Εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου.
Το σχέδιο εκπόνησε και υπέβαλε προς νομοτεχνική επεξεργασία εκ μέρους των υπουργείων Περιβάλλοντος και Τουρισμού, ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου και Περιβάλλοντος Αθήνας (ΟΡΣΑ), υπό τον τίτλο «Έγκριση προγράμματος ολοκληρωμένης ανάπλασης του Φαληρικού Όρμου και Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού».
Την ικανοποίησή του για τη θετική απόφαση του ΣτΕ εξέφρασε ο υπουργός ΠΕΚΑ Ευ. Λιβιεράτος, καθώς όπως επεσήμανε, το ΠΔ αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να δρομολογηθούν άμεσα και να υλοποιηθούν, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και πρωτοποριακές μελέτες και σχεδιασμό, τα έργα της μεγαλύτερης στα χρονικά της Αττικής αστικής ανάπλασης, σε συνολική έκταση 758 στρεμμάτων στον Φαληρικό Όρμο.
Όπως καταγράφει και στην απόφασή του το ΣτΕ (Τμήμα Ε΄, Αριθμός Απόφασης 132/2013), με το πρόγραμμα αναπλάσεως του Φαληρικού Όρμου επιδιώκεται:
– Η επανάκτηση και αποκατάσταση της συνέχειας, φυσικής και λειτουργικής που προϋπήρχε μεταξύ του οικιστικού ιστού και της παράκτιας ζώνης πριν από τις εκτεταμένες προσχώσεις και την κατασκευή της παραλιακής Λεωφόρου Ποσειδώνος σε υπερύψωση
– Η δημιουργία ενός παράκτιου πάρκου αναψυχής και περιπάτου μητροπολιτικής σημασίας, με δυνατότητα ελεύθερης προσβάσεως από το ευρύ κοινό και αναπτύξεως επιλεγμένων και εναλλακτικών δράσεων πολιτισμού, αθλήσεως, παιχνιδιού, αναψυχής, επιστημονικής παρατηρήσεως, ενημερώσεως και εκπαιδεύσεως, σε συνδυασμένους πόλους–θύλακες του Πάρκου, με συνέπεια την αναβάθμιση από περιβαλλοντική άποψη της περιοχής του Φαληρικού Όρμου και της ευρύτερης οικιστικής περιοχής
– Η δημιουργία πέντε διακριτών αξόνων (Φύσης–Επιστημών, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Ψυχαγωγίας, Ναυταθλητισμού) για τη σύνδεση των αστικών περιοχών (Μοσχάτου–Ταύρου και Καλλιθέας) με το θαλάσσιο μέτωπο με τους άξονες αναφοράς που καταλήγουν στη θάλασσα
– Η δημιουργία ενός ξηρού αντιπλημμυρικού καναλιού με μορφή ήπιας εδαφικής πτυχώσεως για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων εκτονώσεως των πλημμυρικών παροχών των χαμηλών περιοχών της πόλεως, το οποίο θα λειτουργεί ως φυσική κοιλάδα πρασίνου παράλληλα προς το μέτωπο του αστικού ιστού, βατή προς τον πεζό, ώστε να μην παρεμποδίζει την πρόσβαση και να μην αποκόπτει την πόλη από τη θάλασσα
– Η διαμόρφωση ενός ανάγλυφου για την ανάδειξη των τριών στρατηγικών επιλογών i) της ομαλής μεταβάσεως από την πόλη στη θάλασσα, ii) της κατά το δυνατόν απομονώσεως του οδικού κόμβου του Κηφισού με τη δημιουργία ενός φυσικού φράγματος, iii) της δημιουργίας μιας τοπικής πτυχώσεως/μισγάγγειας στα σημεία διεισδύσεως της θάλασσας μέσα στο πάρκο
– Η αξιοποίηση της φυτεύσεως ως στοιχείου οργανώσεως του χώρου με στόχο τη δημιουργία ενός μεσογειακού τοπίου παραθαλάσσιου οικοσυστήματος, αποτελούμενου από μια ποικιλία ενδημικών δένδρων, θάμνων και μικρότερων φυτών
– Η μείωση της ηχητικής και οπτικής οχλήσεως της ταχείας Λεωφόρου Ποσειδώνος, με την ταπείνωσή της και την κάλυψή της κατά τμήματα
– Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας για την κάλυψη σημαντικών ενεργειακών απαιτήσεων του Πάρκου
– Η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου συστήματος συγκοινωνίας, προσβάσεως στο χώρο και βιώσιμης εσωτερικής κινητικότητας εντός της παραθαλάσσιας ζώνης, με αποκλεισμό των ιδιωτικών οχημάτων από τους ζωτικούς χώρους του πάρκου και του παραλιακού μετώπου με πρόβλεψη σταθμεύσεως των οχημάτων αυτών σε υπόγειους χώρους
– Η διασφάλιση της βιωσιμότητας του πάρκου με τη δημιουργία ανταποδοτικών χρήσεων που να λειτουργούν κατά το δυνατόν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και πόλων έλξεως και τοποσήμων
– Η αξιοποίηση της θάλασσας ως φυσικού στοιχείου με τη δημιουργία i) τεχνητής παραλίας για την υποκατάσταση της χαμένης φυσικής παραλίας του Φαλήρου, ii) εξεδρών–προβλητών που εισχωρούν στη θάλασσα, ως ανάμνηση/υπόμνηση των εξεδρών που υπήρχαν στον Φαληρικό Όρμο στις αρχές του 20ου αιώνα και αποτελούν (συμβολική, αισθητική, λειτουργική και οπτική) συνέχεια των αξόνων συνδέσεως της πόλεως με τη θάλασσα και iii) μεγάλου μήκους δεξαμενών νερού (γραμμικά κανάλια) που εισχωρούν στο πάρκο».
