Τώρα και τόσο καιρό και από την θέση αυτή, επισημαίνουμε με όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη έμφαση, την ολιγωρία της Κυβέρνησης, η οποία δεν τολμά να λάβει τα μέτρα, στα οποία έχει δεσμευτεί, με τα Μνημόνιο, ότι θα προχωρήσει.
Έχουμε μάλιστα εξηγήσει ότι στην ολιγωρία αυτή την οδηγεί η προσπάθεια της να αποφύγει το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται η λήψη των διάφορων αυτών μέτρων.
Οι επώδυνες αποφάσεις μοιραία συνεπάγονται πολιτικό κόστος, το οποίο όταν μια Κυβέρνηση είναι υπεύθυνη είτε το αναλαμβάνει και προχωρεί στα αντιλαϊκά μέτρα, είτε το αποφεύγει με την παραίτηση της.
Τούτη η Κυβέρνηση επέλεξε δυστυχώς απλώς το να είναι στην εξουσία αλλά να μην προχωρεί στα μέτρα που έχει αναλάβει την υποχρέωση να προχωρήσει, για να αποφύγει το πολιτικό κόστος.
Όμως έπρεπε να είναι έτοιμη για τα δύσκολα και για την ανάληψη του πολιτικού κόστους από την στιγμή που διάλεξε να εκβιάσει την Νέα Δημοκρατία να προχωρήσει σε εκλογές, και να έλθει στην εξουσία νωρίτερα, από την λήξη της προηγούμενης 4ετιας, καίτοι γνώριζε ακριβώς το τι θα αντιμετώπιζε, και φρόντιζε μάλιστα να εξασφαλίσει την βοήθεια του ΔΝΤ στις επαφές του με τον «μακαρίτη» Στρός Σκάν.
Και στο κάτω – κάτω αν έβλεπε ότι το πολιτικό κόστος τελικά θα ήταν περισσότερο από ότι ανέμενε, και δεν ήθελε να το αναλάβει, όφειλε ευθύς εξ’ αρχής να παραιτηθεί και όχι να παραμένει σ’ αυτήν την αδράνεια και χωρίς τον ελάχιστο σχεδιασμό για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει η Χώρα μας.
Η πρώτη κίνηση της ήταν να «καταγγείλει» την Χώρα για το ύψος του Δημόσιου Χρέους μας, μόνο και μόνο για να προφυλάξει τον εαυτό της από το πολιτικό κόστος, από τα επικείμενα επώδυνα οικονομικά μέτρα.
Με την αδράνεια της, χάσαμε σχεδόν δυο χρόνια, αφού υποσχόμενη ότι θα προχωρήσει σε μέτρα για την δημοσιονομική μας εξυγίανση, δεν προχώρησε, ενώ με παντελή αδιαφορία για την ανάπτυξη άφησε την Χώρα να πέσει σε βαθειά ύφεση που σήμερα ξεπερνά το 6%.
Για να εξασφαλίζει δε δανεικά από την Τρόϊκα, χρησιμοποίησε την μέθοδο να ψηφίζει μέτρα αλλά να μην τα εφαρμόζει, μέχρι που μας πήραν χαμπάρι, οι δανειστές μας και φαίνεται ότι μας είπαν πως δεν πάει άλλο, και πως ότι πήραμε – πήραμε!
Κάτι τέτοιο φαίνεται πως αντιμετώπισε ο κ. Βενιζέλος και γιαυτό ο Πρωθυπουργός ματαίωσε το ταξίδι του για τις ΗΠΑ, και συγκάλεσε την διευρυμένη Κυβερνητική επιτροπή, για να συζητήσουν ποιος ξέρει τι.
Η συγκεκριμένη Κυβέρνηση αποδεικνύεται κάθε μέρα και περισσότερο ότι είναι ανάξια της εμπιστοσύνης του Λαού.
Δεν είναι μόνο ότι είχε υστέρηση στα έσοδα, αφού παρά την λιτότητα που εφαρμόζει, κατάφερε να έχει και αυξημένα έξοδα της τάξης του 1 δισεκατομμυρίου!
Αυτό μόνο η Κυβέρνηση του Γιωργάκη θα μπορούσε να το πετύχει που παρά τις δεσμεύσεις της προχώρησε σε προσλήψεις 24.000 υπαλλήλων, ενώ τα άτομα αυτά μπορούσε άνετα να τα εξασφαλίσει από μετατάξεις.
Να γιατί η κυβέρνηση αυτή είναι όχι μόνο ανίκανη αλλά και ανέντιμη!
