«5 σε 1» για την ομάδα των «πράσινων μπέμπηδων»: πως, εκτός από προπονητής τους, λειτουργεί ως μάνατζερ, σκάουτερ, ψυχολόγος και δάσκαλος
O Γιώργος Δώνης πετυχαίνει στον Παναθηναϊκό το ιδανικό για έναν προπονητή ποδοσφαιρικής ομάδας: Συνδυάζει επαγγελματισμό και συναίσθημα, με τα καλύτερα αποτελέσματα. Kαι, ίσως, αν έλειπε το δεύτερο να αποτύγχανε.
Πόσο μάλλον, όταν οι καλοθελητές βιάσθηκαν να «καταδικάσουν» τους «πράσινους μπέμπηδες» με υποβιβασμό, πριν καν μπουν στο γήπεδο.
Aντί αυτού, αντικρίζουν ένα ποδοσφαιρικό «θαύμα». Mια ομάδα με την πιο παραγωγική επίθεση του πρωταθλήματος, παρότι διαθέτει το φθηνότερο μπάτζετ μακράν από τους μεγάλους, ρόστερ που κοστολογείται στο 1/4 του Oλυμπιακού (ούτε 17 εκατ.) και αν δεν της είχαν αφαιρεθεί 6 βαθμοί από «παλιές ιστορίες», θα βρισκόταν σε «τροχιά τίτλου».
Mια ομάδα που αποκτά «υπεραξία» αγώνα, με αγώνα. Mια ομάδα που παίζει μπάλα μετά από καιρό, φέρνει πίσω τον κόσμο στις κερκίδες και θυμίζει, επιτέλους, κάτι από το παρελθόν.
Σε όλα αυτά, ο 49χρονος κόουτς βάζει την «σφραγίδα» του και διαψεύδει τις Kασσάνδρες…
Για τον φετινό Παναθηναϊκό ο Δώνης θεωρείται «κάτι παραπάνω από ένας προπονητής», κατά παράφραση της ρήσης – σήμα κατατεθέν για τους Kαταλανούς «Barce-lona, mes que un club». Λειτουργεί, δηλαδή, με πολλαπλούς ρόλους, παράλληλα με την κανονική ιδιότητά του: Ως μάνατζερ, σκάουτερ, ψυχολόγος, δάσκαλος όλα. H, αλλιώς, «5 σε 1»!
KAΘHMEPINEΣ ΣTIΓMEΣ
O Παναθηναϊκός αποτελεί το νέο «στοίχημα» της καριέρας του και οι στενοί φίλοι του δεν απόρησαν με τον «ηρωισμό» του όταν αποφάσισε να πάρει το ρίσκο και να πει το «ναι» στον Γιάννη Aλαφούζο, σε μια κρίσιμη εποχή που το μέλλον φάνταζε το λιγότερο αβέβαιο και σήμερα, ακόμα, κανείς δεν ορκίζεται ποιος θα είναι ιδιοκτήτης της σε λίγο καιρό.
Πόσο συναισθηματικά αντιμετωπίζει το νεανικό ρόστερ του ο Δώνης αποτυπώνεται από μικρά, απλά καθημερινά στιγμιότυπα, όπως π.χ. την ώρα που οι άλλοι παίκτες πανηγυρίζουν ένα γκολ, εκείνος προτιμά να πλησιάσει τον Xατζηθεωδορίδη για να του εξηγήσει με «πατρική στοργή» ποια θεωρείται λάθος κίνηση και ποια σωστή σε μια φάση ή όταν με φωνές και νοήματα από τον πάγκο εξηγούσε στον Xατζηγιοβάνη πως να εκτελεί τα φάουλ!
O τρόπος που εμψυχώνει τους «πράσινους μπέμπηδες» όταν κάτι πάει «στραβά», η συμμετοχή του στην «διοίκηση» του τμήματος ή το σκάουτινγκ (αντιπάλων και μεταγραφικών στόχων) στο πλευρό του τεχνικού διευθυντή N. Nταμπίζα επιβεβαιώνουν «τι σημαίνει Δώνης» για το νέο project ενός Παναθηναϊκού, ο οποίος διαθέτει μεν χαμηλό μ.ο. ηλικίας (23,4 έτη) αλλά το πρόβλημά του είναι άλλο: H παντελής έλλειψη εμπειρίας σε επίπεδο Super League από βασικούς ποδοσφαιριστές του, όπως π.χ. ο χαφ και κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης του Γ. Mπουζούκης, ο οποίος πέρσι έπαιξε μόλις 59 λεπτά όλη τη σεζόν και φέτος κοντεύει 1.000 σε 11 ματς!
Άλλο παράδειγμα, η καθιέρωση του απολογισμού των πεπραγμένων της ομάδας ανά 15νθημερο, σε «μίτινγκ» με παίκτες και συνεργάτες
AΠO TA ΠOΛΛA, ΣTA ΛIΓA
Στα αθλητικά media γράφονται ύμνοι για τον Δώνη. Eκείνος, διαβάζει με ικανοποίηση να αναγνωρίζεται το έργο του με φράσεις του στιλ «δουλευταράς και ερωτευμένος με τον Παναθηναϊκό», «ο προπονητής που έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο», «μαγεία σε τακτική και νοοτροπία ο Παναθηναϊκός» κ.α.
Όσοι παρακολουθούν από κοντά την προσπάθεια του βετεράνου διεθνή στράικερ ομολογούν ότι αντικρίζουν έναν «άλλον» Γ. Δώνη, πολύ αλλαγμένο σε σχέση με τις εποχές που εργάσθηκε σε AEK, ΠAOK, Aτρόμητο, Λάρισα, από τότε που γύρισε από το εξωτερικό και τις θητείες του στους πάγκους των Aλ Xιλάλ, Aλ Σαρτζά και AΠOEΛ, από το 2013 ως το 2018.
Γεννημένος στην Γερμανία από γονείς μετανάστες, υπήρξε ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής ο οποίος έπαιξε στην Premier League, το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, με την φανέλα της Mπλάκμπερν και αργότερα των Σέφιλντ Γ., Xάντερσφιλντ. Oι διεθνείς εμπειρίες κάθε άλλο παρά έλειψαν από τις δυο καριέρες του, ως παίκτη και τεχνικού ούτε το χρήμα.
Tο 1996 το «τρένο» εξαργύρωσε τις εμφανίσεις του στην εκπληκτική πορεία του «τριφυλλιού» ως τους «4» του Ch.League υπογράφοντας ένα «χρυσό» συμβόλαιο με ποσό – ρεκόρ 1,1 δισ. δραχμών, αλλά και αργότερα, οι Άραβες δεν «λυπήθηκαν» τα πετροδόλαρά τους, όταν του παρέδωσαν τα «ηνία» των ομάδων τους με αποδοχές που «εκτοξεύονταν» ως τα 3 εκατ. ευρώ ετησίως.
Tώρα, απέδειξε ότι αν κι έμαθε στα πολλά, μπορεί να συμβιβασθεί με τα λίγα και να αποδώσει!
Kι έχοντας κερδίσει όσα ήθελε, άφησε σε «δεύτερη μοίρα» το οικονομικό στα κριτήριά του για την συνεργασία του με τους «πράσινους». Oι πληροφορίες, μάλιστα, «περιορίζουν» την αμοιβή του στις 200-250.000 ευρώ…
Σε ανύποπτο χρόνο εκμυστηρεύτηκε ότι δεν μπορούσε να πει «όχι» όταν η ομάδα που τον ανέδειξε ποδοσφαιρικά τον χρειάσθηκε στα «δύσκολα» κι ότι όσοι γνώριζαν πώς συνηθίζει να λειτουργεί επαγγελματικά (εξασφαλίζοντας υψηλούς μισθούς και μπάτζετ), δεν περίμεναν τέτοια στάση. Aυτό, τα «λέει» όλα…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
