Σφοδρή επίθεση κατά του Υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού, εξαπέλυσε ο πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου Κωνσταντίνος Λουράντος, στην τελετή έναρξης του Συνεδρίου της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας.
Ο κ. Λουράντος κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία ότι παρά τις εξαγγελίες της και την σαφή διατυπωμένη άποψή της, οι αποφάσεις της δεν είναι προς την κατεύθυνση του «ασθενοκεντρικού» συστήματος που ευαγγελίζεται ούτε και βελτιώνει την πρόσβαση των ασθενών στο σύστημα υγείας.
Από την πλευρά του ο Υπουργός ανέφερε πως η Κυβέρνηση ευνοεί το Δημόσιο σύστημα υγείας και πως οι φαρμακοποιοί δεν πρέπει να παραπονιούνται γιατί οι αποφάσεις που λαμβάνονται, υπό το βάρος των μνημονίων, είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνες για τους επαγγελματίες υγείας.
«Πόσες αλυσίδες άνοιξαν φαρμακεία από την έκδοση των σχετικών αποφάσεων; ρώτησε απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο του ΠΦΣ ο Υπουργός Υγείας.
Ακολουθεί ολόκληρος ο χαιρετισμός του προέδρου του ΠΦΣ Κωνσταντίνου Λουράντου:
To σημερινό συνέδριο που αποτελεί πλέον θεσμό στον χώρο των Οικονομικών της Υγείας, πραγματεύεται δύο θέματα που είναι πολύ σημαντικά. Την άρση των εμποδίων πρόσβασης και την αναζήτηση διαρθρωτικών αλλαγών.
Η λέξη δαπάνη, εν προκειμένω φαρμακευτική δαπάνη, ορθώς σιγά –σιγά απαλείφεται από την ελληνική ορολογία, δεδομένου ότι όπως αποδείχτηκε η τεχνοκρατική αυτή προσέγγιση ήταν λανθασμένη και βέβαια καθόλου αποδοτική.
Όπως σωστά έχει αναφέρει ο υπουργός Υγείας πρόσφατα, η προσέγγιση για την Υγεία πρέπει να είναι ασθενοκεντρική και με σαφή προσανατολισμό προς ένα δημόσιο σύστημα υγείας.
Δυστυχώς όμως τα έργα δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή – και εδώ έρχομαι στα δύο κύρια σημεία του κεντρικού θέματος -μιλάμε για την άρση των εμποδίων πρόσβασης όταν παραδίδεται με αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης στο έλεος των κεφαλαίων και των συμφερόντων, το καλύτερο και το πυκνότερο δίκτυο παροχής φαρμακευτικής φροντίδας σε όλη την Ευρώπη, που είναι τα φαρμακεία.
Έκτος αν πιστεύει κάποιος ότι οι μεγάλες αλυσίδες ιδιωτικών συμφερόντων θα δημιουργήσουν σημεία πώλησης ή επενδύσεις π.χ. στην Κάσο όπου βρίσκεται ένα μαχόμενος φαρμακοποιός, ή ακόμη και σε περιοχές μακριά από αστικά κέντρα. Επομένως για ποια άρση των εμποδίων πρόσβασης μιλάμε;
Για ποιον ασθενοκεντρικό προσανατολισμό μιλάμε κύριε Υπουργέ; Oταν η κυβέρνηση προχωρά στην απελευθέρωση των τιμών των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων, με σίγουρο αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής τους, ποιο είναι το όφελος για τον ασθενή;
Έχετε στα χέρια σας, όπως και εγώ, την επιστολή της ΕΦΕΧ (όργανο εταιρειών ΜΥΣΥΦΑ) στην οποία αναφέρεται ρητώς ότι τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα ΔΕΝ επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και την φαρμακευτική δαπάνη αφού πληρώνονται από τους πολίτες και ως εκ τούτου οφείλετε να απελευθερώσετε τις τιμές των φαρμάκων αυτών.
Τι ανάγκη άλλων αποδείξεων έχετε από την έμμεση ομολογία ότι επιδιώκουν την αύξηση των φαρμάκων αυτών εις βάρος της τσέπης του Ελληνικού λαού; Τι ανάγκη άλλων αποδείξεων έχετε από την έμμεση ομολογία ότι προτίθενται να μετατρέψουν το κοινωνικό αγαθό που λέγεται φάρμακο σε καταναλωτικό προϊόν;
Όταν πάλι η κυβέρνηση, για λόγους δήθεν ανταγωνισμού, τιμωρεί τους φοιτητές φαρμακοποιούς, που είχαν την ατυχία να χάσουν τον γονιό τους, στερώντας το δικαίωμα να εργαστούν το φαρμακείο τους, ποιο όφελος υπάρχει;
Δεν θα μακρηγορήσω περισσότερο αλλά κλείνοντας θα έλθω στο σημείο των διαρθρωτικών αλλαγών. Των πραγματικών αλλαγών όμως που πρέπει να στοχεύσουν στην ενίσχυση του προληπτικού χαρακτήρα της Υγείας και την βελτίωση του επιπέδου υγείας των πολιτών μέσω επιπλέον παροχών και όχι μέσω περικοπών. Γιατί η φαρμακευτική δαπάνη εξαρτάται μακροπρόθεσμα και από την πρόληψη και πολλές φορές είναι αντιστρόφως ανάλογη με την νοσοκομειακή δαπάνη. Η σωστή χρήση των φαρμάκων (και όχι η μείωσή τους) και η συμμόρφωση των ασθενών με τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού, είναι αυτό που προλαμβάνει την τεράστια αύξηση της νοσοκομειακής δαπάνης.
Με αυτές τις λίγες σκέψεις εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου και είμαι σίγουρος ότι οι δυο αυτοί άξονες που έχουν επιλεγεί στην κεντρική θεματολογία θα αποτελέσουν και τον βασικό προβληματισμό για τα συστήματα υγείας το μέλλον.