Ξεκάθαρες κουβέντες από τον Βασίλη Σπανούλη.
«Εκεί που ήμασταν το καλό παράδειγμα για όλους αυτούς, δυστυχώς πάμε και εμείς προς τη μεριά τους. Η χρονιά είναι εκπληκτική. Να καταφέρει μια ομάδα να πάρει με τόσο χαμηλό μπάτζετ δύο συνεχόμενες Ευρωλίγκες. Είναι κάτι το ασύλληπτο.
Όποιος έχει πιάσει λίγο τη μπάλα στα χέρια του. Βλέπουμε ομάδες να χτίζονται με 40-50 εκατομμύρια και 20 χρόνια να μην μπορούν να πάρουν την Ευρωλίγκα. Και εμείς κατακτήσαμε δύο φορές την Ευρωλίγκα.
Καθαρές Ευρωλίγκες παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ. Αυτό είπα και στα παιδιά μέσα στα αποδυτήρια, είμαι πολύ περήφανος που ήμουνα και είμαι συμπαίκτης τους.
Από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου τα δύο χρόνια που περάσαμε, με τρομερές επιτυχίες, δύο Ευρωλίγκες και ένα πρωτάθλημα. Αλλά δυστυχώς δεν βρίσκεις το δίκιο σου εδώ πέρα.
Ούτε μας σέβονται, ούτε τίποτα. Εμείς με τα παιδιά του Παναθηναϊκού είμαστε πάρα πολύ καλά, υπάρχει σεβασμός, υπάρχει αλληλοεκτίμηση. Ο καθένας χαίρεται για την επιτυχία του άλλου, αλλά δυστυχώς δεν το καταλαβαίνει αυτό κανένας, δεν μπορεί να ακουστεί η φωνή μας. Η απογοήτευση είναι μεγάλη, όχι γιατί χάσαμε το πρωτάθλημα, αλλά για τον τρόπο που χάθηκε και όλα αυτά που γίνονται.
Με ενοχλεί όλο αυτό που έγινε, είναι σαν να μην έχεις κάνει τίποτα δύο χρόνια. Έχουμε πάρει δύο Ευρωλίγκες, δηλαδή πας στο εξωτερικό και μας σέβονται οι πάντες. Και ερχόμαστε εδώ και μας φέρονται λες και είμαστε ένα τίποτα. Λες και είναι ένα τελείως διαφορετικό σπορ. Εγώ πήγα και έδωσα το χέρι μου στα παιδιά και τα δικά μας, αλλά και του Παναθηναϊκού. Τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα, τα παιδιά προσπαθούν να παίξουν μπάσκετ, όλοι μας.
Αλλά αυτό δεν είναι αθλητισμός. Στην Ελλάδα παίζουμε ένα άλλο σπορ και στην Ευρώπη ένα άλλο. Πώς να το κάνουμε τώρα; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Σε όποιον αρέσει και εάν αρέσει στους ιθύνοντες, μαγκιά τους, να το χαίρονται. Δεν ξέρω, δεν σκέφτομαι για συμβόλαια και τέτοια, αλλά αυτό εδώ που ζούμε δεν είναι αθλητισμός».
