Οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα στο επίκεντρο και της σημερινής επισκόπησης του γερμανικού Τύπου. Σε πρώτο πλάνο οι τραγικές ανθρώπινες ιστορίες αλλά και η αναζήτηση ευθυνών.
«Είναι οι δανειστές συνυπεύθυνοι;», τιτλοφορείται εκτενές άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung που σημειώνει ότι μπορεί η αναζήτηση ευθυνών να μην είναι της παρούσης, ωστόσο «πέραν των επίσημων θεσμών και κυρίως στο εξωτερικό, έχει ξεκινήσει ήδη η συζήτηση εάν οι πιστωτές της Ελλάδας και το πρόγραμμα λιτότητάς τους φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή, τις ανεπαρκείς δυνατότητες διάσωσης και την ελλιπή πρόληψη. ‘Οι περικοπές στον τομέα της πολιτικής προστασίας ήταν μέρος του προγράμματος λιτότητας. Έτσι η Ελλάδα πέτυχε αποδυναμωμένη το στόχο των Ευρωπαίων’ έγραψε η ιταλική Corriere della Sera. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μόνον κατά την τελευταία άνοιξη κόπηκαν 34 εκατομμύρια ευρώ. Στην Ελλάδα υπάρχουν όλο και λιγότεροι πυροσβέστες και όλο και λιγότεροι από αυτούς μπορούν να επιχειρήσουν».
Ωστόσο, όπως επισημαίνει η FAZ, «έλληνες οικονομολόγοι και γνώστες της περιοχής διαψεύδουν. ‘Όταν εκπονήθηκαν τα προγράμματα διάσωσης οι θεσμοί έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση βασικών υπηρεσιών, όπως την καταπολέμηση πυρκαγιών, διαθέτοντας επαρκή χρήματα’, επισημαίνει οικονομολόγος από την Αθήνα που γνωρίζει τα των προγραμμάτων διάσωσης και ο οποίος θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δαπάνες για την καταπολέμηση πυρκαγιών είχαν κατά τα προηγούμενα χρόνια σταθερό μερίδιο επί του ΑΕΠ ενώ από το 2013 αυξήθηκαν». Βέβαια όπως διευκρινίζει η εφημερίδα αυτό είναι σχετικό διότι τα τελευταία δέκα χρόνια η Ελλάδα απώλεσε το 1/4 του ΑΕΠ της, ενώ το ίδιο διάστημα μειώθηκαν και οι απολαβές των πυροσβεστών.
Ανούσιο το να επιρρίπτονται οι ευθύνες αποκλειστικά στη λιτότητα αν αναλογιστεί κανείς τη μεγάλη πυρκαγιά του 2007, υποστηρίζει και ο καθηγητής Γιώργος Μπήτρος (σσ. ομότιμος Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Όπως σημειώνει η FAZ: «Παρότι δεν υπήρχε ακόμη λιτότητα, η πρόληψη ήταν και τότε ανεπαρκής. Η τότε κυβέρνηση είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δωρεών από Έλληνες του εξωτερικού, ωστόσο για την αξιοποίησή τους δεν λογοδότησε κανείς».
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, η ίδια εφημερίδα (Frankfurter Allgemeine Zeitung) φιλοξενεί σήμερα στην έντυπη έκδοσή της και σχόλιο για τις πιθανές πολιτικές συνέπειες της φονικής πυρκαγιάς υπό τον τίτλο «Δοκιμασία».
Όπως επισημαίνεται, «οι φυσικές καταστροφές συνιστούν δοκιμασία για τους πρωθυπουργούς, καθώς εξαιτίας τους μπορεί να αποτύχουν ή να ενισχυθούν. Παράδειγμα αυτού αποτελεί ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος το 2002 με γαλότσες στα νερά του πλημμυρισμένου Έλβα στη Σαξονία βάδισε προς νέα εκλογική νίκη. […]. Αλλά και στην Ελλάδα οι φυσικές καταστροφές έχουν ήδη επηρεάσει εκλογικές αναμετρήσεις. Ο σεισμός της Αθήνας το 1999, κατά τον οποίο έχασαν τη ζωή τους 143 άνθρωποι, βοήθησε τον Κώστα Σημίτη να επανεκλεγεί το 2000 καθότι ο ψύχραιμος πρωθυπουργός έδωσε την εντύπωση ενός αξιόπιστου διαχειριστή κρίσεων. Ο διάδοχος του Σημίτη Κώστας Καραμανλής μόλις μετά βίας κατάφερε να επιβιώσει πολιτικά των πυρκαγιών του 2007, ωστόσο οι μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν δυο χρόνια αργότερα συνέβαλαν στην ήττα του στις εκλογές του 2009. Αποφασιστικής σημασίας είναι τώρα για τον Τσίπρα […] το ερώτημα εάν μπορεί να ενσαρκώσει το σωστό μείγμα συμπόνιας προς τους συγγενείς των θυμάτων και αποφασιστικότητας κατά την ανάλυση των λαθών. Ως προικισμένος λαϊκιστής και πραγματιστής άνθρωπος της εξουσίας, ο έλληνας πρωθυπουργός γνωρίζει πώς γίνεται αυτό. Δεδομένης της ανείπωτης τραγωδίας κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος, ανακοίνωσε όμως επίσης ότι αργότερα θα διερευνηθεί το αν η συμφορά αυτή θα μπορούσε αν όχι να έχει αποφευχθεί, τουλάχιστον να είχε περιοριστεί».
Παραθέτοντας στη συνέχεια ορισμένα βιογραφικά στοιχεία του πρωθυπουργού η FAZ σημειώνει ότι όταν ανέλαβε την εξουσία ο Αλ. Τσίπρας «δεν είχε ιδέα από εξωτερική πολιτική και έδειξε παντελή άγνοια για τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Αυτά όμως αποτελούν παρελθόν. Ο Τσίπρας μαθαίνει γρήγορα και τα τελευταία χρόνια δεν έχουν βελτιωθεί εμφανώς μόνο τα αγγλικά του. Πιθανότατα ο Τσίπρας δεν θα μπορέσει να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές που είναι προγραμματισμένες για το 2019. Ωστόσο όποιος ξεγράφει τον Τσίπρα, κάνει λάθος. Σε αντίθεση με ό,τι προέβλεψε ο προκάτοχός του Αντώνης Σαμαράς, ο Τσίπρας δεν αποτελεί παρένθεση της ελληνικής ιστορίας. Η διακυβέρνηση της Ελλάδας μετά το 2009 είναι σαν να προσπαθείς να δαμάσεις ταύρο σε ροντέο. Κανείς δεν άντεξε μέχρι στιγμής τόσο πολύ όσο ο Τσίπρας».
«Ερείπια, στάχτες και αναπάντητα ερωτήματα» είναι ο τίτλος άρθρου στην Süddeutsche Zeitung που σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «ο αριθμός των νεκρών είναι μεγάλος, υψηλότερος από τις ολέθριες πυρκαγιές του 2007 όταν είχαν χάσει τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Η Ελλάδα θρηνεί πλέον τουλάχιστον 80 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στις φλόγες ή στην προσπάθειά τους να τις αποφύγουν. Υπάρχουν φόβοι ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί. Ορισμένοι εκ των 180 τραυματιών είναι σε κρίσιμη κατάσταση, την Τετάρτη ένας άνδρας υπέκυψε στα εγκαύματά του. […] Στο μεταξύ γίνονται γνωστές όλο και πιο φρικιαστικές λεπτομέρειες. Για ένα 13χρονο κοριτσάκι που έπεσε στο γκρεμό ενώ καίγονταν επειδή δεν είχε άλλη διέξοδο και που πέθανε ακαριαία. Για ανθρώπους που αναζήτησαν σωτηρία στη θάλασσα και πνίγηκαν. Για την οικογένεια που κάηκε στο αυτοκίνητο, με τα παιδιά αγκαλιά με τους γονείς […]».
