Σε μια από τις σπάνιες του, συνεντεύξεις ο κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης, αναφέρθηκε για τη κρίση αλλά και τις εξελίξεις, σε οικονομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο και κατέληξε, ότι όλα στην Ελλάδα ξεκινούν και καταλήγουν στο σημείο της Παιδείας. .
Σε ερώτηση, του συναδέλφου, πως εισπράττει ο πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα το τελευταίο διάστημα, απαντά:
«Θα ήταν κοινός τόπος να πω, ότι υπάρχει μία έντονη ανησυχία εκ μέρους όλων των σκεπτόμενων πολιτών. Βρισκόμαστε σε ακραίες μορφές προβλημάτων, τα οποία θα έπρεπε να έχουν αντιμετωπιστεί.
Έχουν συσσωρευτεί τα προβλήματα, τα οποία τινάζουν στον αέρα την ομοψυχία, την πνευματική και ψυχική ασφάλεια των ανθρώπων, τους βυθίζουν σε μια αβεβαιότητα και όλα αυτά είναι τα χειρότερα συναισθήματα που μπορεί να αισθανθεί ο πολίτης.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο χείλος ενός γκρεμού για το μέλλον αυτής της χώρας και εκεί είναι που πρέπει να μαζέψουμε τη σκέψη μας, το μυαλό μας, τις όποιες πνευματικές μας δυνάμεις και, χέρι – χέρι, να μπορέσουμε να βρούμε λύση. Δηλαδή, πιστεύω, ότι αυτές οι ακραίες μορφές συμπεριφοράς έχουν ένα συγκλονιστικό συμβολισμό, αλλά δεν πρέπει να σταθούμε στο συμβολισμό».
Χωρίς παιδεία
Στην συνέχεια πρόσθεσε πως έχουμε χάσει μια βαθύτερη παιδεία, που έχει να κάνει με αξίες, με κανόνες, με αρχές, όλα αυτά που ζήσαμε…
Την έξαρση της διαφθοράς, την ανευθυνότητα, την έλλειψη σεβασμού στον πολίτη και μεταξύ των πολιτών «Άποψή μου είναι, ότι υπάρχουν δημοκρατικά εκλεγμένα κόμματα, εκπρόσωποι του λαού στη Βουλή.
Υπάρχει κυβέρνηση, υπάρχει αντιπολίτευση με πολλά κόμματα. Και εδώ είναι που πρέπει οι εκπρόσωποι αυτοί, παίρνοντας και τα μηνύματα από το λαό, τον κόσμο και τους πολίτες με τους οποίους μιλάνε, να ομονοήσουν και να βρουν λύσεις, μέσα από τις οποίες θα βγει η πατρίδα μας από αυτή τη δύσκολη οικονομική κρίση, που -κατά την άποψή μου- τώρα φαίνεται ως οικονομική κρίση.
Έχει ξεκινήσει πρώτα και πάνω από όλα, ως κρίση παιδείας. Και δεν εννοώ απλώς εκπαίδευση -τι γράμματα ξέρουμε και τι πληροφορίες έχουμε-,αλλά μια βαθύτερη παιδεία, που έχει να κάνει με αξίες, με κανόνες, με αρχές, όλα αυτά που ζήσαμε…
Την έξαρση της διαφθοράς, την ανευθυνότητα, την έλλειψη σεβασμού στον πολίτη και μεταξύ των πολιτών, του πολίτη προς το κράτος, του κράτους προς τον πολίτη.
Όλα αυτά, είναι δείγματα μιας έλλειψης βαθύτερης καλλιέργειας και παιδείας, η οποία δίνεται βέβαια από το σχολείο, αλλά περνάει και μέσα από την κοινωνία και μέσα από όλους μας, από το παράδειγμά μας, από τη συμπεριφορά μας.
Άρα, δεν πρόκειται απλώς για κάποια οικονομικά μεγέθη, αλλά για μια βαθύτερη σήψη, μια διαφθορά, μια έξαρση ανευθυνότητας που έχει καταλάβει πολλούς. Διότι, όταν επενδύεις το χρέος σου και τη συμβολή σου σε offshore ή κοιτάζεις πώς θα πληρώσεις μηδενικούς φόρους, δεν είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις και κοιτάζεις να πλουτίσεις, όλα αυτά δείχνουν έλλειψη παιδείας και όχι πληροφοριών.
Το πληρώναμε και το πληρώνουμε αυτό».
