Διευκρινίσεις σχετικά με την επίταξη των εκπαιδευτικών δίνει το υπουργείο Παιδείας με σημερινό έγγραφό του.
Οπως αναφέρεται στο κείμενο, «Με την παρ. 1 της υπ’ αριθμ. 6212/11.5.2013 (ΦΕΚ 1140Β’) απόφασης του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, επιτάσσονται, από τη 12η μεσημβρινή της 15ης Μαΐου 2013, έως την έκδοση νεότερης απόφασης, οι προσωπικές υπηρεσίες του συνόλου των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στις θέσεις όπου υπηρετούν».
Παράλληλα όμως διευκρινίζεται ότι:
«α. Οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλουν να παρουσιαστούν και να ασκούν τα καθήκοντά τους στις θέσεις όπου υπηρετούν.
Ειδικά, οι αποσπασμένοι ή όσοι έχουν διατεθεί εκπαιδευτικοί οφείλουν να παρουσιαστούν και να ασκούν τα καθήκοντά τους στις θέσεις όπου αυτοί έχουν αποσπαστεί ή διατεθεί, αντίστοιχα.
β. Όλες οι θεσμοθετημένες άδειες που έχουν νομίμως χορηγηθεί πριν από τη δημοσίευση της υπ’ αριθμ. 281/11.5.2013 (Β’ 1139) απόφασης Πρωθυπουργού και της υπ’ αριθμ. 6212/11.5.2013 (ΦΕΚ 1140Β’) απόφασης του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού (ήτοι την 11η Μαΐου 2013), δεν θίγονται εξ αφορμής της πολιτικής κινητοποίησης, για το χρονικό διάστημα που αυτές έχουν χορηγηθεί».
Απέρριψε το ΣτΕ το αίτημα της ΟΛΜΕ για την επιστράτευση
Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε το αίτημα της ΟΛΜΕ να χορηγηθεί προσωρινή διαταγή για την επιστράτευση των εκπαιδευτικών και την επίταξη των σχολικών κτηρίων.
Η κύρια αίτηση ακύρωσης θα συζητηθεί στις 7 Ιουνίου.
Οι εκπαιδευτικοί υποστήριζαν ότι η κυβερνητική απόφαση επιστράτευσής τους είναι αντισυνταγματική διότι καταστρατηγεί το δικαίωμα της απεργίας και ότι αντίκειται στη σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι αποφάσεις των ΕΛΜΕ
Στο μεταξύ, οι εκπαιδευτικοί, «πληγωμένοι» με την απόφαση της ΑΔΕΔΥ που εξήγγειλε μεν 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση, αλλά για την Τρίτη 14 Μαΐου και όχι την Παρασκευή 17 του μήνα, όπως ζητούσε επίμονα η ΟΛΜΕ, αναμένουν με αγωνία τις αποφάσεις των τοπικών ενώσεών τους για να καταγραφεί αν ο κλάδος επιθυμεί τελικά ή όχι απεργία μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Η συνέλευση των προέδρων των τοπικών ΕΛΜΕ των καθηγητών έχει προσδιοριστεί για την Τετάρτη 15 του μήνα. Πάντως, στα φύλλα πορείας των καθηγητών αναφέρεται ότι η πολιτική επιστράτευση τους αφορά μόνο την περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων αλλά και όλη την περίοδο που ακολουθεί με τη βαθμολόγηση των γραπτών και την ολοκλήρωση όλων των υποχρεώσεών τους σχετικά με το θέμα.
Επιστολές συμπαράστασης προς την ΟΛΜΕ εξέδωσαν σωματεία (ΗΣΑΠ, ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων), ενώσεις γονέων (Συνομοσπονδία Γερμανίας) ενώ κυκλοφορούν στο facebook και κείμενα μαθητών – όπως και αντίστοιχα κείμενα εναντίον της απεργίας κυρίως από εκείνους που έζησαν ως μαθητές τις απεργίες μέσα στις πανελλαδικές το 1998-1990).
Η ΔΗΜΑΡ για την απεργία
Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε και η Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ), η οποία από την πλευρά της αναφέρει ότι «έχει ταχθεί με σαφήνεια κατά της απεργίας των εκπαιδευτικών την περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων. Ταυτόχρονα κατέθεσε εναλλακτικές προτάσεις έναντι των θέσεων του υπουργείου και των θέσεων της ΟΛΜΕ».
«Η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει ότι υπάρχει δυνατότητα και πρέπει να βρεθεί κοινός τόπος προκειμένου να λυθούν οι διαφορές με συναίνεση. Η ΟΛΜΕ με την ακραία συνδικαλιστική επιλογή της για απεργία μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις και στη συνέχεια η κυβερνητική απόφαση “προληπτικής” επιστράτευσης, διαμορφώνουν συνθήκες επιζήμιας έντασης για τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Για τη Δημοκρατική Αριστερά η λύση είναι η κανονική διεξαγωγή των εξετάσεων χωρίς επιστράτευση και στη συνέχεια ο ουσιαστικός διάλογος ώστε οι τελικές ρυθμίσεις να λάβουν υπόψη όσες ενστάσεις είναι δικαιολογημένες και μπορούν να αντιμετωπιστούν» καταλήγει η ανακοίνωση του κόμματος.
Επιστολή ΟΛΜΕ στους μαθητές
Στο κλίμα αυτό, η ηγεσία της ΟΛΜΕ έστειλε τη Δευτέρα, επιστολή την οποία απευθύνει στους μαθητές.
Με την προσφώνηση «Φίλε μαθητή / φίλη μαθήτρια» αρχίζει η επιστολή και συνεχίζει: «Θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους λόγους αναγκαστήκαμε εμείς, οι καθηγητές σου, να ξεκινήσουμε αυτό τον δύσκολο απεργιακό αγώνα. Αυτό βέβαια δεν είναι αρκετό. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ τη γνώμη σου, ιδίως αν είναι διαφορετική από τη δική μου. Σου ζητώ όμως πρώτα να ξοδέψεις δυο λεπτά για να με ακούσεις» αναφέρεται στη συνέχεια σε πρώτο πρόσωπο.
«Σε συναντώ καθημερινά στην τάξη, ανταμώνουμε στους διαδρόμους και στις σκάλες, στην αυλή του σχολείου μας. Με ενώνουν μαζί σου κοινές έγνοιες για το μάθημα της ημέρας, οι χαρές και οι λύπες της σχολικής καθημερινότητας. Ακόμα κι αυτά που κάποιες στιγμές φαίνεται να μας χωρίζουν συχνά γίνονται αφορμή για να συνδεθούμε στενότερα.
»Κάποιες φορές στο σχολείο κυριαρχεί η ένταση, οι κραυγές δυναμώνουν, οι παλάμες σφίγγουν, το βλέμμα αγριεύει. Θα έχει περάσει, ασφαλώς, από το νου σου ότι τις περισσότερες φορές αυτές οι συγκρούσεις έχουν τη ρίζα τους έξω από το σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή. Και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό. Ιδίως στις μέρες μας, η επιβίωση συχνά γίνεται ένας καθημερινός εφιάλτης.
»Οι γονείς συζητούν ολοένα στο σπίτι για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μεγαλύτερη φτώχεια, για το φόβο της απόλυσης. Οι μεγαλύτεροι φίλοι σου ομολογούν πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια όποια δουλειά, κι ας έχεις ένα σωρό πτυχία. Μόνη διέξοδο βλέπουν στη μετανάστευση. Αλλά και συ ο ίδιος παρατηρείς το χαρτζιλίκι σου να λιγοστεύει, το σπίτι σου μέρα τη μέρα να αδειάζει. Και την ίδια ώρα οι υπουργοί μας κάνουν λόγο για νέες περικοπές και νέα μέτρα, που σχεδιάζει να επιβάλει η τρόικα, ή για δημόσια περιουσία που πρέπει να ξεπουληθεί» τονίζουν.
Και συνεχίζουν οι καθηγητές επιδιώκοντας να εξηγήσουν τις θέσεις τους:
«Αυτά, φίλοι μαθητές, είναι προβλήματα που κι εμείς οι καθηγητές σας αντιμετωπίζουμε, όπως όλοι οι εργαζόμενοι. Ο μισθός μας μειώθηκε μέχρι το μισό, το διδακτικό μας ωράριο αυξήθηκε, οι συνθήκες εργασίας χειροτέρεψαν, οι διορισμοί νέων εκπαιδευτικών σταμάτησαν. Ταυτόχρονα, πολλά δημόσια σχολεία καταργούνται και συγχωνεύονται, άλλα δεν έχουν θέρμανση, εξοπλισμό, αίθουσες και εργαστήρια. Με τα τελευταία μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση μπορούν να μας ξεσπιτώνουν και να μας στέλνουν από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη οποτεδήποτε, χωρίς να νοιάζονται πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τέτοιους μισθούς. Μπορούν ακόμη να μας απολύουν με το παραμικρό.
Μετά από αυτά τα τελευταία μέτρα το ποτήρι ξεχείλισε. Πήραμε την απόφαση πως πια δεν πάει άλλο. Το ξέρουμε πως δεν είναι εύκολο να απεργούμε σε μέρες που κάποιοι από σας δίνουν κρίσιμες εξετάσεις για το μέλλον τους. Όμως δεν διαλέξαμε εμείς αυτή την περίοδο για να συγκρουστούμε, αλλά η κυβέρνηση, που προώθησε αυτά τα μέτρα. Ούτε είναι εύκολο για μας σε τέτοιες συνθήκες να στερηθούμε το μισθό μιας πολυήμερης απεργιακής περιόδου. Όμως, δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη διέξοδο.
Στην τηλεόραση συχνά θα ακούς ότι τάχα η απεργία μας έχει στο στόχο της εσένα. Αυτοί που τα λένε αυτά έχουν κάνει ήδη την επιλογή τους. Πήγαν με εκείνους τους λίγους, που συνεχίζουν να κερδίζουν ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Είναι αυτοί που διαπομπεύουν τους γονείς σου και όλους τους εργαζόμενους σαν τους τεμπέληδες της Ευρώπης. Μην επιτρέπεις σ’ αυτούς να μιλούν στο όνομά σου. Μην τους αφήνεις να σε χρησιμοποιούν σαν όπλο ενάντια στο δίκαιο αγώνα όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον.
Σκέψου πως έχουμε ένα κοινό στόχο, που μας φέρνει από την ίδια πλευρά. Θέλουμε να βάλουμε τέρμα σε αυτή την πολιτική, που διαλύει τη χώρα, που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας. Έχουμε επιλέξει να σταθούμε από την πλευρά του δίκιου και της αξιοπρέπειας. Και θα το κάνουμε, όσο περνάει από το χέρι μας.
Δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Αλλά, πίστεψέ μας, δεν υπάρχει άλλη λύση».
