Εθελοντές εκπαιδευτικοί, «ευάλωτοι» μαθητές και δίψα για μάθηση
Η ώρα είναι 5.10 το απόγευμα. Σε μια από τις τάξεις του πρώτου ορόφου του 18ου Γυμνασίου και Λυκείου Αθηνών, στον Άγιο Ελευθέριο, έξι μαθητές της Γ’ Λυκείου κάνουν μάθημα Λατινικών.
Όταν χτυπά η πόρτα και στην ήσυχη αίθουσα μπαίνει μια μικρή παρέα ανθρώπων με επικεφαλής τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη, τα παιδιά δείχνουν αμήχανα. Μόλις όμως η καθηγήτριά τους, μια νεαρή φιλόλογος, ξεκινά με θέρμη να περιγράφει πώς προετοιμάζονται οι μαθητές της για τις πανελλαδικές εξετάσεις, τα παιδιά στρέφονται σε εκείνη με εμπιστοσύνη και χαλαρώνουν.
Τα πρώτα χαμόγελα σπάνε τον πάγο και οι μαθητές ακούν τον δήμαρχο να τους μιλά με νοσταλγία για τους δικούς του δασκάλους που τον ενέπνευσαν και τον προετοίμασαν για να περάσει στο Πανεπιστήμιο.
Μαθητές από κάθε διαμέρισμα του δήμου Αθηναίων, καθώς και παιδιά που μένουν στο Νέο Φάληρο ή την Καλλιθέα, φτάνουν κάθε απόγευμα στο σχολικό συγκρότημα όπου φιλοξενείται το Κοινωνικό Φροντιστήριο του δήμου, για να κάνουν σε ολιγάριθμα γκρουπ μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Βοηθάει εξάλλου και ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος που κάνει στάση λίγο πιο κάτω.
Περισσότεροι από 200 μαθητές γεμίζουν τα 18 διαφορετικά τμήματα που λειτουργούν καθημερινά από τις 16.00 έως τις 22.00, χάρη στους 156 εθελοντές εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων, που προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια και γνώσεις σε παιδιά των οποίων οι οικογένειες δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.
Η παρέα συνεχίζει την περιήγησή της στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του σχολείου και μπαίνει στην επόμενη αίθουσα που σφύζει από νεαρόκοσμο. «Τι μάθημα κάνουμε εδώ;» ρωτά ο δήμαρχος. «Εμείς είμαστε οι εθελοντές!» απαντούν γελώντας οι περίπου είκοσι νέοι άνθρωποι που κάθονται στα θρανία, μην ξεχωρίζοντας σε τίποτα από τους μαθητές τους, με νεανικό, σπορ ντύσιμο, χαμόγελο, σπιρτάδα.
Νέοι εκπαιδευτικοί, κάποιοι φοιτητές ακόμα, 22 – 30 ετών, με όρεξη για δουλειά, ακούν τους αρμόδιους να τους ευχαριστούν για την προσφορά τους και ανταπαντούν «εμείς ευχαριστούμε που μας δίνετε την ευκαιρία να διδάξουμε, να κάνουμε αυτό που αγαπάμε και να κερδίσουμε πολύτιμη εμπειρία».
Όπως περιγράφει το «Βήμα», ο αντιδήμαρχος Παιδείας, κ. Νώντας Λαμπρακάκης, μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων, με τα σχολεία κλειστά για διακοπές, τα τμήματα του Κοινωνικού Φροντιστηρίου λειτούργησαν κανονικά διεξάγοντας διαγωνίσματα με το σύνολο των καθηγητών και των μαθητών. Τα μαθήματα που προσφέρονται καλύπτουν το σύνολο των αναγκών των μαθητών, όχι μόνο για τα φιλολογικά, την ιστορία, τα μαθηματικά, την φυσική και την βιολογία, αλλά και για ειδικά μαθήματα όπως σχέδιο και γυμναστική, καθώς και για ξένες γλώσσες, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Ισπανικά. Επίσης, καθημερινά λειτουργούν τμήματα και για τα ΕΠΑΛ.
«Η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται πάρα πολύ σκληρά, για να πούμε ότι η δική μας υποστήριξη επαρκεί για να απαλλάξει από τα προβλήματα τις πάνω από 4.000 οικογένειες που βοηθάμε σήμερα στον δήμο Αθηναίων» δήλωσε ο κ. Καμίνης μιλώντας στο «Βήμα». Η προσπάθεια όμως του Κοινωνικού Φροντιστηρίου στοχεύει να δώσει ίσες ευκαιρίες στα παιδιά οι οικογένειες των οποίων μαστίζονται από τις επιπτώσεις τις κρίσης, ώστε να μην ανακοπεί η πρόοδός τους και να μπορούν να διεκδικήσουν, επί ίσοις όροις με τους συνομηλίκους τους ένα καλύτερο μέλλον.
Φυσικά το εγχείρημα αυτό δεν θα γινόταν πραγματικότητα, εάν δεν υπήρχαν οι συνολικά 156 εθελοντές εκπαιδευτικοί, οι οποίοι προσφέρουν κάθε εβδομάδα τουλάχιστον δύο ώρες από τον χρόνο τους για να στηρίξουν αυτά τα παιδιά. Αυτό που κίνησε αρχικά το ενδιαφέρον, της Παναγιώτας Λαγού, φοιτήτριας φιλολογίας, όταν είδε την σχετική ανακοίνωση – πρόσκληση στον ιστότοπο της σχολής της, ήταν η δυνατότητα εθελοντικής προσφοράς, όπως εξήγησε μιλώντας στο «Βήμα».
Εν συνεχεία σκέφτηκε και την εμπειρία που θα είχε την δυνατότητα να αποκομίσει κάνοντας μάθημα σε παιδιά, μια ευκαιρία που δεν δίνεται εύκολα πια σε νέους εκπαιδευτικούς. Έτσι, έστειλε το βιογραφικό της. Η επιλογή των καθηγητών του Κοινωνικού Φροντιστηρίου γίνεται φυσικά βάσει των τυπικών τους προσόντων, όμως μιας και πολλοί από αυτούς στερούνται διδακτικής εμπειρίας η δημοτική αρχή φρόντισε να τους ενισχύσει διοργανώνοντας ειδικά σεμινάρια.
Για τους περισσότερους εθελοντές, η εμπειρία είναι ανεπανάληπτη. «Το κλίμα που επικρατεί είναι μια μίξη σχολείου και φροντιστηρίου» λέει η φιλόλογος Ευαγγελία Κακολίδη, η οποία έχει εργασθεί σε και στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το Κοινωνικό Φροντιστήριο είναι το γεγονός ότι «ερχόμαστε σε επαφή με μαθητές που προέρχονται από ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν φροντιστήριο» συμπληρώνει η συνάδελφός της Μαρία Τόκα.
Στο ξεκίνημα αυτής της πρωτοβουλίας, στα μέσα της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, υπήρχαν παιδιά που πήγαιναν στα μαθήματα με ένα αίσθημα κατωτερότητας. «Όσο τα παιδιά γίνονται περισσότερα, τόσο αυτό ξεπερνιέται. Μαθητές που πέρυσι δεν το έλεγαν στους φίλους τους ότι έρχονται στο Κοινωνικό Φροντιστήριο, εφέτος έφεραν και την παρέα τους μαζί» επισημαίνει η φιλόλογος Νικολέτα Λιαγκόβα. Μάλιστα υπήρξαν παιδιά στην αρχή της χρονιάς που ζήτησαν να κάνουν μάθημα με τους ίδιους καθηγητές που είχαν την προηγούμενη. «Προσπαθούμε να πλησιάσουμε με τον τρόπο μας τα παιδιά, να μπορούν να μοιραστούν μαζί μας τα προβλήματά τους, χωρίς να ξεφεύγουμε βέβαια από την σχέση καθηγητή – μαθητή», συμπληρώνει.
Πριν δύο εβδομάδες, οι καθηγητές του Κοινωνικού Φροντιστηρίου υποδέχθηκαν τους γονείς για να τους ενημερώσουν για την πρόοδο των παιδιών τους. Είχαν προηγηθεί διαγωνίσματα, τα οποία έγιναν ως προσομοίωση των πανελληνίων εξετάσεων, με τον ίδιο βαθμό δυσκολίας και σε τρίωρη εξέταση, όπως εξηγεί η Βασιλική, βιολόγος. «Αυτό που μας έλεγαν όλοι είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ» λέει στο «Βήμα». Αυτό κάνει εξάλλου ξεχωριστή την δουλειά στο Κοινωνικό Φροντιστήριο, η ηθική ικανοποίηση και η αίσθηση της προσφοράς σε παιδιά που δεν θα μπορούσαν να πάνε πουθενά αλλού για να βοηθηθούν.
