Το ευρώ, έχοντας ήδη διαμορφωθεί στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο δεκαετιών, παραμένει ένα μη αγαπητό νόμισμα, που έχει κολλήσει κάτω από την αμείλικτη πίεση των οικονομικών εξελίξεων στην ευρωζώνη, η οποία οδηγείται σε ύφεση.
Παραμένει λίγο υψηλότερα της ισοτιμίας με το δολάριο, μετά από μια σύντομη πτώση από το επίπεδο αυτόν τον μήνα, για πρώτη φορά εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες.
Το νόμισμα έχει γίνει “αλεξικέραυνο” για την αυξανόμενη απαισιοδοξία αναφορικά με την οικονομία της ευρωζώνης.
Έχει υποχωρήσει περισσότερο από 10% έναντι του δολαρίου φέτος, και πολλοί αναλυτές λένε ότι η πιθανή πορεία του είναι ακόμη πιο κάτω.
Μεγάλο μέρος της οικονομικής κατήφειας επικεντρώνεται στη διακοπή του ρωσικού ενεργειακού εφοδιασμού στην Ευρώπη, κάτι που απειλεί ιδιαίτερα τη γερμανική βιομηχανία.
Η Credit Suisse θεωρεί κατά 50% πιθανό η ευρωζώνη να περιέλθει σε ύφεση στους έξι επόμενους μήνες, ενώ η Goldman Sachs δήλωσε πως μπορεί να βρίσκεται ήδη σε ύφεση.
Η Ιταλία αποτελεί επίσης μια μεγάλη πηγή ανησυχίας εν μέσω πολιτικής αναταραχής που οδήγησε στην αποχώρηση του Μάριο Ντράγκι.
Η S&P Global Ratings υποβάθμισε τις εκτιμήσεις για το χρέος της χώρας, και μια βασική πηγή κινδύνου, το spread των αποδόσεων των ιταλικών ομολόγων σε σχέση με τη Γερμανία, είναι το μεγαλύτερο από το 2020.
Από άποψη τιμών, το ευρώ είναι ακόμη χειρότερα από ό,τι ήταν το 20212, όταν το χαμηλό στο οποίο είχε βρεθεί τότε ήταν 1,20 δολάρια.
Διαπραγματευόταν περίπου στα 1,02 δολάρια αφού έφτασε και στα 99,52 σεντς ΗΠΑ στις 14 Ιουλίου.
Η JP Morgan Chase και η Rabobank εκτιμούν ότι θα υποχωρήσει μέχρι και στα 95 σεντς, δεδομένης της έκθεσης της Ευρώπης στην ενεργειακή κρίση.
Ωστόσο, παρά το αρνητικό κλίμα, δεν υπάρχει πολλή συζήτηση ότι η περιοχή οδεύει σε άλλη μία υπαρξιακή κρίση σαν αυτή που υπέστη πριν από δέκα χρόνια, όταν τα υψηλά επίπεδα χρέους και η αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων οδήγησε στη σπέκουλα ότι η περιοχή μπορεί να διαλυθεί.
Αυτό οδήγησε τον Ντράγκι –τότε πρόεδρο της ΕΚΤ- να δηλώσει ότι θα κάνει “οτιδήποτε χρειαστεί” για να προστατεύσει το νόμισμα.
“Κατά κάποιους τρόπους η κατάσταση είναι πιο δυσάρεστη από ό,τι ήταν πριν από 10 χρόνια, και με κάποιους άλλους, πιο ήπια. Είναι λιγότερο επιβλαβές πρόβλημα για την ακεραιότητα του ευρώ ως νομίσματος. Αλλά οικονομικά η ανάπτυξη θα μπορούσε να αποδειχθεί μεγαλύτερο ζήτημα από τότε”, αναφέρουν αναλυτές της Barclays.
Μεγάλο μέρος της υποτίμησης του νομίσματος συνδέεται με αυτό το φτωχό οικονομικό περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από ένα μείγμα επιβράδυνσης της ανάπτυξης και εκτίναξης του πληθωρισμού.