«Πηγαίνω στο Άουσβιτς, φιλιά»
Προσωπικές επιστολές του διαβόητου επικεφαλής των SS Χάινριχ Χίμλερ ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στο Ισραήλ και φιλοξενούνται σε μεγάλο αφιέρωμα της γερμανικής Die Welt για τον άνθρωπο που υπήρξε επί σχεδόν δύο δεξαετίες το δεξί χέρι του Αδόλφου Χίτλερ.
Οι συνολικά 700 επιστολές βρέθηκαν σε χρηματοκιβώτιο στο Τελ Αβίβ και περιλαμβάνουν επιστολές που χρονολογούνται από το 1927 (έξι χρόνια πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία), μέχρι το 1945 (πέντε εβδομάδες πριν αυτοκτονήσει).
Στις επιστολές δεν γίνεται καμία αναφορά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή στο Ολοκαύτωμα, αν και ο αντι-σημιτισμός είναι φανερός.
«Πηγαίνω στο Αουσβιτς, φιλιά, ο Χάινι σας». Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Χίμλερ αναφέρεται στο κολαστήριο του Άουσβιτς σε μία από τις επιστολές του. Ο Χίμλερ υπήρξε επικεφαλής για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θεωρείται ότι ήταν αυτός που οργάνωσε το Ολοκαύτωμα.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1938, λίγες ημέρες μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων, η Μάργκα Χίμλερ γράφει στον σύζυγό της: «Αυτό το πράγμα με τους εβραίους: πότε θα μας αφήσουν ήσυχους τα αποβράσματα να ζήσουμε ευτυχισμένα τις ζωές μας;»
Στις 22 Ιουνίου του 1941, όταν η Γερμανία εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση, η σύζυγος του Χίμλερ τού έγραψε σε επιστολή της: «Στο ψυγείο υπάρχει ακόμα χαβιάρι. Πάρ’ το μαζί σου».
Η κόρη του, Γκούντρουν, έγραφε σε άλλη επιστολή: «Είναι τρομερό το ότι πηγαίνουμε σε πόλεμο με τη Ρωσία. Υπήρξαν σύμμαχοί μας. Η Ρωσία είναι πολύ μεγάλη. Η μάχη θα είναι πολύ δύσκολη -εάν θέλουμε να την κατακτήσουμε όλη».
Στις επιστολές γίνονται αναφορές στον χαρακτήρα του Χίμλερ. «Είμαι πολύ τυχερή που έχω έναν κακό σύζυγο που αγαπά την κακιά σύζυγό του», έγραφε η Μάργκα.
Σε άλλες περιπτώσεις το ζευγάρι χρησιμοποιεί τη λέξη «εκδίκηση» για να φλερτάρει. «Η εκδίκηση – θα έχει πλάκα» έγραψε ο Χίμλερ στη σύζυγό του στις 9 Ιανουαρίου του 1928. «Δεν είμαι τίποτε άλλο από εκδίκηση. Για πάντα» έγραφε. «Η μαύρη ψυχή μου σκέφτεται αδύνατα πράγματα», πρόσθετε.
Σε άλλη επιστολή εμφανίζεται διορατικός σε σχέση με την τύχη των Ναζί. «Εμείς, οι κακούργοι του γερμανικού αγώνα για την ελευθερία, είναι γραφτό να είμαστε μόνοι και εξόριστοι» έγραψε στη σύζυγό του τα Χριστούγεννα του 1927. Και στις 30 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, έγραψε: «Μπορώ να φανταστώ τη φρίκη μας περιμένει στο μέλλον, ότι αργά ή γρήγορα θα φέρω τον πόνο και τα δεινά, στο πιο αγαπητό μου πρόσωπο στη Γη».
Πώς βρέθηκαν, όμως, στο Ισραήλ οι επιστολές; Μετά τον πόλεμο, δύο Αμερικανοί στρατιώτες συγκέντρωσαν εκατοντάδες επιστολές και έγγραφα από το σπίτι του Χίμλερ στη Βαυαρία.
Σύμφωνα, με την εφημερίδα Die Welt, τα έγγραφα αυτά έφτασαν στα χέρια του Τσάιμ Ρόσενταλ στο Τελ Αβίβ, ο οποίος τα κρατούσε για 40 χρόνια κάτω από το κρεβάτι του.
Στη δεκαετία του 1980 προσπάθησε να τα πουλήσει, μετά την πιστοποίηση της γνησιότητάς τους από τα Γερμανικά Ομοσπονδιακά Αρχεία.
Ωστόσο, το 1983 το γερμανικό περιοδικό Stern δημοσίευσε τμήματα ενός ημερολογίου που φημολογείτο ότι ανήκε στον Χίτλερ, το οποίο αποδείχθηκε ψεύτικο. Πλέον το ενδιαφέρον για έγγραφα Ναζί αξιωματούχων είχε περάσει, καθώς υπήρχε ο φόβος ότι αυτά μπορεί να αποδεικνύονταν πλαστογραφημένα.
Στα 90 του, ο Ρόζενταλ αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τα έγγραφα. Ο Ντέιβιντ Λάπα τα αγόρασε το 2007 έναντι ενός συμβολικού ποσού και η κόρη του Λάπα, Βανέσα, αποφάσισε να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ με τη βοήθεια της εφημερίδας Die Welt.
Τα τελευταία τρία χρόνια, η εφημερίδα πιστοποιούσε την γνησιότητα των εγγράφων, μέρος των οποίων θα αρχίσει να δημοσιεύεται στην εφημερίδα. Ο γραφικός χαρακτήρας ταυτίζεται με εκείνον του Χίμλερ σε έγγραφα που υπάρχουν σε αρχεία.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Die Welt, οι επιστολές «δεν αλλάζουν τίποτα στη γενική εικόνα της απαίσιας ναζιστικής δικτατορίας».
