Το παρασκήνιο πίσω από τη συγχώνευση
Χρειάστηκαν μήνες μυστικών σχεδιασμών και υπερατλαντικών ταξιδιών, όμως, τελικά απέδωσε: Ο γαλλικός όμιλος PSA (Peugeot- Citroen- DS- Opel), συγχωνεύεται με τον ιταλοαμερικανικό FCA (Fiat Chrysler Association), δημιουργώντας έναν κολοσσό 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τον τέταρτο μεγαλύτερο του πλανήτη.
Το deal έκλεισε, αν και απομένει ακόμα η υπογραφή του σχετικού Μνημονίου και οι τυπικές διαδικασίες που ενδέχεται να διαρκέσουν από μερικούς μήνες, ως δύο χρόνια. Κι αυτό γιατί, πριν δημιουργηθεί η νέα οντότητα, η οποία θα εδρεύει στην Ολλανδία, θα πρέπει να υπάρξουν συμφωνίες με τους μετόχους, τις κυβερνήσεις, αλλά και με τα σωματεία των εργαζομένων…
Tου Γ. KAPAΓIANNH
Από το deal πάντως, δημιουργείται μια οντότητα ιδιοκτησίας 50-50, με ετήσιες συνδυασμένες πωλήσεις 8,7 εκατομμυρίων αυτοκινήτων, συνολικά έσοδα 170 δισεκατομμυρίων ευρώ και καθαρά λειτουργικά κέρδη 11 δισεκατομμυρίων. Μεγαλομέτοχος του Group, που θα είναι εισηγμένο σε Παρίσι, Μιλάνο και Νέα Υόρκη, θα είναι (με 14,5% ποσοστό) η Exor, εταιρία της οικογένειας Agnelli, που ελέγχει την FCA με ποσοστό 29,2%.
Η οικογένεια Peugeot, δεν βγαίνει χαμένη, καθώς θα έχει έξι μέλη στο ΔΣ, έναντι πέντε της FCA και CEO θα είναι ο CEO της PSA Carlos Tavares, ενώ ο κληρονόμος των Agnelli και πρόεδρος της FCA, John Elkann, θα γίνει πρόεδρος.
Στο χείλος
Τους τελευταίους πέντε μήνες μετά την κατάρρευση των συνομιλιών για τη συγχώνευση της FCA με τη Renault, λόγω της ανάμιξης της γαλλικής κυβέρνησης που μάλλον εκνεύρισε τους Agnelli, υπήρχε ένας οργασμός διαβουλεύσεων. Η Goldman Sachs, εκ μέρους της FCA, η Lazard για την Exor, η Messier Maris με τη Morgan Stanley για το Groupe PSA και άλλοι σύμβουλοι προσπαθούσαν να βρουν κοινό τόπο για όλους τους μετόχους, ώστε να «δουλέψει» το deal.
Την ίδια ώρα, ο John Elkann, πέρα από τα Σαββατοκύριακα στο Μαρανέλο, έδρα της Ferrari (ιδιοκτησίας των Agnelli, και αυτή) πηγαινοερχόταν μεταξύ Ρώμης, Ντιτρόιτ, Ουάσινγκτον και Παρισιού. Ο Elkann φαίνεται ότι ήταν αυτός που πρότεινε τη συγχώνευση, καθώς έβλεπε τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν. Η ιταλική αυτοκρατορία είναι εκτεθειμένη σε κίνδυνο.
Όπως εξηγεί και ο σύμβουλος της γαλλικής SIA, Jean-Pierre Corniou, «η Fiat- Chrysler βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση στην Ευρώπη. Μόνο οι αμερικανικές μάρκες RAM και Jeep είναι ελκυστικές, ενώ αντίθετα, η «αιχμή του δόρατος» των Ιταλών, η Alfa Romeo πουλάει λιγότερα απ’ ότι η Lancia, η οποία ουσιαστικά είναι ανενεργή!
Οι πωλήσεις των brands της FCA, Fiat, Jeep, Lancia, Chrysler, Alfa Romeo, Maserati (κατέχει επίσης τις Abarth, Dodge, RAM, Mopar, SRT) έπεσαν κατά 10% στην Ευρώπη, σε επίπεδο εννεαμήνου, φέτος. Τα κέρδη, δείχνουν να μειώνονται. Και, σε αντίθεση με τις άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, η FCA δεν έχει πλάνο για το λανσάρισμα ηλεκτροκίνητων μοντέλων, ώστε να μειώσει τους συνολικούς ρύπους της γκάμας της και να γλιτώσει τα εξοντωτικά πρόστιμα από τους νέους κανονισμούς της ΕΕ, που εφαρμόζονται το επόμενο έτος.
Και ο λόγος γι’ αυτό, είναι η έλλειψη οικονομικών πόρων. Αν το δει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι ουσιαστικά, απειλείτο η ίδια η ύπαρξη της FCA. Και γι’ αυτό, συζητήθηκε ακόμα και η εξαγορά της FCA από τον γαλλικό όμιλο, πριν το «50-50 deal».
Αντίθετα, η PSA, διαθέτει πόρους, σχέδιο ηλεκτροκίνησης και εμπειρία στον τομέα. Αυτό που δεν διαθέτει, είναι δίκτυο στις ΗΠΑ, ώστε να επαναλανσαριστεί εκεί η Peugeot με τη DS (ο όμιλος κατέχει επίσης τις Citroen, Opel, FreeMove). Η γιγαντιαία, αναπτυσσόμενη αγορά της Αμερικής «καίει» τους Γάλλους.
Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο η γαλλική κυβέρνηση (μέτοχος 12% της FCA) εγγυήθηκε γραπτώς στους Agnelli ότι δεν θα εμπλακεί στις διαπραγματεύσεις (όπως έκανε με τη Renault) και τη διοίκηση και ότι θα φροντίσει να μην κλείσουν εργοστάσια. Ακόμα και η απαίτηση του Γάλλου ΥΠ.ΟΙΚ. Bruno Le Maire να είναι η έδρα του νέου κολοσσού στη Γαλλία προσπεράστηκε, ώστε να συμφωνήσουν οι Ιταλοί και να γίνει το deal, το οποίο εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές.
CARLOS TAVARES
Στα χέρια του πρώην ραλίστα η τύχη της αυτοκινητοβιομηχανίας
Τουλάχιστον τρεις φορές, ο John Elkann, πέρασε την πόρτα των κεντρικών της PSA, για να συναντήσει τον CEO της, Carlos Tavares. Ο Mike Manley, CEO της FCA, είχε περιγράψει με τα καλύτερα λόγια στον κληρονόμο των Agnelli των Tavares, με τον οποίο διατηρεί 10ετή φιλία. Όχι ότι θα ήταν δύσκολο να μάθει βέβαια, ο Elkann ποιος είναι ο Tavares, ο οποίος θεωρείται ένας από τους κορυφαίους CEOs στην ιστορία της αυτοκίνησης.
Και ο Πορτογάλος, φρόντισε να αποδείξει τη φήμη του «μάγου», του γοητευτικού συνομιλητή, «μαγεύοντας» και τον Elkann και πετυχαίνοντας ένα γιγαντιαίο deal, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη όλων των μερών για να ηγηθεί -και- την επόμενη μέρα.
Μετά τη φυγή του από τη Renault (καθώς δήλωσε ότι δεν ήθελε να είναι υπό τον Ghosn και να γίνει CEO μιας αυτοκινητοβιομηχανίας), το 2013, ανέλαβε CEO στο Groupe PSA, το οποίο παρέπαιε, οδεύοντας προς τη χρεοκοπία. Και, μέσα σε έναν χρόνο, έδειξε το ταλέντο του: Ποντάροντας στην κινέζικη αγορά και με περικοπές κόστους, ο PSA πέρασε σε κερδοφορία, μετά από μια επταετία μεγάλων ζημιών! Μετά την «ανάσταση», ίδρυσε, ουσιαστικά μια νέα μάρκα, τη DS με απόσχιση από τη Citroen, ενώ γοήτευσε ακόμα και τους Γερμανούς, πετυχαίνοντας την εξαγορά της Opel από το PSA και το γύρισμά της σε κέρδη, μετά από μια δεκαετία ζημιών!
Ως πρώην ραλίστας, ο Tavares, έχει αποδείξει πως είναι πολύ ευέλικτος και ξέρει να κάνει γρήγορα τις οντότητες που αναλαμβάνει, κερδοφόρες. Αυτό περιμένει τώρα ο Elkann και για την FCA…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
