Στην επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στο Φανάρι και στην πορεία των χριστιανών προς την ένωση, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα των Ιταλών καθολικών επισκόπων «Λ΄Αβενίρε».
«Ο ειλικρινής εναγκαλισμός εν φιλήματι ειρήνης μεταξύ των προκαθημένων της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης υποδεικνύει την επιθυμία να διασχίσουμε την οδό που υπέδειξε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ίνα ώσι έν.
Οι προκάτοχοί μας είχαν εγκαινιάσει τον θεολογικό διάλογο μεταξύ των Εκκλησιών μας και οι επακόλουθες συναντήσεις ασχολήθηκαν με πολλά θέματα που έχρηζαν μιας ιστορικής επαναξιολόγησης. Τώρα ο αγαπητός μας αδελφός Φραγκίσκος συνεχίζει αυτή την χειρονομία που δεν αποτελεί μια εκκλησιαστική αβροφροσύνη, αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο» τονίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Σε σχέση με την «δυνατότητα νέας προοπτικής του διαλόγου καθολικών και ορθοδόξων», στην οποία αναφέρεται η ιταλική εφημερίδα, ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας σημειώνει, «Η μύχια οικειότητα που αισθανθήκαμε με τον Πάπα Φραγκίσκο, από τη στιγμή της εκλογής του, αποτελεί χωρίς αμφιβολία ένα νέο έναυσμα για την πορεία προς την ενότητα. Οικειότητα που δεν είναι ένα καρπός συναισθηματισμού, αλλά η πλήρης ένταξη στο μήνυμα του Χριστού, επιθυμία της συνάντησης μεταξύ αδελφών για μια από κοινού μαρτυρία.
Η νέα προοπτική που ο Πάπας Φραγκίσκος δίνει στο αξίωμα του Επισκόπου της Ρώμης, στη συνοδικότητα για τη διοίκηση της Εκκλησίας, είναι πολύτιμα στοιχεία για την Ανατολή, που παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή αυτές τις αλλαγές.
Έτσι λοιπόν και αυτή η συνάντηση διανοίγει μια νέα προοπτική στον διάλογο καθολικών και ορθοδόξων, χωρίς την προσκόλληση σε σχήματα του παρελθόντος, αλλά εξαγνισμένη στο φως του Ευαγγελίου και της Παράδοσης της Εκκλησίας».
Με αναφορά του, δε, στην Εκκλησία της πρώτης χιλιετίας, η οποία θεωρείται συχνά πρότυπο και από τους ταγούς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Οικουμενικός Πατριάχης αναφέρει ότι «ακόμη μια φορά η Εκκλησία πρέπει να επανααποκαλυφθεί πέραν των ανθρωπίνων σχημάτων στα οποία συχνά περιορίζεται και να επανοικειοποιηθεί την ζωή εν Χριστώ.
Στην υπέρβαση αυτής της ιδίας, επανευρίσκει την κοινή πορεία πέραν των νομικών, θρησκευτικών και ερμηνευτικών φραγμών. Σε αυτή την προοπτική η πρώτη χιλιετία υποδεικνύει στην Εκκλησία εκείνη την “εν Χριστώ ζωή” προς την ενότητα των τέκνων της. Η πρώτη χιλιετία της Εκκλησίας βίωσε εις βάθος την ενότητα, ενώ ήταν απολύτως άγνωστη η ιδέα της Ένωσης».
Απαντώντας, τέλος, σε ερώτηση που αφορά τις θρηκευτικές ελευθερίες στην Τουρκία, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τονίζει ότι με τη διακυβέρνηση Ερντογάν υπήρξαν θετικά στοιχεία στο θέμα αυτό, αλλά δεν παραλείπει να προσθέσει:
«Οι χριστιανοί στην Τουρκία είναι και Τούρκοι πολίτες και εξ΄αυτού του λόγου πρέπει να έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους μουσουλμάνους Τούρκους πολίτες. Πρέπει να υπάρχει γι΄ αυτούς μία περισσότερο ξεκάθαρη πολιτική και ηθική φροντίδα. Ένα από τα θέματα που παραμένουν σε αντιδικία είναι για παράδειγμα η νομική αναγνώριση της Εκκλησίας ως οντότητα δημοσίου δικαίου.
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ακόμα πλήρως το νομικό καθεστώς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την ιστορική του θέση στον ορθόδοξο κόσμο και συνεχίζει άδικα να εμποδίζει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης».