Συνέντευξη – ποταμός
Νέες παραστάσεις ήταν αυτό που έλειπε από τον Βασίλη Τοροσίδη, ο οποίος, όπως ο ίδιος τόνισε, τα τελευταία δύο χρόνια είχε εκφράσει την επιθυμία να πάρει μετεγγραφή στο εξωτερικό.
Ο διεθνής αναφέρθηκε στην εύκολη προσαρμογή του στην Ιταλία, λόγω των πολλών ομοιοτήτων των δύο χωρών, αλλά και των παραστάσεων που έχει από τον Ολυμπιακό και την Εθνική ομάδα.
Ακόμη, ο Τοροσίδης δήλωσε για το ελληνικό πρωτάθλημα πως του προκαλεί μόνο στεναχώρια και όχι πικρία, αφού δεν μπορεί να μιλήσει άσχημα για έναν χώρο που όπως χαρακτηριστικά δηλώνει τον γαλούχησε ως άνθρωπο.
Σχετικά με το μέλλον του ανέφερε πως θα παίζει όσο έχει διάρκεια, αφού αυτό χαρακτηρίζει έναν ποδοσφαιριστή.
Η συνέντευξη Τοροσίδη στην ΟΠΑΠ TV
Για την προσαρμογή στη Ρώμη
«Μια αλλαγή περιβάλλοντος δεν είναι εύκολο, αλλά με τους Ιταλούς έχουμε κοινά και μέρα με τη μέρα θα γίνονται καλύτερα τα πράγματα. Η Ρώμη είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις. Ελπίζω να μείνω καιρό εδώ».
Για τα πρώτα ματς με τη Ρόμα
«Τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή. Στα πρώτα 3 παιχνίδια έπαιξα μόνο 20 λεπτά και ήταν φυσιολογικό, γιατί δεν ήξερα καν τους συμπαίκτες μου. Με τη Γιουβέντους έπαιξα βασικός, βοήθησα την ομάδα, αλλά μένει η νίκη και η εμφάνιση της ομάδας. Το γκολ στο Μπέργκαμο είναι το πρώτο μου και θα το θυμάμαι για πάντα. Ιδανικό ξεκίνημα για μένα».
Για τον Ταχτσίδη
«Με βοήθησε πολύ η παρουσία του Ταχτσίδη. Τα παιδιά της Ρόμα είναι απλά. Ο Τότι είναι ο πιο φιλικός προς όλους τους ποδοσφαιριστές και αυτό με βοήθησε πολύ».
Για την προσαρμογή
«Με βοήθησαν οι εμπειρίες από τον Ολυμπιακό και την εθνική ομάδα. Δεν μπορεί να μην το μετρήσουμε αυτό. Έχω πολλά ματς με την Εθνική και πολλά στο Champions League. Είναι και θέμα τύχης και θέμα ψυχολογίας. Έχω να δώσω πολλά ακόμη στη Ρόμα».
Για την τακτική
«Η τακτική είναι ίδια σε όλες τις χώρες. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με καλούς προπονητές στην τακτική, όπως ο Βαλβέρδε. Αυτό που έμαθα όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να το βγάζω στο γήπεδο».
Για τα όνειρα του
«Από τη φύση μου δεν κάνω όνειρα. Κοιτάω το τώρα, το σήμερα. Αγωνίζομαι στη Ρόμα που είναι μεγάλος σύλλογος και θέλω να δίνω πράγματα».
Για τους λόγους που θέλησε να φύγει από την Ελλάδα
«Δεν ήταν ο λόγος τα χρήματα γιατί και η προσφορά του Ολυμπιακού ήταν καλή. Ήθελα απλώς να αλλάξω παραστάσεις. Το είχα πει. Είχα αρχίσει να φθείρομαι ψυχολογικά και αυτό φαινόταν και στο γήπεδο. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν ήθελα να με λένε δημόσιο υπάλληλο. Τα τελευταία 2 χρόνια είχα εκφράσει την επιθυμία μου να αγωνιστώ στο εξωτερικό. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Κοιτάω να παίζω ποδόσφαιρο και να κάνω αυτό που αγαπάω. Το ότι έχω συμμετοχές σε μεγάλα ματς παίζουν καταλυτικό ρόλο για την παρουσία μου στην Ιταλία. Όλα αυτά με βοήθησαν. Είμαι εδώ για να προσπαθώ πιο ώριμα να ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις».
Για τον κόσμο της Ρόμα
«Δεν γνωρίζω ακόμη πως με έχει υποδεχθεί ο κόσμος της Ρόμα. Εγώ πρέπει να δίνω το 100%. Ελπίζω να με αγκαλιάσουν, να με αποδεχθούν και να με αγαπήσουν».
Για το αν νιώθει ότι πρέπει να αποδείξει πράγματα
«Δεν νιώθω κάποιο βάρος. Θέλω να αποδείξω μόνο στον εαυτό μου ότι μπορώ να παίζω σε υψηλό επίπεδο και να ανταποκρίνομαι».
Για τους Έλληνες που παίζουν στο εξωτερικό και για τον Καραγκούνη
«Θεωρώ όλους τους Έλληνες που παίζουν ή έχουν παίξει στο εξωτερικό πρεσβευτές της χώρας μας. Όπως ο Καραγκούνης, που αποδεικνύει στα 36 του ότι ο ποδοσφαιριστής δεν τελειώνει. Θεωρώ για όλους που έχουν περάσει στο εξωτερικό ότι δίνουν μια καλή εικόνα. Εγώ πιστεύω ότι ρόλο παίζει η διάθεση και ο τρόπος που παίζει μέσα στο γήπεδο.
Ο Γιώργος μπορεί να είναι 36 αλλά παίζει σαν 26. Όλα τα παιδιά αποδεικνύουν ότι ο Έλληνας παίκτης έχει ταλέντο, δυνατότητες, αρκεί να τον πιστέψουν. Καλό είναι οι δημοσιογράφοι να κρίνουν το ποδόσφαιρο και τους ιθύνοντες. Εγώ στεναχωριέμαι. Το ποδόσφαιρο κάθε χρόνο γίνεται χειρότερο. Πρέπει όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο να βοηθήσουν να ανέβει το επίπεδο. Στην Ελλάδα υπάρχει ταλέντο και παιδιά που μπορούν να παίξουν σε Ελλάδα και Ευρώπη».
Για την Εθνική ομάδα
«Η Εθνική ομάδα σημαίνει πολλά για μένα. Είμαι 6 χρόνια στην Εθνική. Ό,τι και να πω για την Εθνική είναι λίγο. Έχουμε εκπληρώσει πάρα πολλούς στόχους και έχουν εκπληρώσει πολλούς στόχους και οι προηγούμενοι από τη δική μου γενιά ποδοσφαιριστές. Η Εθνική ομάδα είναι το μόνο υγιές πράγμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η Εθνική δίνει διαφήμιση στην Ελλάδα.
Ελπίζω να έχουμε πάντα μια δυνατή Εθνική ομάδα. Για την Εθνική ομάδα αποδείχθηκε ότι από το 2004 και μετά ξέφυγε 10 σκαλοπάτια. Το ελληνικό ποδόσφαιρο όμως έμεινε στάσιμο. Δεν ξέφυγε παρά το ότι όλοι πίστεψαν πως θα αλλάξει. Δεν μιλάω με πίκρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν μπορώ να βγάλω πίκρα για κάτι που με έκανε άνθρωπο. Μου έδωσε λεφτά, δόξα. Δεν μπορώ να πω κακή κουβέντα. Βγάζω στεναχώρια. Μπορούσαν να παίζουν πολλοί Έλληνες και πριν την κρίση. Ο Έλληνας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλον ποδοσφαιριστή. Γι’ αυτό βγάζω στεναχώρια και όχι πικρία. Μπορεί να φταίνε όλα».
Για το ταλέντο στην Ελλάδα
«Όταν έγινα ποδοσφαιριστής, τα είδα από μέσα. Ο κάθε Έλληνας ποδοσφαιριστής μπορεί να παίξει στη Σούπερ Λίγκα. Χάθηκαν Έλληνες παίκτες επειδή διοικήσεις επέλεγαν ξένους αμφιβόλου αξίας. Ήρθαν και καλοί ξένοι, αλλά υπήρχαν και πολλοί ξένοι που είχαν κατώτερη ποιότητα. Μπορεί να είναι έτσι και η νοοτροπία μας. Μπορεί να φταίμε και εμείς οι φίλαθλοι. Κι εγώ όταν δεν παίζω μπάλα είμαι φίλαθλος. Μπορεί να φταίει η νοοτροπία που έχουμε σαν ποδοσφαιρικός λαός και να θέλουμε ξένους. Ο κόσμος, όμως, τα τελευταία χρόνια πιστεύει στον Έλληνα ποδοσφαιριστή».
Για το Μουντιάλ 2014
«Θέλω να πιστεύω ότι θα πάμε Βραζιλία. Μετράνε οι πράξεις και όχι τα λόγια».
Για τα όσα έδωσε στην Ελλάδα το 2004
«Δεν πιστεύω ότι έχει αλλάξει κάτι στη νοοτροπία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Παλαιότερα υπήρχαν καλύτεροι από εμάς, όπως ο Χατζηπαναγής, ο Κούδας. Άλλαξε η νοοτροπία των έξω για εμάς. Αυτό έγινε από το 2004 κι έπειτα. Έκανε μεγάλη διαφήμιση αυτή η διάκριση. Άνοιξαν τα σύνορα μετά το 2004».
Για τη σύγκριση ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων με το ελληνικό
«Η διαφορά του αγγλικού από το ελληνικό πρωτάθλημα είναι τεράστια. Γενικά το ιταλικό, το ισπανικό, το γερμανικό, είναι πρωταθλήματα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Εμείς σαν χώρα απέχουμε οργανωτικά. Σε γήπεδα, ακαδημίες, εγκαταστάσεις. Οι ομάδες της χώρας μας έχουν επενδύσει τα τελευταία 7-8 χρόνια σε ακαδημίες, ενώ στο εξωτερικό το κάνουν εδώ και πολλά χρόνια. Πιστεύω, όμως, ότι από πολλές χώρες είμαστε καλύτεροι σε ταλέντο».
Για το αν πρέπει να κάνει ποδοσφαιρική σχολή η Ελλάδα
«Αναγκαστικά πρέπει να κάνουμε σχολή. Δεν είναι πιο έξυπνοι οι Πορτογάλοι, οι Σέρβοι και άλλοι. Η Πόρτο κάθε χρόνο πουλάει 2 και 3 ποδοσφαιριστές και συντηρεί το οικοδόμημα της. Ο κόσμος που ασχολείται με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει νοοτροπία. Γιατί να μην πουληθεί ο κάθε Τοροσίδης; Οι ομάδες πρέπει να πουλήσουν για να ζήσουν.
Βλέπουμε τα τεράστια οικονομικά προβλήματα για ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Άρη. Ο Ολυμπιακός είναι τυχερός γιατί είχε Κόκκαλη και Μαρινάκη που επένδυσαν κάποια χρήματα. Αυτό συμβαίνει τώρα και με τον ΠΑΟΚ, που δείχνει να ανεβαίνει επίπεδο. Ελπίζω να υπάρχουν και άλλοι επενδυτές στην Ελλάδα για να ανέβει το επίπεδο».
Για το πώς θα ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος
«Ο καθένας μπορεί να με θυμάται διαφορετικά, να έχει τη δική του γνώμη. Όταν σταματήσω, θέλω να είναι δίπλα οι φίλοι μου και η οικογένεια μου. Έχω δει πολλούς ποδοσφαιριστές που δεν έχουν ούτε φίλους ούτε οικογένεια, μετά το ποδόσφαιρο. Θα μου αρκεί να έχω οικογένεια και φίλους που είχα πριν παίξω ποδόσφαιρο».
Για τη σημασία που έχει στη ζωή του η οικογένεια
«Οι φίλοι μέσα από το ποδόσφαιρο μπορεί να μην ζουν εκεί που θα είμαι εγώ. Πάνω από όλα, παίζει ρόλο η οικογένεια. Η οικογένεια είναι μέσα στα 3-4 πολύτιμα πράγματα που έχω στη ζωή μου. Η λέξη αυτή τα λέει όλα. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Τους τελευταίους 2-3 μήνες ζω μακριά τους».
Για το ότι πρόσφατα έγινε πατέρας
«Δεν μπορείς να κάνεις τα ίδια πράγματα με πριν. Πρέπει να το ζήσεις για να μπορείς να το πεις αυτό. Γίνεται προτεραιότητα το παιδί, η οικογένεια».
Για όσα του λείπουν από την Ελλάδα
«Και στην Αθήνα που ήμουν μου έλειπαν τα ίδια. Μου έλειπε το χωριό μου, η πόλη μου, οι φίλοι μου. Μου έλειπαν και στον Ολυμπιακό. Δεν είμαι πολύ του έξω, οπότε μου λείπουν αυτά τα πράγματα που ανέφερα».
Για τον Τότι
«Να μιλήσω εγώ για τον Τότι; Ό,τι και να πω είναι λίγο. Έχει αποδείξει ποιος είναι. Πρόκειται για πολύ απλό άνθρωπο, έχει κατακτήσει τα πάντα και είναι πιο απλός ακόμη και από εμάς. Η αξία του ποδοσφαιρικά φαίνεται μέσα στο γήπεδο. Και τώρα στα 36 του, κάνει τη διαφορά».
Για το ποδοσφαιρικό μέλλον του
«Η διάρκεια κάνει τον ποδοσφαιριστή. Ελπίζω να έχω διάρκεια. Δεν ξέρει κανένας αν μπορώ να αντεπεξέλθω στην Ιταλία. Μπορεί να έχω ξεκινήσει καλά, αλλά μετά από 2 μήνες να μην έχω ανάλογη συνέχεια».
Για την Ξάνθη
«Η Ξάνθη σημαίνει πολλά για μένα. Είναι η ομάδα που υποστηρίζω. Από μικρός πήγαινα στο γήπεδο. Έχω πολλούς φίλους στην περιοχή. Είναι μέρος από τη ζωή μου. Είναι δύσκολο να μιλήσω για την Ξάνθη. Και σαν πόλη και σαν ομάδα μου έδωσε πάρα πολλά. Ευχαριστώ τον κόσμο για τη συμπαράσταση του. Ελπίζω κάποια μέρα στο μέλλον να ξαναφορέσω τη φανέλα της».
Για τον Ολυμπιακό
«Ο Ολυμπιακός μου έδωσε τα πάντα. Πρωταθλήματα, Κύπελλα, χρήματα, δόξα. Αλλά πάνω από όλα με γαλούχησε σαν άνθρωπο και σαν ποδοσφαιριστή στο να ζω μέσα στην πίεση και να ανταποκρίνομαι. Ο Ολυμπιακός με έκανε ποδοσφαιριστή. Μου έμαθε να έχω στόφα πρωταθλητή. Αυτό ελπίζω να το έχω πάντα μέσα μου και να παίζω σαν πρωταθλητής όπου και να είμαι».
Για τη βία
«Παντού υπάρχει βία, αλλά στην Ελλάδα ίσως να είναι περισσότερη. Είναι η στενοχώρια. Οργανωτικά είμαστε πίσω. Ο νόμος είναι πιο ελαστικός. Αν έλεγε μέσα, φυλακή για 1-2 χρόνια, θα υπήρχε φόβος για να κάνουν ό,τι κάνουν. Αν ο νόμος αλλάξει και όλες οι ομάδες ενωθούν κατά της βίας, αυτό μπορεί να βελτιωθεί. Δεν κοιτάω το μέλλον. Κοιτάω το σήμερα, να είμαι υγιής εγώ κι η οικογένεια μου».
Για το μέλλον των παιδιών του
«Δεν με φοβίζει κάτι. Έναν προβληματισμό ίσως έχω. Πιστεύω με τη βοήθεια του Θεού να πάνε όλα καλά. Να είμαστε υγιείς, να μιλάμε για ποδόσφαιρο. Μέχρι να ξαναβρεθούμε, ελπίζω το ελληνικό ποδόσφαιρο να έχει δυναμώσει και να βγαίνουν παίκτες αξίες».
Για την Ελλάδα
«Δεν μπορούμε να κατεδαφίσουμε τα πάντα στην Ελλάδα. Υπάρχει υγιές κομμάτι σε ποδοσφαιριστές και σε φιλάθλους».
