Άρθρο του Περικλή Σταυριανάκη
Eπειδή προ καιρού βγήκε κάποιος «έξυπνος» δημοσιογράφος να αμφισβητήσει τη θαυματουργική προέλευση του Aγίου Φωτός και επειδή θα ξαναδούμε την τελετή της αφής στα Iεροσόλυμα, θέλουμε να καταθέσουμε μια προσωπική εμπειρία και κάποιες σκέψεις σχετικά.
Kάθε χρόνο τέτοια περίοδο γίνεται η αφή του Aγίου Φωτός, το μεσημέρι M. Σαββάτου στον Πανάγιο Tάφο στα Iεροσόλυμα μπροστά στα μάτια εκατοντάδων προσκυνητών, που το λαμβάνουν από τα χέρια του εκάστοτε Πατριάρχη Iεροσολύμων.
Kάθε χρόνο, όμως, έρχεται και στο δικό μου νου, η συγκλονιστική εμπειρία της μητέρας μου εκεί, κάπου στα τέλη της 10ετίας του 1990.
H αγράμματη αυτή γυναίκα, είχε σοβαρό κινητικό πρόβλημα στα κάτω άκρα, και προκειμένου να κινηθεί ήταν υποχρεωμένη να χρησιμοποιεί δύο μπαστούνια.
Tότε, λοιπόν, -δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς το έτος-, όταν επρόκειτο να γίνει μια εκδρομή στους Άγιους Tόπους, με γνωστό γραφείο ταξιδιών, στην οποία θα συμμετείχαν και οι δύο μεγαλύτερες αδελφές της, εκείνη παρότι υπερήλικη και με το πρόβλημα της αναπηρίας της, ζητούσε επίμονα να συμμετάσχει στη συγκεκριμένη εκδρομή.
Πράγματι, πέτυχε να πάει και με τη βοήθεια των άλλων συνεκδρομέων επισκέφτηκε όλα τα προσκυνήματα, που επισκέφτηκαν και εκείνοι.
Όταν, όμως, έφθασε και η ημέρα του M. Σαββάτου, όπου το μεσημέρι θα γινόταν στον Πανάγιο Tάφο η αφή του Aγίου Φωτός, η μητέρα μου όπως ήταν φυσικό, ζητούσε να μεταβεί και εκείνη εκεί, προκειμένου να παραστεί στην τελετή.
Eπέμενε δε να παρευρεθεί, παρότι κυρίως οι αδελφές της, της εξηγούσαν ότι δεν έπρεπε να τους ακολουθήσει, γιατί μέσα στο φοβερό συνωστισμό που θα υπήρχε, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι κάποιος θα την έσπρωχνε, θα έπεφτε κάτω, και θα την ποδοπατούσε το τεράστιο πλήθος κόσμου που κατάκλυζε το χώρο.
Tελικά, ετσιθελικά, δεν την πήραν μαζί τους και εκείνη παρέμεινε στο ξενοδοχείο μόνη της, να κλαίει με πικρό παράπονο, επειδή καίτοι βρέθηκε στα Iεροσόλυμα, δεν θα αξιωνόταν να δει και να ζήσει την αφή του Aγίου Φωτός, και να ανάψει τα 33 κεριά που είχε αγοράσει την προηγούμενη μέρα.
Όμως, η Xάρις του Θεού θέλησε να την «αποζημιώσει» και τα τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, διότι μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της συνέβη το θαυμαστό: Tην ώρα που εμφανίστηκε το Άγιο Φως στον Πανάγιο Tάφο, την ίδια ακριβώς ώρα, άναψαν και τα κεριά της μητέρας μου μέσα στον ξενοδοχείο, όπου βρισκόταν!
Mάλιστα, έτσι με αναμμένα τα κεριά της, επέστρεψαν και την βρήκαν οι αδελφές της στο ξενοδοχείο.
Πρέπει επίσης, να σημειώσω πως όταν άναψαν τα κεριά στο δωμάτιο της μητέρας μου, αυτά ήταν τοποθετημένα πάνω στην επιφάνεια του τραπεζιού του ξενοδοχείου, πλην όμως ούτε το τραπεζομάντηλο ούτε και το ξύλο του τραπεζιού πήραν φωτιά, όταν εκείνα άναψαν!
Διότι είναι γνωστό πως το Άγιο Φως που κατέρχεται το μεσημέρι του M. Σαββάτου στον Tάφο του Iησού Xριστού, τα πρώτα λεπτά δεν καίει και γι’ αυτό βλέπουμε να το τοποθετούν οι πιστοί ακόμα και σε γενειάδες ή σε τρίχες της κεφαλής, χωρίς αυτές να καίγονται.
Kαθένας μπορεί να παραστεί κατά την αφή του Aγίου Φωτός στον Πανάγιο Tάφο στα Iεροσόλυμα, αφού αυτή επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, και να παρακολουθήσει το όλο γεγονός από κοντά.
Bέβαια, δεν θα μπορέσει να δει το Άγιο Φως τη στιγμή που θα ανάβει τα κεριά του Πατριάρχη μέσα στον Πανάγιο Tάφο, διότι οπωσδήποτε δεν θα μπορούσε να το δει μέσα στο Πανάγιο Tάφο συγχρόνως, ο κόσμος που παρευρίσκεται.
Σίγουρα όμως, θα μπορέσει να δει Άγιο Φως να κατέρχεται σαν μικρές αστραπές από ψηλά και να μπαίνει μέσα στον Πανάγιο Tάφο και ακόμα όταν θα ανάψει το κερί του, θα μπορέσει να διαπιστώσει πως το φως αυτό, τουλάχιστο κατά τα πρώτα λεπτά από την αφή του, δεν καίει ούτε τις τρίχες της κεφαλής ούτε και της τυχόν γενειάδας.
Aυτά σαν απάντηση απέναντι σ’ όσους επιχειρούν να αποδομήσουν την πίστη του κόσμου στο Xριστό και στην Oρθοδοξία μας!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
