Λίγη ώρα μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στον αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Λευτέρης Πετρούνιας… κέρδισε ακόμη ένα.
Με το χρυσό μετάλλιο στον αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στη Μελβούρνη, ο Έλληνας πρωταθλητής στους κρίκους έμεινε ζωντανός στο κυνήγι της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Μέχρι να συμβεί αυτό, πάντως, ο Πετρούνιας «πήρε» ακόμη ένα μετάλλιο με την όμορφη κίνηση που έκανε, δωρίζοντας στους πυρόπληκτους της Αυστραλίας το χρηματικό έπαθλο για τη νίκη του.
Αναλυτικά όσα είπε στις δηλώσεις του.
Για το πού αφιερώνει τη νίκη και το έπαθλο: «Αυτή τη νίκη την αφιερώνω πρώτα απ’ όλα στην κόρη μου και φυσικά στους Έλληνες της Αυστραλίας, που ήρθαν και με στήριξαν. Ήταν πολύ σημαντική η αγάπη και η στήριξη που ένιωσα εδώ και φυσικά έχω υπόψη μου τα γεγονότα που έγιναν με τις καταστροφικές φωτιές. Γι’ αυτό και το χρηματικό έπαθλο που κέρδισα από το χρυσό μετάλλιο, θα το δωρίσω για την ενίσχυση των πληγέντων από τις πυρκαγιές».
Για την παρουσία του στον τελικό: «Στον τελικό ήμουν καλύτερος από ό,τι στον προκριματικό. Ένα πολύ μικρό βήμα στην έξοδο είναι αυτό που δεν μου έδωσε ακόμα μεγαλύτερη βαθμολογία. Είναι πολύ σημαντικό που σε δύο συνεχόμενες μέρες και μετά από ένα τόσο μακρινό ταξίδι, καταφέρνω να πετύχω δύο φορές μία βαθμολογία πάνω από 15 βαθμούς, όπως τα σκορ που είχα και παλιότερα όταν κέρδιζα. Αυτό έφερε και το χρυσό μετάλλιο εδώ και θεωρώ πως όλα θα πάνε όπως πρέπει».
Για την άνοδο στη βαθμολογία: «Η βαθμολογία που πήρα εδώ είναι υψηλότερη από εκείνη που είχαν όλοι οι αθλητές στο τελευταίο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ακόμα και ο νικητής του χρυσού μεταλλίου. Και πάλι, όμως, στη δική μου περίπτωση υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Δεν νιώθω εντελώς έτοιμος μετά το χειρουργείο, αλλά νιώθω πολύ καλά, επιστρέφω σιγά-σιγά και σίγουρα μπορώ να ανέβω κι άλλο. Είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό».
Για τον δρόμο προς το Τόκιο: «Απομένουν άλλες δύο νίκες! Πιστεύω ότι θα είμαι ακόμα καλύτερα προετοιμασμένος στους επόμενους αγώνες, στο Μπακού και στην Ντόχα, καθώς δεν θα υπάρχει τόσο μακρινό ταξίδι, συνεπώς θα είναι μικρότερη η ταλαιπωρία και το να συνηθίσω τη διαφορά ώρας. Επιπλέον, μέχρι τότε θα έχω και άλλες τρεις εβδομάδες για να προετοιμαστώ. Για μένα, κάθε μέρα προπόνησης είναι πάρα πολύ σημαντική».
