Οδηγούμε το Suzuki SX4-S-Cross 1,6 diesel 4X4
Τα τελευταία 40 από τα 85 χρόνια ζωής της, η Suzuki έχει δώσει έμφαση στην παραγωγή πρωτοποριακών (“ground braking” λέει η ίδια η εταιρία), ποιοτικών, μοναδικών και value packed 4Χ4 αυτοκινήτων. Από το LJ10 στο Jimny, στο Vitara και στο θηριώδες Escudo που έχει… στοιχειώσει το Pikes Peak, η Suzuki έχει δημιουργήσει έναν θρύλο γύρω από τα τετρακίνητα μοντέλα της.
Λογικό λοιπόν, το νέο SX-4 S-Cross να γίνεται δεκτό με… ανυπομονησία, σε μια κατηγορία όπου γίνεται ο… κακός χαμός. Μπορεί λοιπόν το all terrain SUV της Suzuki να αντιμετωπίσει με αξιώσεις τα ιερά τέρατα της κατηγορίας, όπως το Nissan Qashqai που σαρώνει σε πωλήσεις;
Typical Japanese
Η Suzuki ξέρει πως για την ευρεία μάζα των αγοραστών, η… καταγωγή της αποτελεί κατά κάποιο τρόπο «εγγύηση». Γι’ αυτό, παρότι το S-Cross εξελίχθηκε από κοινού με τη Fiat (με το Sedici, ενώ φοράνε τον ίδιο diesel κινητήρα) έχει «κλασικά Ιαπωνικά» στοιχεία και τέτοιο χαρακτήρα.
Εξωτερικά, το S-Cross έχει «χαρακτήρα» και σχεδίαση. Δηλαδή είναι καλοσχεδιασμένο, δίχως να έχει κάτι να ζηλέψει από τα σύγχρονα SUV. Στο δικό μου το μάτι, είναι κάτι παραπάνω από όμορφο: Με τις εντυπωσιακές δίχρωμες ζάντες αλουμινίου, την «επιθετική» μάσκα με τα τεράστια φωτιστικά σώματα, τα «νεύρα» που διαπερνούν αρμονικά όλο το αμάξωμα, μέχρι το καλοσχεδιασμένο πίσω μέρος, με τα επίσης μεγάλα φωτιστικά σώματα.
Και μέσα; Το εσωτερικό είναι… typical Japanese. Δίχως καινοτομίες και εντυπωσιακά στοιχεία μεν, θα πρέπει δε να κάνεις τεράστια προσπάθεια ψάχνοντας να βρεις εργονομικό φάουλ και να καταλάβεις ότι δεν… υπάρχει. Η θέση οδήγησης προσφέρει ψηλή, ή και αρκετά χαμηλή ρύθμιση, χωρίς σε καμία περίπτωση να χάνεται η άριστη περιμετρική ορατότητα. Τα (δερμάτινα θερμαινόμενα) καθίσματα είναι πολύ καλά σε στήριξη και σε άνεση. Ο εξοπλισμός είναι πλήρης, ενώ ο πίνακας οργάνων ευδιάκριτος.
Το ταμπλό είναι μάλλον συντηρητικό και δεν του λείπει τίποτα, ούτε οι χώροι για τα μικροαντικείμενα σε κάθε μέρος τους, ενώ δίνει την αίσθηση ότι δεν θα τρέξει ούτε… σε έναν αιώνα. Από εκεί και πέρα, τη «μαυρίλα» σπάνε πλαστικά σε αποχρώσεις χρωμίου που δίνουν μια πιο νεανική εικόνα. Αυτό το νεανικό αέρα φέρνει και η ηλεκτρικά ανοιγόμενη, πανοραμική γυάλινη οροφή με το απαλό υφασμάτινο κάλυμμα που «φεύγει» με το πάτημα ενός κουμπιού. Με το ίδιο… πάτημα, φεύγει και η οροφή, αφήνοντάς σε άμεση επαφή με τον ουρανό.
Στο δρόμο
Ξεχάστε το Jimny και το Vitara. Εδώ, μιλάμε για ένα πιο «ήπιο» SUV, με έναν διττό προσανατολισμό: Να κινείται με άνεση και οικονομικά στην πόλη και να μπορεί να κάνει εξορμήσεις σε χιονισμένα βουνά, ποτάμια, λασπωμένα τοπία. Ε, λοιπόν, το S-Cross μπορεί να το κάνει αυτό με μεγάλη άνεση.
Στην πόλη, το S-Cross μπορεί να σε μετακινήσει, χωρίς να… παραπονεθείς ποτέ για τη μέση σου. Η ανάρτηση έχει τόσο μαλακή ρύθμιση, που θα κάνει και τον πιο… γκρινιάρη να ξεχάσει ότι βρίσκεται σε αυτοκίνητο. Κι όμως! Αυτή η μαλακή ρύθμιση δεν φαίνεται όταν το S-Cross πιεστεί στην άσφαλτο, αφού έχει προοδευτική σκληρότητα.
Η συμπεριφορά του είναι ουδέτερη και… άκρως προβλέψιμη, ενώ το θετικό είναι ότι δεν παίρνει κλίσεις που θα τρομάξουν τον οδηγό (και τους επιβάτες), δεν γλιστρά εύκολα. Ακόμα και στα κλειστά κομμάτια, αν έχεις μια μικρή εμπειρία, μπορείς εύκολα να το μετατρέψεις σε «παιχνίδι», προκαλώντας του μια μικρή, εύκολα ελεγχόμενη υπερστροφή. Ουσιαστικά, συμπεριφέρεται λίγο σαν ένα… μεγάλο Swift. Ίσως σε αυτό να βοηθούν και τα ελαστικά χαμηλού προφίλ και η μικρή απόσταση από το έδαφος (15 cm).
Εκεί που θα πρέπει να σταθούμε, βέβαια, είναι οι εκτός δρόμου δυνατότητές του. Η άρθρωση της ανάρτησής του, δεν είναι και… τεράστια, αφού είναι ένα SUV προσανατολισμένο στο να κάνει όλες τις δουλειές, όμως θα «ξελασπώσει» άνετα στις εκτός δρόμου αποδράσεις. Μπορείς λοιπόν, όταν είσαι «σκασμένος» από τη δουλειά, να πεταχτείς σε μια (άδεια) παραλία και να «παίξεις» στην άμμο, να ανέβεις στο βουνό (τι κι αν έχει χιόνι ή λάσπη;) και να λερωθείς μέχρι εκεί που δεν πάει, για να απολαύσεις τη θέα, μετά.
Γι’ αυτό, «ευθύνεται» το εξελιγμένο σύστημα τετρακίνησης της Suzuki, AllGrip. Το οποίο έχει τέσσερα προγράμματα λειτουργίας που ρυθμίζονται από έναν στρογγυλό διακόπτη δίπλα από το κιβώτιο ταχυτήτων. Στο Auto, η κίνηση μεταφέρεται εμπρός και η τετρακίνηση χρησιμοποιείται επιλεκτικά, αν χρειαστεί.
Στο Sport, η κίνηση μεταφέρεται όπου και όπως «βολεύει» τις επιδόσεις, το Snow προσθέτει «έξτρα» πρόσφυση διαβάζοντας τη γωνία του τιμονιού και το πάτημα στο πεντάλ του γκαζιού, ενώ στο Lock η τετρακίνηση κλειδώνει και το απόθεμα της ροπής στέλνεται πίσω. Αυτό είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα του S-Cross. Η τετρακίνησή του. Όπως, άλλωστε, θα περίμενε κανείς από ένα Suzuki με κίνηση στους τέσσερις τροχούς…
Ο κινητήρας
Και το μοτέρ; Το 1.600άρι diesel με τους 120 ίππους που κινεί το S-Cross αποδεικνύεται υπεραρκετό για να το κάνει σβέλτο και να μην το αφήσει από ροπή όπου χρειαστεί απόθεμα.
Στο Sport Mode, η απόκριση είναι άμεση και το S-Cross μετατρέπεται όντως σε sport SUV, ικανό να χαρίσει συγκινήσεις, στο μέτρο του δυνατού. Ο κινητήρας έχει αυτό τον χαρακτηριστικό, τραχύ ήχο του diesel, ο οποίος ωστόσο «εξαφανίζεται» όταν κλείσουν τα παράθυρα. Πάντως και με ανοιχτά τα παράθυρα και την οροφή, ο εύστροφος κινητήρας δεν είναι σε καμία περίπτωση ενοχλητικός.
Ο αναβαθμισμένος 1.600άρης του Gruppo με τα 30 κιλά ροπής κινεί με ευκολία τα περίπου 1.400 κιλά του S-Cross, ενώ συνδυάζεται άριστα με το πολύ καλό εξάρι κιβώτιο που έχει την -όσο χρειάζεται- μακριά κλιμάκωση. Σε ό,τι αφορά την οικονομία, αυτή κινείται σε πολύ καλά επίπεδα, τηρουμένων των αναλογιών (βάρος, τετρακίνηση κ.λπ.). Ενδεικτικά, με το δικό μου δεξί πόδι να είναι στην… κλασική του θέση (δηλαδή στο πάτωμα) καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμής, η κατανάλωση κινήθηκε περίπου στο 8άρι.
