«Ο μισθός μου φτάνει ίσα-ίσα για να προμηθευτώ το φαγητό μου». Αυτός είναι ο τίτλος στο πρώτο θέμα της ηλεκτρονικής έκδοσης του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel, που αναφέρεται στους χιλιάδες εργαζόμενους και μάλιστα εξειδικευμένους, οι οποίοι λαμβάνουν μειωμένες αποδοχές.
Το περιοδικό αναφέρεται στην «κοινωνική ομάδα η οποία αναπτύχθηκε τόσο δυναμικά όσο καμία άλλη: τους επονομαζόμενους ‘εργαζόμενους φτωχούς’». «Το ένα τρίτο των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνουν τόσο πενιχρές αμοιβές ώστε δεν μπορούν καν να επιβιώσουν με αυτές. Πρόκειται για πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους οι οποίοι αμείβονται με λιγότερα από 376 ευρώ μηνιαίως, άρα με λιγότερο από το 60% του μέσου μισθού. Σχεδόν το 9% των εργαζομένων αρκούνται μάλιστα σε λιγότερα από 200 ευρώ», τονίζεται επίσης.
Και συνεχίζει το ρεπορτάζ: «Ο κίνδυνος να συγκαταλέγεται κανείς στους φτωχούς ακόμη και με μια σταθερή θέση εργασίας είναι στην Ελλάδα τόσο μεγάλος όσο σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Είναι, όμως, καλύτερη η κατάσταση για εκείνους που βγάζουν περισσότερα χρήματα από τα παραπάνω; Όπως αναφέρει το Der Spiegel στην ανταπόκρισή του, «το κόστος διαβίωσης έχει αυξηθεί σημαντικά τα προηγούμενα χρόνια. Συγκριτικά, ενώ στο Βερολίνο απαιτείται κατά μέσο όσο ποσό κατά 14,5% μεγαλύτερο από ό,τι στην Αθήνα για την προμήθεια των αναγκαίων καθημερινών ειδών και υπηρεσιών, στην γερμανική πρωτεύουσα η αγοραστική δύναμη είναι υψηλότερη κατά 117%».
Σημειώνεται δε ότι μία από τις βασικές αιτίες γι’ αυτό ανήκει στο ίδιο το κράτος το οποίο, προκειμένου να κλείσει τα ελλείμματα, «αύξησε τόσο τον ΦΠΑ όσο και τους φόρους για την κατοικία και τη γη». Μία επιπλέον αιτία είναι η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, «την οποία ζητούσαν επιμόνως οι δανειστές της Ελλάδας από την αρχή της κρίσης».
