Εντονότερο πλήγμα σε σχέση με τους συνταξιούχους δέχτηκαν στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι, ιδίως δε οι νέοι, όπως προκύπτει από τη νέα έρευνα του ερευνητικού οργανισμού διαΝΕΟσις, με συντονιστή τον καθηγητή στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, Μάνο Ματσαγγάνη.
Με βάση τη μελέτη, η οποία εκπονήθηκε την περίοδο 2003-2014 και κατά μέσο όρο εξετάζει σε βάθος δεδομένα που αφορούν περίπου 18.000 άτομα σε 7.000 ελληνικά νοικοκυριά, στη διάρκεια αυτών των ετών αυξήθηκε σημαντικά ο κίνδυνος φτώχειας των παιδιών.
Παράλληλα, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το φτωχότερο δεκατημόριο του πληθυσμού το 2014 ήταν κατά 56% φτωχότερο από το αντίστοιχο του 2009 (και το πλουσιότερο δεκατημόριο του 2014 επίσης φτωχότερο, κατά 42%, σε σχέση με το αντίστοιχο του 2009). Οι απώλειες ήταν μεγαλύτερες για τις οικογένειες με ένα ή δύο παιδιά, σε σχέση με όσες δεν έχουν ή έχουν τρία τέκνα και άνω.
Η μείωση της απασχόλησης ήταν μεγαλύτερη για τους άνδρες και για τους κλάδους της οικοδομής (-63%), της βιομηχανίας, του ηλεκτρισμού και της ύδρευσης (-38%) και μικρότερη στους τομείς της δημόσιας διοίκησης (-2%) και στον πρωτογενή τομέα (-9%). Ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε περισσότερο στις μικρότερες ηλικίες. Μάλιστα, ο αριθμός των εργαζομένων ηλικίας έως 29 ετών συρρικνώθηκε στο μισό, ενώ ο αντίστοιχος των ατόμων ηλικίας 45-64 χρόνων μειώθηκε μόνο κατά 9%.
Οι εργαζόμενοι απόφοιτοι Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου ή κάποιας μεταλυκειακής εκπαίδευσης μειώθηκαν σημαντικά (από 53% έως 20%), ενώ εκείνοι με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό αυξήθηκαν κατά 57% στην ελληνική αγορά εργασίας. Κατά τα λοιπά, η μέση αμοιβή μειώθηκε περισσότερο από ένα πέμπτο (-21,8%) ανά εργαζόμενο και η μέση μείωση αμοιβών ήταν 30% (σε αποπληθωρισμένα μεγέθη), ενώ σε απόλυτο αριθμό η μέση μείωση μηνιαίου εισοδήματος την περίοδο 2003-2014 ανήλθε σε 513 ευρώ. Πάντως, σε ό,τι αφορά την κοινωνική κινητικότητα, ενώ στην ΕΕ είναι 2,8 φορές πιθανότερο να «τα βγάζει πέρα δύσκολα» κάποιος που έχει μεγαλώσει σε οικογένεια που επίσης τα έβγαζε πέρα δύσκολα, η Ελλάδα έχει σε αυτό το πεδίο θετικότερη εικόνα, αφού το αντίστοιχο είναι 2,2 φορές.
Οι προτάσεις στις οποίες καταλήγουν οι ερευνητές είναι -μεταξύ άλλων- ο γενναίος αναπροσανατολισμός της οικονομικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας με καλύτερες αμοιβές, η αναβάθμιση της στάθμης των δεξιοτήτων των εργαζομένων με βελτίωση της ποιότητας όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης και η συστηματικότερη στήριξη του εισοδήματος των φτωχών και των ανέργων με: επέκταση των επιδομάτων ανεργίας, βελτίωση του σχεδιασμού του επιδόματος στήριξης τέκνων, θεσμοθέτηση επιδόματος ενοικίου και καλύτερη εφαρμογή του κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης.
