οποία σημειωνόταν ότι το σύστημα που ίσχυε και προέβλεπε την υποχρεωτική ονοματοδοσία των παιδιών με το επώνυμο του πατέρα βασιζόταν σε μία πατριαρχική αντίληψη περί οικογένειας και εξουσίας του πατέρα, είχε τις ρίζες του στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και δεν ήταν πλέον συμβατό με τις συνταγματικές αρχές της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Την 14η Δεκεμβρίου 2012 και αφού το ζευγάρι είχε ζητήσει την παρέμβαση του ιταλού υπουργού Εσωτερικών, ο νομάρχης του Μιλάνου εξουσιοδότησε εντέλει τους δύο συζύγους να αλλάξουν το επώνυμο του παιδιού τους.
Ωστόσο, από την 13η Δεκεμβρίου 2006 το ζευγάρι είχε προσφύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδίκασε σήμερα την Ιταλία.