Οδηγούμε το Peugeot 108 1.0 Active
Ίσως να φανεί αστείο, αλλά το πρώτο πράγμα που κοίταζα πάντα σε ένα Peugeot ήταν τα… καθίσματα. Έτσι και όταν έπεσε στα χέρια μου το Peugeot 108, αναπόφευκτα το πρώτο πράγμα με το οποίο ασχολήθηκα ήταν τα καθίσματα. Και ήταν όπως τα περίμενα: Μονοκόμματα μεν, κορυφαία για την κατηγορία τους δε. Βέβαια, στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο, ήταν μια μικρή, μια πολύ μικρή λεπτομέρεια.
Το 108 της γαλλικής φίρμας είναι «αδελφάκι» με το Citroen C1 και το Toyota Aygo. Όμως είναι πολύ διαφορετικό από αυτά. Αρχικά, σχεδιαστικά: Αν και η ομορφιά είναι (;) υποκειμενική, το Peugeot είναι μακράν το ωραιότερο από τα «αδελφάκια» του. Έχει τη χάρη. Έχει άλλα χαρίσματα;
Αναίσθητο
Σε μια εποχή που κυριαρχεί το diesel και που τα αυτοκίνητα μετρώνται από το κόστος τους και την οικονομία που πετυχαίνουν στο καύσιμο, αναρωτιόμουν ποιος ήταν ο λόγος ύπαρξης του βενζινοκίνητου 108. «Είναι… αναίσθητο, δεν καταλαβαίνει τίποτα από κατανάλωση», δόθηκε η απάντηση από έτερο γνώστη. Η αλήθεια είναι ότι το κατάλαβα από πρώτο χέρι ότι αυτό ήταν πέρα για πέρα αληθές. Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή.
Το βασικό ατού του 108 είναι η τιμή του: Με 10.240 ευρώ αρχική τιμή (αυτό της δοκιμής μας κοστίζει 11.580 ευρώ) και άτοκη χρηματοδότηση 48 μηνών (108 ευρώ το μήνα), έχω την αίσθηση ότι αν δεν είναι η φθηνότερη (που είναι) είναι η πιο συμφέρουσα πρόταση για ένα αυτοκίνητο πόλης.
Η Peugeot δίνει για το 108 της δοκιμής μας, δηλαδή το 1000άρι (βενζίνη) με τους 68 ίππους, μέση κατανάλωση 4,2 λίτρα/100 χιλιόμετρα. Με το… καλημέρα, το 108 μας βρέθηκε στις χειρότερες σε ό,τι αφορά την κατανάλωση συνθήκες: Να κάνει το «ταξίδι» από τα Βόρεια Προάστια μέχρι το κέντρο της Αθήνας, μέσω της Κηφισίας με την (τρομακτική) κίνηση μιας ημέρας που συνδύαζε τη γιορτινή εξόρμηση με τη βροχή. Εφιάλτης για άλλους, παιχνιδάκι για το «λιονταράκι», το οποίο δεν… αισθάνθηκε τίποτα, δίνοντας μέση κατανάλωση 4,9 λτ/100 χλμ για τη συγκεκριμένη διαδρομή.
Γενικότερα, η κατανάλωση στο 1000άρι 108 είναι ικανή να σε κάνει να παραδεχθείς ότι το diesel δεν είναι απαραίτητο, αφού ακόμα και όταν πιέστηκε παραπάνω από τα όριά του (στα όρια του… κανιβαλισμού), η μέση κατανάλωση έφτασε τα 7,9 λτ/100 χμ.
Από κατανάλωση λοιπόν, τα πάει άψογα. Θα περίμενε κανείς ωστόσο, ως το μικρό σε κυβισμό λιονταράκι θα τα έβρισκε δύσκολα στο δρόμο. Η αλήθεια όμως, έμελλε να κάνει και τον πιο απαιτητικό οδηγό (τον γράφοντα) να αναθεωρήσει: Δεδομένου του χαμηλού βάρους του (860 κιλά), ο κινητήρας δεν φαίνεται, υπό καμία συνθήκη, να «προδίδει» το πλαίσιο. Το 108 κινείται με σβελτάδα σε όλο το φάσμα των στροφών, δεν ξεμένει από δύναμη και δεν αφήνει τον οδηγό εκτεθειμένο. Ο τρικίλυνδρος κινητήρας του το φτάνει στα 100 από στάση σε 14,3 δευτερόλεπτα και η τελική του είναι λίγο κάτω από τα 160.
Κρατήματα
Για μια εταιρία που έχει σαρώσει τα παγκόσμια πρωταθλήματα ράλλυ, η απαίτηση για καλό «πάτημα» στο δρόμο, είναι δεδομένη. Ακόμα και αν πρόκειται για ένα καθαρό αυτοκίνητο πόλης, η Peugeot δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι μεταφέρει το DNA του πρωταθλητή (λέγε με 206).
Η συμπεριφορά του 108 είναι όπως θα έπρεπε: Δηλαδή φιλικό προς τον οδηγό, άνετο και προβλέψιμο. Στα κλειστά κομμάτια, ανάλογα και με το οδόστρωμα, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα πιεστεί, το 108, εμφανίζει μια προοδευτική συμπεριφορά. Πριν εμφανίσει ελαφρά υποστροφή, θα προειδοποιήσει, ενώ στο όριο, θα φύγει «με τα τέσσερα» και η «έκπληξη» είναι ότι παρά τη μικρή (αλλά επαρκή) του δύναμη θα «μαζευτεί» εύκολα. Έχω την αίσθηση ότι ο (η) άπειρος/η οδηγός, δεν θα φτάσει ποτέ το 108 στα όριά του, καθώς θα τον έχει προειδοποιήσει νωρίτερα, στη χειρότερη περίπτωση με την -ανεκτή- κλίση που θα πάρει.
Αυτό που δεν περίμενα, ήταν το γεγονός ότι στον ανοικτό δρόμο, ταξιδεύει άνετα με ταχύτητα ως τα 140 χιλιόμετρα/ώρα, δίχως να κουράζει (καλή η ανάρτηση, καλά και τα καθίσματα, για να μην ξεχνιόμαστε) και δίχως να κουράζεται. Όπερ σημαίνει ότι διατηρεί την επιλεγμένη ταχύτητα χωρίς να πιέζεται ο κινητήρας, και χωρίς κυματισμούς που προκαλούν… ανασφάλειες. Τα φρένα του -δίσκοι εμπρός, ταμπούρα πίσω- είναι ικανοποιητικά, το τιμόνι του παρέχει καλή πληροφόρηση για το δρόμο, δίχως να είναι βαρύ. Το πεντάρι κιβώτιο είναι μια χαρά. Στάνταρ στον εξοπλισμό ABS, EBD, Brake Assist, Hill Assist και πολλά ακόμα.
Το εσωτερικό
Στο εσωτερικό, πάντως, είναι όλο το ζουμί. Ας αρχίσουμε από τα τετριμμένα: Οι Γάλλοι έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά στην ηχομόνωση (εδώ, η διαφορά με το 107 είναι χαώδης, ενώ ο ήχος του κινητήρα δεν είναι ενοχλητικός), η θέση οδήγησης είναι άνετη για κάθε ύψος και οι διακόπτες εργονομικά τοποθετημένοι. Τα πλαστικά, σκληρά και καλά, χωρίς περιττές πολυτέλειες.
Δυστυχώς, το στροφόμετρο είναι στον προαιρετικό εξοπλισμό, αφού η στρογγυλή οθόνη του οδηγού έχει μόνο τις άκρως απαραίτητες ενδείξεις (χιλιόμετρα ανά ώρα, trip computer, βενζίνη, χιλιομετρητής). Θα έλεγα ότι μου έλειψε το στροφόμετρο αν δεν υπήρχε το shifter (ενδείξεις shift up/down) και αν δεν με έπειθαν περί του αντιθέτου οι 10 στις 10 γυναίκες των οποίων την άποψη ζήτησα, καταφεύγοντας σε αυτές σαν σοκαρισμένος. Ομολογώ ότι το ερώτημα «πού χρειάζεται το στροφόμετρο» για να αυτοκίνητο που είναι προορισμένο να σε μεταφέρει παντού με ασφάλεια και άνεση και δεν έχει να κάνει με επιδόσεις και χρόνους σε πίστα, με αφόπλισε. Όσο και αν με πείραξε, όταν συνειδητοποίησα ότι δεν είχα στροφόμετρο, άλλο τόσο κατάλαβα ότι στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν μου έλειψε τελικά (πολύ). Σε ό,τι αφορά τους χώρους τώρα, το 108 είναι καλό για την κατηγορία του.
Το τρίθυρο (η έκδοση της δοκιμής μας) έχει αρκετούς χώρους για τον καφέ, το κινητό, μικροπράγματα και άλλα. Οι μπροστά επιβάτες δεν θα προβληματιστούν ποτέ, ενώ οι πίσω, θα δυσκολευτούν αν είναι ψηλοί. Ο χώρος αποσκευών είναι 168 λίτρα. Την… παράσταση στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο έκλεψε η οθόνη των 7 ιντσών στο μέσο του ταμπλό. Εύχρηστη, πολύ καλής ποιότητας, συγκέντρωνε… μέσα της το πλήρες μενού των λειτουργιών. Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση το γεγονός ότι το μενού είναι στα ελληνικά, αφού με έκανε να αισθανθώ ότι μια εταιρία με σέβεται, ως πελάτη. Πολύ εύχρηστη και η υφασμάτινη, ηλεκτρικά ανοιγόμενη οροφή που είναι στάνταρ και σου φτιάχνει τη διάθεση. Με το πάτημα ενός κουμπιού έχεις πρόσβαση στον… ουρανό, κάτι καλό για τη χώρα που ζούμε. Το δε ύφασμα φαίνεται ότι δεν θα παραδώσει εύκολα πνεύμα…
Το Peugeot 108 λοιπόν, είναι πολύ φτηνό, ειλικρινές και φιλικό. Θα σας το πρότεινα να το αγοράσετε; Ναι, καθώς είναι μια τίμια λύση, μάλλον ιδανική για άνετη και stress free μετακίνηση στην πόλη.
