Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί νόμιμα μπορούν να καταρτίζουν δύο ανεξάρτητες συμβάσεις εργασίας με δύο σχολεία κατά την ίδια σχολική χρονιά, αρκεί η κάθε μια από τις συμβάσεις αυτές να μην προβλέπει διδασκαλεία η οποία να υπερβαίνει τις 11 ώρες εβδομαδιαίως και υποχρέωσε το ελληνικό Δημοσιά να καταβάλει το ποσό των 1.879 ευρώ σε εκπαιδευτικό για την απώλεια της μισθοδοσίας της, καθώς δεν της επέτρεψαν να εργαστεί σε δεύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα και 500 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη.
Ειδικότερα, η νομοθεσία προβλέπει ότι για την πρόσληψη ωρομισθίων εκπαιδευτικών καταρτίζεται σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου με συγκεκριμένο προσδιορισμό των ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης που δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 11 ώρες.
Κατά συνέπεια, ερμηνεύοντας οι δικαστές την εκπαιδευτική νομοθεσία, έκριναν ότι “ουδόλως προκύπτει απαγόρευση στους ωρομισθίους εκπαιδευτικούς να καταρτίζουν πλείονες της μιας συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, με περισσότερα δηλαδή σχολεία και με άθροισμα των ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης σε αυτά μεγαλύτερο των 11 ωρών”. Αντίθετα, μάλιστα, τονίζουν οι αρεοπαγίτες, “η σχετική απαγόρευση κρίνεται ότι αφορά την απασχόληση σε κάθε συγκεκριμένο σχολείο, η οποία δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 11 ώρες”.
Εξάλλου, επισημαίνει η αρεοπαγιτική απόφαση “αν ο νόμος απαγόρευε τη σύναψη περισσότερων συμβάσεων των ωρομισθίων εκπαιδευτικών και την υπέρβαση των 11 ωρών συνολικά και για όλα τα σχολεία απασχόλησης του, θα προβλέπει τούτο ρητά, πράγμα που δεν συνέβη”.
Σύμφωνα με το ιστορικό της απόφασης καθηγήτρια πιάνου (εκπαιδευτικός κλάδο ΠΕ 16) από το έτος 1988 μέχρι το 2003 είχε εργαστεί σε διάφορα μουσικά σχολεία με ετήσιες συμβάσεις εργασίας διδασκαλίας πιάνου, αμειβόμενη με ωριαία αντιμισθία. Το καλοκαίρι του 2003 κατέθεσε τα σχετικά δικαιολογητικά και ζήτησε να τοποθετηθεί στο μουσικό γυμνάσιο Αλίμου για τη σχολική περίοδο 2003 – 2004.
Η τοποθέτηση της εγκρίθηκε μεν, αλλά όταν προσήλθε να υπογράψει τη σχετική σύμβαση εργασίας της ζητήθηκε να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση, ότι δεν έχει άλλη σύμβαση ωρομίσθιου καθηγητή σε άλλο σχολείο. Όμως η καθηγήτρια πιάνου είχε ήδη υπογράψει σύμβαση για εξάωρη εβδομαδιαία απασχόληση με δημοτικό ολοήμερο σχολείο και όταν αρνήθηκε να υπογράψει την υπεύθυνη δήλωση, δεν της επέτρεψαν να εργαστεί, παρά το γεγονός ότι στην προκήρυξη δεν περιλαμβάνοντας κανένας σχετικός όρος. Η ωρομίσθια εκπαιδευτικός ζήτησε εγγράφως από το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας να διευκρινιστεί το όλο θέμα, αλλά ουδέποτε έλαβε απάντηση.
Κατόπιν αυτών, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η σύμβαση εργασίας που θα υπέγραφε η εκπαιδευτικός, εάν “δεν μεσολαβούσε η αδικοπρακτική συμπεριφορά” των οργάνων του Δημοσίου, θα ήταν τουλάχιστον οκτάωρη απασχόληση εβδομαδιαίως. ¨Έτσι, επισημαίνει η δικαστική απόφαση, η εκπαιδευτικός για τη σχολική χρονιά 2003 – 2004 από το μουσικό Γυμνάσιο Αλίμου απώλεσε τις καθαρές αποδοχές που “θα αποκέρδαινε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων” οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 1.879 ευρώ και για το λόγο αυτό πρέπει να της επιδικαστούν εντόκως.
Παράλληλα, όμως η εκπαιδευτικός υπέστη και “ψυχική ταλαιπωρία, άγχος και στενοχώρια, δηλαδή, ηθική βλάβη” από τη συμπεριφορά των οργάνων του Δημοσίου και προς αποκατάσταση των πραγμάτων πρέπει να τις επιδικαστεί το ποσό των 500 ευρώ.
Με το σκεπτικό αυτό ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών η οποία δικαίωσε την εκπαιδευτικό, ενώ υποχρέωσε το Δημόσιο να καταβάλει και τα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται στα 300 ευρώ.
