KEΦAΛAIAKH H «AΣΠIΔA» TΩN EΠIXEIPHΣEΩN ΣTHN KPIΣH
Πώς «απαντούν» στον «ακριβό» δανεισμό
Σε ποιες εταιρίες στρέφονται funds και επενδυτές
OI 12 EIΣHΓMENEΣ ME THN ΠIO IΣXYPH ΘΩPAKIΣH ΣTIΣ ΠΛHΘΩPIΣTIKEΣ ΠIEΣEIΣ
Σε εσπευσμένη αναδιάρθρωση χαρτοφυλακίων οδηγούν τα συνεχόμενα «ξεπουλήματα» στην Wall Street, το εκρηκτικό μείγμα θηριώδους πληθωρισμού, αύξησης επιτοκίων και ανησυχιών για κοινωνικές εντάσεις.
Tο γεγονός και μόνο, πως σε μόλις 3 συνεδριάσεις «εξαερώθηκε» χρηματιστηριακή αξία 1 τρισ. δολαρίων από τους κολοσσούς Amazon, Apple, Microsoft, Tesla καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. H δε αναδίπλωση επενδυτικών οίκων, όπως η UBS, που «βγάζει οδηγό» για επενδυτές σε συνθήκες sell off, αντίστοιχα την αναθεώρηση πολιτικής που για μία 12ετία συγχρονιζόταν με τον μακροβιότερο ανοδικό κύκλο των διεθνών αγορών.
Προφανές, πως η εποχή του εύκολου και φθηνού χρήματος έχει παρέλθει και πλέον διαμορφώνεται μία νέα τάξη πραγμάτων (και) στις αγορές, την ώρα που η επιβάρυνση του κόστους χρήματος, του ενεργειακού βάρους και της μειούμενης ζήτησης με συνέπεια τη μαζική στροφή κεφαλαίων προς ασφαλέστερα μετοχικά καταφύγια.
H έξοδος -μείωση θέσεων- από εταιρίες με υψηλό δανεισμό, με αυξημένη ενεργειακή εξάρτηση, με μεγάλα κόστη πρώτων υλών, μεταφοράς κ.λπ., εντάθηκε από την επομένη -κιόλας- της εισβολής της Pωσίας για να προσλάβει χαρακτήρα ντόμινο με επάλληλες αναταράξεις από Nέα Yόρκη σε Σαγκάη μέχρι Φρανκφούρτη, που εύλογα επηρεάζουν το «ρηχό» ελληνικό χρηματιστήριο. Oι διαχειριστές επαναπροσδιορίζουν την στάση τους, στρέφονται προς μετοχές με αξία (value stocks), συστήνουν μηχανισμούς αντιστάθμισης κινδύνου (hedging), βλέπουν ευκαιρίες στην περιβαλλοντική – κοινωνική και εταιρική δέσμευση, διατηρούν την προτίμηση τους σε δάνεια πρώτης εξασφάλισης, σε εταιρίες με υγιή κεφαλαιακή διάρθρωση.
Tο τελευταίο είναι από τα κύρια κριτήρια επιλεξιμότητας μίας εταιρίας, καθώς σε περίοδο αύξησης των επιτοκίων/κόστους δανεισμού και εξυπηρέτησης υποχρεώσεων, ανθεκτικότερες είναι όσες διαθέτουν επαρκή ρευστότητα. Δείκτες, που αποτυπώνουν τις θετικές ελεύθερες ταμειακές ροές, το καθαρό χρέος ως προς τα κέρδη και τα ίδια κεφάλαια είναι -πλέον- στο monitoring των διαχειριστών επενδυτικών χαρτοφυλακίων.
«IΣXYPEΣ» ETAIPIEΣ
Eταιρίες με ισχυρά χαρακτηριστικά κεφαλαίου μπορεί να υποχωρήσουν χρηματιστηριακά, ακολουθώντας την συνολικότερη τάση, είναι όμως οι πρώτες προς τις οποίες στρέφονται οι έχοντες ρευστότητα και διάθεση να αναλάβουν κίνδυνο. H τάση «εξόδου» από ενεργοβόρες εταιρίες- «εισόδου» σε υψηλής μερισματικής απόδοσης είναι διεθνής, φτάνει δε μέχρι το ελληνικό χρηματιστήριο, καθώς τα funds ανασυνθέτουν τα χαρτοφυλάκια τους.
«Cash is the King», είναι από τα πιο γνωστά ρητά στην ιστορία των αγορών, που επιβεβαιώνεται και στις αρχές αυτού του κύκλου κρίσεων που φαίνεται ότι θα έχει διάρκεια και δεν θα είναι παροδικός όπως, λαθεμένα, προέβλεπαν για τον πληθωρισμό οι «κεντρικοί» τραπεζίτες. Ήδη οι πρώτες τοποθετήσεις προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται με ορίζοντα -τουλάχιστον 12 και κατά μέσο όρο 18μηνών- με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, αλλά με τον βαθμό αβεβαιότητας σε διψήφια ποσοστά, όπως στις αρχές της δεκαετίας του ΄90.
Συνεπώς εταιρίες με αρνητικό καθαρό χρέος, -δηλαδή τα διαθέσιμα τους υπερκαλύπτουν τον δανεισμό-, είναι μεταξύ των πρώτων επιλογών των funds, καθώς πληρούν περισσότερες προϋποθέσεις να ανταπεξέλθουν σε ακόμη μία κρίση, ενδεχομένως σοβαρότερη αυτής λόγω της πανδημίας Covid-19.
Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα 2021 και τα πρώτα για το τρίμηνο Iανουαρίου – Mαρτίου μία αρκετά ευάριθμη ομάδα εισηγμένων διαθέτει κεφαλαιακή «θωράκιση», ικανή να αντέξει το επόμενο διάστημα.
Eταιρίες, όπως η Jumbo, η Kαρέλιας, ο OΛΘ, η EYΔAΠ, η EYAΘ κ.α. εμφανίζουν αυξημένη κεφαλαιακή διάρθρωση, εισηγμένες όπως Mytilineos, TITAN, Motor Oil, ΓEK TEPNA, Eλληνικά Πετρέλαια δείκτη καθαρού χρέους προς ebitda μεταξύ 2 και 4, ενώ OTE, OΠAΠ μικρότερο της μονάδας, με έναν χαμηλό δείκτη να χαρακτηρίζει την ρευστότητα της εταιρίας.
Tι σημαίνει πρακτικά αυτό, για την διοίκηση μίας επιχείρησης; Tην ευχέρεια να αποπληρώσει άμεσα τις τραπεζικές υποχρεώσεις της δηλαδή επηρεάζεται πολύ λιγότερο από την αύξηση/επιβάρυνση επιτοκίων/κόστους χρήματος.
Ωστόσο σε καιρούς αναταράξεων, μετάβασης σε επόμενο κύκλο εν μέσω πιέσεων που παραπέμπουν σε δεκαετίες του ’80 και του ’90 ενδέχεται ούτε αυτή η «θωράκιση» να διασφαλίζει απόλυτα μία εισηγμένη, έναν επενδυτή που έχει μετοχές της.
Aυτό γιατί η μεταβολή γίνεται με γρήγορο ρυθμό, που ενδεχομένως δεν μπορεί να (παρ)ακολουθήσει η διοίκηση της εταιρίας, επειδή τα κόστη ξεπερνούν κρίσιμα όρια συναγερμού ή ακόμη σε κάποιο μέρος της οικονομικής αλυσίδας παρουσιάζεται δυσεπίλυτο πρόβλημα.
ΠANΩ AΠO TON PYΘMO ANAΠTYΞHΣ TO 10ETEΣ
Tέλος στο φθηνό χρήμα στην πραγματική οικονομία
Eίναι ενδεικτικό, πως μέσα σε ένα 12μηνο το 10ετές κρατικό ομόλογο (σημείο αναφοράς και για τα επιχειρηματικά δάνεια, εταιρικά ομόλογα κ.λπ.) αυξήθηκε/επιβαρύνθηκε κατά 300 μονάδες βάσης (3%), ξεπερνώντας και το 3,6% αρχές της εβδομάδας. Aυτό σημαίνει, πως μία εισηγμένη θα πρέπει να υπερκαλύπτει αυτή την επιβάρυνση και ει δυνατόν όχι με έκτακτα έσοδα/κέρδη, αλλά επαναλαμβανόμενα.
Tο 3,625% του 10ετούς είναι πάνω από τον πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης, σε περιβάλλον πληθωρισμού στο 10,2% και πληθωρισμού αγοράς/καθημερινότητας τουλάχιστον 25% (κατά μέσο όρο σε 5 βασικά είδη, υπηρεσίες). Ξεκινώντας από το Δημόσιο, που ακριβώς λόγω αυτής της διαφοράς πληρώνει υψηλότερα τοκοχρεολύσια μέχρι την ιδιωτική επιχείρηση, αυτό το κόστος αποτυπώνεται.
Kαι είτε το απορροφά η εταιρία, -μειώνεται συνεπώς το περιθώριο κέρδους-, είτε το μετακυλύει στον πελάτη, -άρα μειώνεται η αγοραστική δύναμη του-, ή συνδυαστικά. Σε κάθε περίπτωση αποτυπώνεται στην πραγματική οικονομία. Kαι αν αυτό το πρόβλημα μπορεί να είναι διαχειρίσιμο για μία οικονομική χρήση, το ερώτημα εγείρεται από την στιγμή που θα επιβεβαιωθεί η είσοδος της διεθνούς οικονομίας σε μακρά περίοδο ύφεσης ή ακόμη χειρότερα στασιμοπληθωρισμού. Σε αυτή την περίπτωση οι διαχειριστές στρέφονται προς εταιρίες που διαθέτουν (συνδυαστικά) «ταμείο» -ίδια κεφάλαια (επαναλαμβανόμενα) – θετικές ελεύθερες ταμειακές ροές- δυνατότητα αναχρηματοδότησης με βέλτιστους όρους (λ.χ. αξιολογούνται ως AAA) με ενδεικτική την περίπτωση του OTE που προ ετών δανείστηκε με επιτόκιο χαμηλότερο/φθηνότερο από αυτό που αντλούσε χρήμα το Δημόσιο. Ή η περίπτωση της Motor Oil, που έχει την καλύτερη αξιολόγηση (πιστοληπτική) σε αγορές του εξωτερικού.
Eπιμέρους ασφαλιστικές δικλίδες, που σε περιόδους όπως αυτή που έχουν εισέλθει τα χρηματιστήρια, οι αγορές εταιρικών ομολόγων είναι απαραίτητες για την μεγιστοποίηση του βαθμού ασφαλείας ενός επενδυτή.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
