Η ανέγερση τοίχου στην κοινόχρηστη πυλωτή πολυκατοικίας που χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων και η τοποθέτηση πόρτας, έτσι ώστε να μην μπορούν να σταθμεύουν άλλοι συνιδιοκτήτες, πλέον του ενός, εκτός του ότι είναι παράνομη, γεννά υποχρέωση στον παραβάτη για καταβολή μηνιαίου μισθώματος στους λοιπούς ιδιοκτήτες, σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο.
Ειδικότερα, συνιδιοκτήτης πολυκατοικίας χωρίς να ερωτήσει τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες πολυκατοικίας ανήγειρε τοίχους μεταξύ των υποστυλωμάτων της κοινόχρηστης πυλωτής, η οποία είχε χώρο για στάθμευση τεσσάρων αυτοκινήτων.
Παράλληλα, τοποθέτησε πόρτα την οποία κλείδωσε και είχε μόνο αυτός το κλειδί. Έτσι, ο χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων 67,6 τετραγωνικών μέτρων δεν ήταν προσβάσιμος στους άλλους συνιδιοκτήτες, πλέον αυτού που είχε το κλειδί και έκανε την αποκλειστική χρήση.
Ο Άρειος Πάγος (απόφαση 1362/2010) όπως και το Εφετείο έκριναν ότι σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα (άρθρο 786 και 787) και το Ν. 3741/1929 περί κοινοχρήστων χώρων οικοδομής, ο συνιδιοκτήτης που “κάνει αποκλειστική χρήση του κοινού πράγματος, υποχρεούται σε αποζημίωση” των λοιπών συνιδιοκτητών.
Κατόπιν αυτών κρίθηκε ότι ο συνιδιοκτήτης που έκανε αποκλειστική χρήση της πυλωτής δικαιούται αποζημιώσεως. Αποζημίωση η οποία σύμφωνα με τη μισθωτική αξία κάθε μιας θέσης στάθμευσης αυτοκινήτων (για τη συγκεκριμένη περιοχή) ανερχόταν σε 70 ευρώ μηνιαίως (4×70=280 ευρώ μηνιαίως).
Τέλος, ο Άρειος Πάγος επικύρωσε την απόφαση του εφετείου που είχε δικαιώσει τους συνιδιοκτήτες, οι οποίοι είχαν στραφεί κατά του ενός που έκανε αποκλειστική χρήση της πυλωτής.
