Το ποσό των 580.000 ευρώ καλείται να καταβάλει το Δημόσιο ως ψυχική οδύνη στη γυναίκα και τον ανήλικο γιο του κυβερνήτη του μοιραίου ελικοπτέρου Σινούκ, που συνετρίβη στη Σιθωνία Χαλκιδικής το 2004. Αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, Πέτρος, έντεκα συνοδοί του και το 6μελές πλήρωμά του.
Την απόφαση για την αποζημίωση έλαβε το διοικητικό Πρωτοδικείο, μετά από προσφυγή της συζύγου τού κυβερνήτη και του -2,5 τότε ετών- γιου του, με την οποία ζητούσαν από ένα εκατομμύριο ευρώ για ψυχική οδύνη που υπέστησαν από τον αιφνίδιο θάνατο του Παναγιώτη Παπαναστασίου.
Το ελικόπτερο «είχε σηκωθεί» από την Αθήνα και είχε τελικό προορισμό το ‘Αγιο Όρος. Η πτήση αυτή αποσκοπούσε στο να προσκυνήσει ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και η συνοδεία του στο ‘Αγιο Όρος. Σύμφωνα με το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων, δεν υπάρχουν ευθύνες για την πτώση του Σινούκ καθώς δεν προέκυψε ότι η πτώση του οφειλόταν σε υπαιτιότητα του 6μελούς πληρώματος.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 4 παράγραφος 5) και το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (ΕισΝΑΚ), ανακύπτει ευθύνη τού Δημοσίου για την αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν η σύζυγος και το παιδί τού κυβερνήτη του μοιραίου ελικοπτέρου. Για το λόγο αυτό, επιδίκασε το ποσό των 180.000 ευρώ στη σύζυγο τού κυβερνήτη και το ποσό των 400.000 ευρώ στο ανήλικο παιδί του, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα κατάθεσης της σχετικής αγωγής.
Οι δικαστές απέρριψαν όλους τους ισχυρισμούς τού Δημοσίου περί μη υποχρέωσης καταβολής αποζημίωσης για ψυχική οδύνη. Χαρακτηριστικό είναι ότι το Δημόσιο υποστήριξε ότι η πτήση μεταφοράς του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στο ‘Αγιο Όρος δεν αποσκοπούσε στην εξασφάλιση της Εθνικής Άμυνας της χώρας και κατά συνέπεια δεν πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση.
Αντίθετα, οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό αυτό του Δημοσίου, κρίνοντας ότι η συγκεκριμένη πτήση είχε κρατικό σκοπό και αποσκοπούσε στο δημόσιο συμφέρον. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, το Ελληνικό κράτος προσδίδει ιδιαίτερη θρησκευτική και ιστορική σημασία στον Προκαθήμενο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, λόγω της αποστολής του Πατριαρχείου στη διατήρηση και διάδοση της Ελληνορθόδοξης θρησκευτικής πίστης σε χώρες Αφρικής.
Εξάλλου, συνεχίζουν οι δικαστές, δεν επρόκειτο για μια οποιαδήποτε μετακίνηση Πατριάρχη, αλλά για την μετάβαση αυτού στο ‘γιο Όρος, κάτι που λόγω του θρησκευτικού του αξιώματος είχε προεχόντως προσκυνηματικό χαρακτήρα, συνυφασμένο με το αξίωμά του, ενώ παράλληλα δικαιολογούσε τη μετακίνησή του μαζί με την συνοδεία του. Η συγκεκριμένη στρατιωτική πτήση -καταλήγει το Διοικητικό Πρωτοδικείο- από τη φύση της είχε κρατικό σκοπό και αποσκοπούσε στο δημόσιο συμφέρον.
