Όλες οι Θρησκείες αναφέρονται στην γέννηση του αρχηγού τους και στην δραστηριότητα του πάνω στην Γη.
Η Χριστιανική Θρησκεία όμως, είναι η μοναδική Θρησκεία, αν δεν κάνουμε λάθος, που δεν αναφέρεται μόνο στην γέννηση του Χριστού, στην δράση του πάνω στην Γη και στον σταυρικό του θάνατο, αλλά διακηρύσσει και την Ανάσταση του.
Ανάσταση του Ιδρυτή της δεν προβάλλει καμιά άλλη Θρησκεία στον κόσμο, παρά μόνο η Χριστιανική!
Γι’ αυτό λοιπόν όλοι οι αρνητές του Χριστού όχι μόνο αμφισβητούν την ανάσταση του, αλλά αγωνίζονται να πείσουν ότι είναι ένα ψέμα και μια απάτη.
Όμως η Ανάσταση του Χριστού προκύπτει από την λογική προσέγγιση του γεγονότος, και επιβεβαιώνεται κάθε χρόνο.
Η ύπαρξη του Χριστού και η παρουσία του πάνω στην Γη είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο, που έχει καταγραφεί ιστορικά, και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα.
Είναι ακόμα αλήθεια ότι ο ίδιος ο Χριστός όταν ζούσε έλεγε στους μαθητές του ότι «είναι ο υιός του Θεού, ότι θα συλληφθεί και θα τον θανατώσουν, αλλά και ότι μετά τρείς μέρες θα αναστηθεί».
Τέλος είναι επιπλέον ιστορικά δεδομένο, ότι ο Χριστός συνελήφθη από τους Ιουδαίους καταδικάστηκε σε θάνατο Σταυρικό, και ότι άφησε την τελευταία του πνοή πάνω στο Σταυρό.
Μέχρις εδώ όλα καλά επειδή όλα όσα προαναφέραμε είναι δεδομένα και δεν αμφισβητούνται ούτε και από τους πολέμιους και αρνητές του Χριστιανισμού.
Το θέμα είναι πλέον τι έγινε μετά την Σταύρωση και τον Σταυρικό θάνατο του Χριστού, αν δηλαδή πράγματι αναστήθηκε όπως διαβάζουμε στα γνωστά τέσσερα Ευαγγέλια, αλλά και στα άλλα ευαγγέλια που λέγονται απόκρυφα, ή δεν αναστήθηκε;
Εδώ χρειάζεται να βάλουμε την λογική του ο καθένας μας να δουλέψει, και να φροντίσει να βγάλει ορισμένα συμπεράσματα.
Είναι δεδομένο όπως προαναφέραμε, ότι ο Χριστός όσο ζούσε έλεγε στους μαθητές του ότι «ήταν ο γιός του Θεού, ότι θα τον θανατώσουν και ότι όμως θα αναστηθεί».
Αν λοιπόν ο Χριστός μετά την δεδομένη θανάτωση του δεν είχε αναστηθεί, τότε όλα όσα έλεγε στους μαθητές του, δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια κοροϊδία, ένας εμπαιγμός και μια εξαπάτηση που κράτησε για όλα τα χρόνια που εκείνοι έμειναν κοντά του.
Και γι’ αυτή την διαρκή και μακρά κοροϊδία που είχαν υποστεί οι μαθητές του, ήταν λογικό να πνέουν τα μένεα, εναντίον του, διότι στα μάτια τους ο Χριστός δεν θα ήταν παρά ένας ψεύτης, και αγύρτης που εκμεταλλεύτηκε για χρόνια την εμπιστοσύνη που του έδειξαν.
Αν ο Χριστός δεν είχε πράγματι αναστηθεί, οι Ευαγγελιστές και μαθητές του θα είχαν κάθε λόγο να γράφουν λίβελους εναντίον του και όχι να γράψουν Ευαγγέλια με τα οποία τον εκθειάζουν και να αναφέρουν το ότι τον είδαν να έχει αναστηθεί και να τους επισκέπτεται.
Κανένας δεν θα έγραφε Ευαγγέλια και να ισχυρίζεται ότι είδε αναστημένο εκείνο που για χρόνια ολόκληρα τον είχε κοροϊδέψει, πουλώντας του φύκια για μεταξωτές κορδέλες!
Ούτε ακόμα περισσότερο ο μαθητής του ο Πέτρος θα επέμενε να διακηρύσσει ότι είχε αναστηθεί ο Χριστός και ότι τον είχε δει μετά τον θάνατο του, και θα πλήρωνε αυτή την ομολογία του με τον μαρτυρικό του θάνατο στην Ρώμη!
Όλα αυτά αλλά και τόσα άλλα δεν αφήνουν αμφιβολία ότι οι μαθητές του Χριστού αν δεν τον είχαν δει πράγματι Αναστημένο, όχι μόνο δεν θα είχαν λόγο να διακηρύσσουν την Ανάσταση του, αλλά θα τον είχαν καταγγείλει, σαν ψεύτη και αγύρτη.
Αλλά ακόμα και σήμερα και κάθε χρόνο, έχουμε το θαύμα των θαυμάτων, όταν από τον τάφο του Χριστού βγαίνει το Άγιο Φώς, μπροστά στα μάτια χιλιάδων Λαού, πιστών αλλά και περίεργων!
Γι’ αυτό η Ανάσταση του Χριστού είναι λογικά τεκμηριωμένη, και τοις πράγμασι δεδομένη!
«Χριστός Ανέστη» λοιπόν!