Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια ημέρα δράσης ενάντια στις στρατιωτικές δαπάνες, το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη (SIPRI) της Στοκχόλμης παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες, υπό την αιγίδα του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου, προβαίνοντας σε παρουσίαση των στοιχείων για τις δημόσιες εξοπλιστικές δαπάνες τη χρονιά που πέρασε.
Τα στοιχεία της φετινής Έκθεσης δείχνουν ότι το 2010 το συνολικό ύψος εξοπλισμών ήταν 1.630 δισ. δολάρια, με ελαφρά αύξηση κατά 1,3% σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Έκθεση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, καθώς αποδεικνύει ότι παρά τις μειώσεις και την ύφεση, η χώρα μας ήταν μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων πελατών όπλων σε απόλυτα μεγέθη για την περίοδο 2005-2009.
«Οι εξοπλισμοί της τελευταίας 30ετίας αντιστοιχούν σε πάνω από το 1/3 του δημόσιου χρέους μας», υποστήριξε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων Μιχάλης Τρεμόπουλος και πρόσθεσε ότι «το 2010 χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, επέβαλαν στην Ελλάδα εξοπλιστικές προμήθειες δισεκατομμυρίων πριν δώσουν το πράσινο φως για τον Μηχανισμό Στήριξης, τη στιγμή, μάλιστα, που ο κώδικας δεοντολογίας της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων, καθορίζει ως κριτήριο για τη νομιμότητα μιας αγοραπωλησίας και την οικονομική αντοχή της αγοράστριας χώρας».
Όπως προκύπτει από τη βάση δεδομένων του SIPRI η Ελλάδα, αθροιστικά κατά τα τελευταία 15 χρόνια, είναι ο έκτος μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων παγκοσμίως, δηλαδή πάνω από χώρες όπως η Τουρκία, η Ταϊβάν, η Νότια Κορέα, η Ινδία και η Κίνα, ενώ παράλληλα, στη χώρα μας παρατηρείται καθ΄ όλη τη διάρκεια της δεκαπενταετίας ανοδική τάση στις εισαγωγές όπλων.
Παράλληλα, διαπιστώνεται μια «ευρωπαϊκοποίηση» των εξοπλισμών της Ελλάδας, η οποία αποτυπώνεται με τη μείωση της αγοράς εξοπλιστικών προγραμμάτων από τις ΗΠΑ και την αύξηση των εισαγωγών κυρίως από τη Γερμανία αλλά και τη Γαλλία.
Σύμφωνα με τον κ. Τρεμόπουλο «μόλις το 12% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών θα αρκούσε για τη βιώσιμη ανασυγκρότηση του πλανήτη», ενώ παρατήρησε ότι «οι εξοπλισμοί σήμερα αποτελούν και μέσο μεταφοράς πλούτου από το Νότο προς το Βορρά, καθώς ελάχιστες χώρες είναι σε θέση να αναπτύσσουν δική τους στρατιωτική τεχνολογία αιχμής».
Αναφερόμενος στην περίπτωση της Ελλάδας υποστήριξε ότι «μόνη λύση αποτελεί η απαίτηση μεγαλύτερης μείωσης των εξοπλισμών και η έκφραση του πνεύματος ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μέσα από την ευρωπαϊκή προσπάθεια επίλυσης των εκκρεμών ζητημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, κυρίως με την Τουρκία».
