Οι συζητήσεις σχετικά με την κοινωνική κινητικότητα και την ανισότητα του πλούτου συχνά γίνονται πολιτικά φορτισμένες, με κάθε πλευρά να προσφέρει απλουστευμένες αφηγήσεις. Ωστόσο, η στήριξη σε αυτά τις απόψεις δεν θα βοηθήσει στη βελτίωση των οικονομικών συνθηκών.
Οι προοδευτικές απόψεις υποδηλώνουν μερικές φορές ότι οι φτωχοί δεν έχουν τον έλεγχο της ζωής τους, ενώ οι συντηρητικές απόψεις συχνά τονίζουν την αυτοδυναμία και τη σκληρή δουλειά ως καθολικές λύσεις. Και οι δύο απόψεις χάνουν την πολυπλοκότητα της κοινωνικοοικονομικής κινητικότητας.
Οι άνθρωποι μπορούν και αλλάζουν την οικονομική τους κατάσταση, αλλά πολλοί παραμένουν στην οικονομική τάξη στην οποία γεννήθηκαν.
Ακολουθούν οκτώ βασικοί λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό:
1. Η οικονομική εκπαίδευση είναι περιορισμένη
Ο οικονομικός αλφαβητισμός είναι ζωτικής σημασίας για την οικοδόμηση πλούτου, ωστόσο σπάνια διδάσκεται στα σχολεία. Αντ’ αυτού, τα άτομα πρέπει να μάθουν για τα προσωπικά οικονομικά στο σπίτι ή ανεξάρτητα ως ενήλικες, καθιστώντας δύσκολο για όσους δεν έχουν ισχυρό οικονομικό υπόβαθρο να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση.
2. Η κοινότητα επηρεάζει τις επιλογές καριέρας
Η επαγγελματική πορεία και οι συνήθειες των ανθρώπων γύρω μας επηρεάζουν σημαντικά τις δικές μας επιλογές. Το να μεγαλώνεις ανάμεσα σε επαγγελματίες όπως δικηγόρους ή επιχειρηματίες συχνά παρέχει σαφέστερες επαγγελματικές πορείες και υποστήριξη. Αντίθετα, κοινότητες με υψηλά ποσοστά εγκατάλειψης σπουδών και χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας μπορεί να ενσταλάξουν λιγότερο ευνοϊκές απόψεις για την εκπαίδευση και την επαγγελματική ανέλιξη.
3. Η υψηλότερη εκπαίδευση οδηγεί σε υψηλότερα κέρδη
Η εκπαίδευση συσχετίζεται έντονα με το εισόδημα. Ωστόσο, τα παιδιά από φτωχές κοινότητες αντιμετωπίζουν πολιτιστικά και οικονομικά εμπόδια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας να αντέξουν οικονομικά τα δίδακτρα και της έλλειψης καθοδήγησης κατά τη διαδικασία υποβολής αιτήσεων για το κολέγιο. Αυτό περιορίζει τις δυνατότητές τους για υψηλότερα κέρδη στη διάρκεια της ζωής τους.
4. Δεν δίνεται προτεραιότητα στη δια βίου μάθηση
Τα πλουσιότερα άτομα επενδύουν συνεχώς στην προσωπική ανάπτυξη μέσω ομάδων ομότιμων, καθοδήγησης και συνεχούς εκπαίδευσης. Αυτή η δέσμευση στη μάθηση τους βοηθά να αυξήσουν τα κέρδη τους. Αντίθετα, οι ομάδες με χαμηλότερο εισόδημα συχνά δεν έχουν το χρόνο ή τους πόρους για να δώσουν προτεραιότητα σε τέτοιου είδους επενδύσεις.
5. Η ιδιοκτησία κατοικίας παραμένει απλησίαστη
Η ιδιοκατοίκηση είναι ένα σημαντικό εργαλείο δημιουργίας πλούτου, με τους ιδιοκτήτες κατοικιών να έχουν σημαντικά υψηλότερη καθαρή αξία από τους ενοικιαστές. Ωστόσο, το αρχικό κόστος της αγοράς ενός σπιτιού είναι απαγορευτικό για πολλούς, κρατώντας αυτή την οδό συσσώρευσης πλούτου απρόσιτη.
6. Οι δεξιότητες επένδυσης και μόχλευσης είναι σπάνιες
Οι πλούσιοι συχνά κάνουν τα χρήματά τους να δουλεύουν γι’ αυτούς μέσω επενδύσεων και μόχλευσης περιουσιακών στοιχείων. Αυτή η προσέγγιση είναι λιγότερο διαδεδομένη μεταξύ των φτωχών και των μεσαίων τάξεων, οι οποίες μπορεί να μην έχουν τις γνώσεις ή τους πόρους για να εμπλακούν σε τέτοιες πρακτικές. Η εκμάθηση της αποτελεσματικής επένδυσης και της μόχλευσης περιουσιακών στοιχείων μπορεί να βελτιώσει δραματικά τα οικονομικά αποτελέσματα.
7. Έλλειψη πρόσβασης σε δίκτυα και μέντορες
Τα επαγγελματικά δίκτυα και οι μέντορες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην επαγγελματική ανέλιξη και την οικονομική ανάπτυξη. Τα άτομα με χαμηλότερο εισόδημα συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα δίκτυα, χάνοντας ευκαιρίες για καθοδήγηση, συμβουλές σταδιοδρομίας και επαγγελματικές διασυνδέσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερες προοπτικές απασχόλησης και υψηλότερες αποδοχές.
8. Ψυχολογικά εμπόδια και νοοτροπία
Ψυχολογικοί παράγοντες, όπως ο φόβος της αποτυχίας, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η παγιωμένη νοοτροπία, μπορούν να εμποδίσουν την οικονομική κινητικότητα. Η ανατροφή σε ένα περιβάλλον όπου ο οικονομικός αγώνας είναι ο κανόνας μπορεί να οδηγήσει σε μια νοοτροπία που βλέπει τον πλούτο ως ανέφικτο, μειώνοντας τα κίνητρα για την επιδίωξη υψηλότερα αμειβόμενων επαγγελμάτων ή επενδυτικών ευκαιριών.
Επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης
Καθώς τα άτομα ανεβαίνουν στην κοινωνικοοικονομική κλίμακα, οι στρατηγικές και οι κανόνες για τη διατήρηση και την αύξηση του πλούτου εξελίσσονται. Αρχικά, η εστίαση είναι η επιβίωση και η κάλυψη των άμεσων αναγκών. Με αυξημένη ασφάλεια, τα άτομα της μεσαίας τάξης μπορεί να αρχίσουν να επενδύουν σε κατοικίες και συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, αλλά συχνά δεν διαθέτουν προηγμένες οικονομικές στρατηγικές.
Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί Αμερικανοί ανέβηκαν στην οικονομική κλίμακα. Από το 1979 έως το 2019, το ποσοστό των Αμερικανών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας ή στην κατώτερη μεσαία τάξη μειώθηκε σημαντικά, ενώ η ανώτερη μεσαία τάξη επεκτάθηκε. Παρόλο που αυτές οι τάσεις δεν γίνονται πάντα πρωτοσέλιδα, αναδεικνύουν τη δυνατότητα οικονομικής κινητικότητας .