Εμείς φωνάζουμε για την ανάπτυξη στην Πατρίδα μας από τις αρχές του έτους 2010, όταν ακόμα το τιμόνι του αρμόδιου υπουργείου είχε η Κα Λούκα Κατσέλη.
Και τότε ασφαλώς τα οικονομικά δεδομένα ήταν πολύ καλλίτερα απ’ ότι είναι σήμερα, διότι την περίοδο αυτή, υπήρχαν ακόμα χρήματα στα χέρια των Ελλήνων, ενώ αντίθετα σήμερα και ανάποδα να γυρίσουν οι Έλληνες τις τσέπες τους, και πάλι δεν θα βρεις ευρώ για να πάρεις.
Τότε λοιπόν κανένας, κυρίως από την πλευρά της τότε Κυβέρνησης, δεν έκανε προσπάθειες για να προκαλέσει ανάπτυξη στον τόπο μας.
Αναγνωρίζουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ακόμα και πριν γίνει πρωθυπουργός, φώναζε και ξαναφώναζε ότι για να βγει η Πατρίδα μας από το οικονομικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει, χρειάζεται ανάπτυξη και μόνο ανάπτυξη.
Και εμείς του αναγνωρίζουμε ότι από την στιγμή που ανέλαβε Πρωθυπουργός αποδύθηκε σε μια διαρκή προσπάθεια να βρει και να φέρει ξένους με δυνατότητες και με διάθεση να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Για τον σκοπό αυτό έχει πάει όπου μπορούσε, για να δημιουργήσει γέφυρες με διάφορους επενδυτές.
Ξέρει όμως και ο κ. Αντώνης Σαμαράς, και το ομολόγησε και δημόσια προχθές, ότι όταν οι φορολογικοί συντελεστές είναι στα επίπεδα που είναι οι δικοί μας, κανένας δεν πρόκειται να επιλέξει να επενδύσει στον τόπο μας.
Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν συμβαίνει οι όμορες μ’ εμάς Χώρες, να έχουν φορολογικούς συντελεστές που το ύψος τους δεν ξεπερνά το 10 ή 15%.
Άρα τούτη την ώρα δεν έχουμε την βασική προϋπόθεση των χαμηλών φορολογικών συντελεστών για να έλθουν επενδυτές από το εξωτερικό στην πατρίδα μας.
Όμως δεν αρκεί μόνο αυτό, διότι για να προβεί ένας επενδυτής σε μια επένδυση, θα πρέπει το προϊόν αυτής της επένδυσης να έχει την προοπτική να απορροφηθεί, κυρίως στον τόπο όπου παράγεται.
Αλλά ούτε την προϋπόθεση αυτή, φαίνεται να έχουμε τουλάχιστον σήμερα, και ούτε διαφαίνεται να την έχουμε στο εγγύς μέλλον, διότι είναι γνωστό ότι με την ύφεση που μαστίζει την πατρίδα μας, και με τα μέτρα που έχουν ληφθεί, πως οι αποδοχές του κόσμου έχουν μειωθεί τραγικά, και άρα η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι εξαιρετικά χαμηλή.
Αυτό σημαίνει ότι οι όποιοι υποψήφιοι επενδυτές δεν ελπίζουν σε μεγάλη κατανάλωση των όποιων προϊόντων που πρόκειται να παράγουν, από τους ανθρώπους που το μηνιαίο εισόδημα τους είναι κατά μέσον όρο κάτω από 700 ερώ.
Υπενθυμίζουμε ότι μόλις προ 3 ετών οι αποδοχές αυτές ήταν διπλάσιες ή και τριπλάσιες ακόμα, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Θα μου πείτε ότι ένας επενδυτής μπορεί να προχωρεί σε μια επένδυση και να προορίζει τα προϊόντα της επιχείρησης του ακόμα και σε εξαγωγές.
Αυτό είναι αλήθεια αλλά αναγκαία προϋπόθεση για αυτήν την εξαγωγική προοπτική του επενδυτή, είναι να έχει να παράλληλα με την χαμηλή φορολογία και χαμηλό εργατικό κόστος, και σήμερα στην Ελλάδα έγινε πράγματι χαμηλό το εργατικό κόστος.
Αγκάθι παραμένουν ακόμα οι φορολογικοί συντελεστές που είναι αποτρεπτικοί για κάθε σοβαρό επενδυτή.
Αλλά και το καθημερινό κλείσιμο των καταστημάτων σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας, δημιουργεί ένα κατάμαυρο εμπορικό τοπίο που φαντάζει απειλητικό για κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, γι’ αυτό θα πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να διατηρήσουμε ανοιχτά καταστήματα.
Επί πλέον για να δούμε ανάπτυξη θα πρέπει να εξασφαλίσουμε την διατήρηση μιας σοβαρής αγοραστικής δύναμης στα χέρια του κόσμου, έστω και αυτή που έχει σήμερα και μια αγορά που ακόμα και αν δεν είναι ιδιαίτερα ζωντανή τουλάχιστον δεν θα έχει πεθάνει!
Και αμέσως μετά να προχωρήσουμε στην μείωση των φορολογικών συντελεστών στα επίπεδα γύρω στο 10%, όσο είναι καιρός ακόμη!
Αυτό η Τρόϊκα οφείλει να το δεχτεί, διότι αλλιώς μας πήρε και μας σήκωσε και εμάς και την Ευρωζώνη.