Ημέρα μνήμης και αγώνα
Μάρτιος του 1857, μία μεγάλη διαμαρτυρία από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, ντυμένες στα λευκά, ζητούσαν ανθρώπινες συνθήκες και μείωση των ωρών εργασίας, καθώς υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Ο εορτασμός για τη γυναίκα καθιερώθηκε ύστερα από πολύχρονη καθυστέρηση το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.
Σήμερα οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν τιμώντας τους αγώνες των εργατριών αλλά διεκδικώντας την θέση που τους ανήκει.
Ημέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών ανά τον κόσμο αλλά και μια υπενθύμιση στις σημερινές γυναίκες ότι με θέληση και αγώνα μπορούν να τα καταφέρουν τα πάντα. Μια υπενθύμιση στις γυναίκες του σήμερα που πέφτουν θύματα ενός βίαιου συζύγου, εραστή, πατέρα ή εργοδότη.
Η γυναίκα έχει τη θέση της στην κοινωνία και αυτή δεν είναι πίσω αλλά πλάι στον άντρα.
Θέμα του φετινού εορτασμού (2019) είναι: «Ισότητα στην Τεχνολογία, Καινοτομία για την Αλλαγή» («Think Equal, Build Smart, Innovate for Change»).
Ιστορία της 8ης Μαρτίου
Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.
Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Alexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Φεμινιστική Απεργία
Γυναίκες από όλη την Ελλάδα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διοργανώσουν για πρώτη φορά τη «Φεμινιστική Απεργία», ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας (8 Μαρτίου 2019).
Οι εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αγρότισσες, φοιτήτριες, μαθήτριες και όλες τις γυναίκες, καλούνται να σταματήσουν την εργασία και τα μαθήματα, να μην προχωρήσουν σε αγορές και να απέχουν από τις ενδοοικογενειακές υποχρεώσεις για ολόκληρη την ημέρα. Παράλληλα, καλούνται να πουν «STOP» στις γυναικοκτονίες, όχι στον σεξισμό και την έμφυλη βία και τις διακρίσεις, στην ελαστική εργασία και τα αντεργατικά κυβερνητικά μέτρα.
Η κεντρική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στις 2μ.μ, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Συμμετοχή στην «Φεμινιστική Απεργία» δήλωσαν, μεταξύ άλλων, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ και τα τμήματα γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΚΙΔΗΣΟ και των Οικολόγων Πρασίνων.
Η «Φεμινιστική Απεργία» ξεκίνησε από το 2016, ως Διεθνής Απεργία των Γυναικών, με πρωτοβουλία φεμινιστικών οργανώσεων από χώρες τις Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής. Στις ΗΠΑ είναι γνωστή ως «Ημέρα χωρίς γυναίκες». Το 2018 συμμετείχαν επίσημα σαράντα χώρες, με πιο χαρακτηριστική την Φεμινιστική Απεργία στην Ισπανία, όπου συμμετείχαν περισσότερες από πέντε εκατομμύρια γυναίκες.