Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Οποιος παρακολουθεί με προσοχή τις εξελίξεις διεθνώς και ειδικά σε αυτό που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε δυτικό κόσμο διαπιστώνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά πολιτική, οικονομική, κοινωνική και θεσμική κρίση. Συμβαίνει σε όλες τις ώρες της Δύσης, αλλά και στη χώρα μας. Ειδικά στη χώρα μας έχει αρχίσει να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, όσο αφορά την επιβίωσή μας ως έθνος, την προστασία της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Ανεξάρτητα από πολιτικές απόψεις και ιδεολογίες, τι μπορεί να δει κάποιος στην Ελλάδα σήμερα; Ενα πολιτικό σύστημα απαξιωμένο, σε μια πορεία κατάρρευσης. Με τους θεσμούς να αδυνατούν να εκπληρώσουν την αποστολή τους. Με μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ασχολούνται όχι με το να ελέγχουν -ως οφείλουν- την εξουσία και να ενημερώνουν τον κόσμο, αλλά με το πού κάνουν διακοπές οι διασημότητες, πού έβγαλαν φωτογραφίες και όλα αυτά τα παντελώς ανούσια. Ως αποτέλεσμα, η ελληνική κοινωνία δεν έχει μείνει ανεπηρέαστη και η χώρα έχει οδηγηθεί σε έναν επικίνδυνο εθνικό λήθαργο.
Είναι δυνατόν να επικαλεστεί κάποιος ότι το σημερινό, πολιτικό σύστημα επιτελεί την αποστολή του; Πόσο καιρό έχει να γίνει ουσιαστική πολιτική συζήτηση εντός και εκτός Κοινοβουλίου για τα πραγματικά καυτά θέματα που απασχολούν τον τόπο και την καθημερινότητα του πολίτη; Οι περισσότερες πολιτικές (είναι πραγματικά προκλητικό να χαρακτηριστούν πολιτικές) αντιπαραθέσεις καταλήγουν σε σκυλοκαβγάδες και σε διαγωνισμό ποιος θα εκστομίσει τη μεγαλύτερη κορόνα για να κάνει νούμερα το βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα.
Είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση, χωρίς να έχει ουσιαστικό αντίπαλο στο πολιτικό σκηνικό, έναν χρόνο μετά τη συντριπτική, στους αριθμούς, επικράτησή της στις εκλογές έχει υποστεί τεράστια φθορά;
Στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι αστείο να μιλήσει κάποιος για θεσμικό ρόλο. Τα μόνο που καλά κρατούν είναι η σαπουνόπερα Κασσελάκη και το καθημερινό ξεκατίνιασμα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν καεί στο ζέσταμα και στους διαγωνισμούς να βρουν προπονητή για να κατεβάσει την ομάδα στο πρωτάθλημα, αλλά μέχρι στιγμής απουσιάζουν από το γήπεδο.
Στο υπόλοιπο πολιτικό σκηνικό τουφεκιές στον αέρα για να γίνεται ντόρος.
Και ενώ η χώρα βιώνει αυτή την αποκαρδιωτική πραγματικότητα, γύρω μας οι εξελίξεις τρέχουν και τα σύννεφα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής θύελλας σε όλο το φάσμα του δυτικού πληθαίνουν ημέρα με την ημέρα. Πολιτική, θεσμική, ηθική και αξιακή παρακμή παντού.
Ενώ ο εθνικός λήθαργος καλά κρατεί, η χώρα βρίσκεται σε μία από τις πλέον κρίσιμες και επικίνδυνες στιγμές στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Με την οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση για τα εθνικά θέματα και τα εθνικά συμφέροντα να απουσιάζει, έχουμε εξελιχθεί σε έναν κλακαδόρο της Τουρκίας, η οποία παραμένει προσηλωμένη στην ξεκάθαρη αμφισβήτηση και επιβουλή της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Ενώ εμείς συνεχίζουμε να ζούμε στον παράλληλο κόσμο της Διακήρυξης Φιλίας των Αθηνών και της καραμέλας της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου.
Την ώρα που η Αμερική είναι στην ουσία χωρίς ηγεσία, με έναν πρόεδρο στην παραλία και μία αντιπρόεδρο να έχει επιδοθεί σε μια αγωνιώδη εκστρατεία να αποδείξει ότι για τέσσερα χρόνια μέχρι και σήμερα δεν είναι αντιπρόεδρος, εμείς, μετά το πολυετές σίριαλ των F-16 στην Τουρκία, αρχίζουμε τη νέα μεγάλη μάχη αποπροσανατολισμού από την ουσία, το σίριαλ των F-35 για την Τουρκία.
Και ενώ οι κρίσεις πληθαίνουν η καραμέλα της ενωμένης Ευρώπης συνεχίζει να σερβίρεται με τυμπανοκρουσίες. Αποσιωπώντας τη σκληρή πραγματικότητα των προβληματικών Βρυξελλών, με μια, πριν καν αρχίσει, απαξιωμένη Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η καταστρατήγηση της ελευθερίας της έκφρασης, η επιβολή της ατζέντας του δικαιωματισμού, η δικτατορία της πράσινης ενέργειας, ο κατατρεγμός της παραδοσιακής γεωργίας και η εκστρατεία αποκαθήλωσης των ιδεών, των παραδόσεων και των αρχών του δυτικού πολιτισμού διευρύνονται καθημερινά και ταυτόχρονα διευρύνεται ο εθνικός μας λήθαργος.
Η κρίση βρίσκεται σε οριακό πριν από την κατάρρευση επίπεδο, αλλά η μάχη δεν έχει κριθεί. Υπάρχουν υγιείς δυνάμεις και πρόσωπα στη χώρα για να την οδηγήσουν σε αφύπνιση από τον βαθύ λήθαργο στον οποίο έχει διολισθήσει. Εχει φτάσει η στιγμή οι δυνάμεις αυτές και τα πρόσωπα αυτά, θέτοντας πάνω από όλα το συμφέρον και το μέλλον του έθνους και της πατρίδας, να αναλάβουν την ευθύνη να οδηγήσουν τον τόπο στην έξοδο από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι διεθνολόγος, με ειδίκευση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, γεωπολιτική και διεθνή οικονομία. Είναι απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου. Ως δημοσιογράφος υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στον Λευκό Οίκο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το αμερικανικό Πεντάγωνο.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ