Ο Ολαφ Σολτς ανακοίνωσε πριν από μέρες ότι θα προετοιμάσει σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, εργοδότες και συνδικάτα, μια «συντονισμένη δράση» για να αποτραπεί ένας φαύλος κύκλος ανατροφοδότησης του πληθωρισμού.
Ήδη, η κυβέρνηση του Βερολίνου έχει μειώσει τον φόρο στα καύσιμα, μέτρο που μείωσε κατά 0,30 ευρώ την τιμή της αμόλυβδης και κατά 0,14 ευρώ την τιμή του ντίζελ κίνησης – πλέον η αμόλυβδη κοστίζει γύρω στα 1,80 ευρώ το λίτρο εκεί.
Επίσης υιοθέτησε ένα «εξαιρετικά φθηνό εισιτήριο των 9 ευρώ» που δίνει τη δυνατότητα, σε όσους το επιθυμούν, να χρησιμοποιούν για έναν μήνα τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην πόλη τους, αλλά και να ταξιδεύουν με όλα τα τρένα στο εσωτερικό της Γερμανίας (όχι με τρένα υψηλής ταχύτητας και InterCity). Λίγες ημέρες μετά την υιοθέτηση του μέτρου οι σιδηροδρομικοί σταθμοί της χώρας ανέφεραν «πρωτοφανή κοσμοσυρροή», που «με δυσκολία μπορούν να διαχειριστούν».
Με τον πληθωρισμό να «τρέχει» με ετήσιο ρυθμό 7,9% – και με τις ιστορικές φοβίες των Γερμανών μήπως επιστρέψουν ανεπαισθήτως στη Βαϊμάρη και τους προκύψει ξαφνικά κάποιος Χίτλερ – ο Σολτς εξήρε τη συμφωνία της εργοδοσίας με τα συνδικάτα στη χημική βιομηχανία για εφάπαξ αρωγή ύψους 1.400 ευρώ σε κάθε εργαζόμενο, προκειμένου να καλύψει τις απώλειες του εισοδήματός του εξαιτίας της ακρίβειας.
Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία, οι επόμενες τρεις μετά τη Γερμανία σε μέγεθος οικονομίες της ΕΕ, μείωσαν τους φόρους στα καύσιμα, που συνιστούν και την πρωταρχική αιτία για την ακρίβεια.
Η Γαλλία, που μέχρι στιγμής έχει δαπανήσει τα περισσότερα για τον περιορισμό των επιπτώσεων του πληθωρισμού στα νοικοκυριά πάγωσε τις τιμές του φυσικού αερίου, περιόρισε στο 4% την άνοδο των τιμών ενέργειας και χορήγησε «ενεργειακή επιταγή» 100 ευρώ στα πιο φτωχά νοικοκυριά. Από την άλλη, η Ιταλία υπερθεμάτισε, δίνοντας 200 ευρώ σε πάνω από 30 εκατ. χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.
