-Θέλω να συμβάλω στη στήριξη της οικογένειας και των ατόμων με αναπηρία
-Με τις περικοπές των συντάξεων το κράτος απεκδύθηκε του ρόλου του
Η Ευγενία Τσουμάνη – Σπέντζα είναι μια πολιτικός η οποία έχει ταυτίσει την πορεία της με την ενασχόλησή της αλλά και τις δυναμικές ενέργειές της στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, προσπαθώντας να επιλύσει τα προβλήματα τους.
Μιλάει για ένα κοινωνικό κράτος που δεν υπήρχε στο χάρτη του ΠΑΣΟΚ και διαβεβαιώνει στην dealnews πως θα προσπαθήσει από οποίο πόστο και αν της δοθεί να κάνει τα αδύνατα-δυνατά για μια κοινωνία που θα δρα με γνώμονα τις ανάγκες των εποχών. Τονίζει πως η μη αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ εδώ και δύο χρόνια οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην εξαθλίωση, καθώς δεν έπεσαν χρήματα στην αγορά, με αποτέλεσμα πολλές οικογένειες να οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο.
Ένα κοινωνικό φαινόμενο είναι πια τα συσσίτια. Άνθρωποι από τη μια μέρα στην άλλη έμειναν στον άσσο και ζουν από αυτά. Ποιές θα είναι οι δράσεις της ΝΔ αλλά και οι δικές σας για να εξαλειφθεί αυτό το φαινόμενο;
«Η πτώση των εισοδημάτων, η αύξηση της ανεργίας και η μείωση των κοινωνικών δαπανών έχει εκτοξεύσει το ποσοστό όσων βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Επομένως ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας πρέπει να αποτελέσει πολιτική προτεραιότητα. Η πρόκληση στο εγχείρημα αυτό είναι να αξιοποιηθούν σωστά οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας ώστε να δίνονται μόνο σε αυτούς που τα έχουν πραγματικά ανάγκη! Για παράδειγμα, η ολοκλήρωση του ελέγχου των δικαιούχων προνοιακών και κοινωνικών επιδομάτων μπορεί από μόνη της να εξοικονομήσει, σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού Υγείας, έως και 230 εκατ. ευρώ, χρήματα που μπορούν να διατεθούν σε ένα αυξανόμενο τμήμα του πληθυσμού που δεν απολαμβάνει κοινωνικής προστασίας. Το σίγουρο είναι ότι για την αντιμετώπιση του φαινομένου της φτώχειας απαιτούνται πολιτικές στην απασχόληση, στην υγεία και πρόνοια, στη διασφάλιση επαρκών συντάξεων, στη σχολική εκπαίδευση, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, στην κατοχύρωση των ίσων ευκαιριών. Αυτόν τον οριζόντιο χαρακτήρα θα επιδιώξουμε να έχουν οι εθνικές μας πολιτικές».
Έχοντας ως σενάριο πως η ΝΔ δεν καταφέρει να αποκτήσει την αυτοδυναμία, που επιθυμεί, πώς θα είναι η επόμενη ημέρα για τον τόπο;
«Ενδεχόμενα σχήματα συνεργασίας θα είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών και δε νομίζω ότι μπορούν να προχωρήσουν στις αναγκαίες και δύσκολες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Εάν δεν υπάρξει μια πολιτική δύναμη – και αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι μόνο η Νέα Δημοκρατία – που θα μπορεί να λαμβάνει ταχείες αποφάσεις και έχει την ευθύνη των πρωτοβουλιών φοβάμαι ότι θα μπούμε σε μια κατάσταση ουσιαστικής ακυβερνησίας, με συνέπειες που σήμερα δεν είμαστε καν σε θέση να εκτιμήσουμε».
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο φάουλ που έκανε το ΠΑΣΟΚ από το 2009 σε ότι αφορά την κοινωνική του πολιτική;
«Αναμφισβήτητα οι οριζόντιες περικοπές των συντάξεων. Πρόκειται για αυθαίρετη υπεξαίρεση ανταποδοτικών εισφορών που υποχρεούνταν από το κράτος να καταβάλλουν οι εργαζόμενοι και που πρέπει να ανταποδίδονται για να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση στους «απόμαχους της εργασίας. Οι μειώσεις έγιναν κατά κανόνα με κριτήρια που δεν λάμβαναν υπόψη τα οικονομικά δεδομένα μιας μεγάλης μερίδας συνταξιούχων που ούτε λάμβανε υψηλές συντάξεις ούτε συνταξιοδοτήθηκε με ευνοϊκούς όρους σε νεότερη ηλικία. Έτσι, με τις περικοπές των συντάξεων το κράτος απεκδύθηκε του ρόλου του ως εγγυητή της ανταπόδοσης των κόπων μιας ζωής ενώ με τον οριζόντιο χαρακτήρα των μειώσεων επέτεινε την κοινωνική αδικία. Και όλα αυτά στο όνομα μιας επείγουσας κατάστασης που κάθε φορά επέβαλλε την ανάγκη νέων πόρων, «όλως τυχαίως» από τα συνήθη «υποζύγια», τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Και κάθε φορά οδηγούσε σε όξυνση της ύφεσης δίχως σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη».
Με το χέρι στην καρδιά κα Τσουμάνη πείτε μου πώς νιώθετε όταν ακούτε παιδιά στα σχολεία να πέφτουν λιπόθυμα από ασιτία, να επαιτούν στους δρόμους και να ζουν με τη στήριξη των ιδρυμάτων και των φορέων όπως του Μαζί για το Παιδί;
«Αναφέρθηκα προηγουμένως σε βασικούς τομείς παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της φτώχειας, που πλήττει κυρίως τα παιδιά αλλά και για την ανάγκη στήριξης οικογενειών με παιδιά. Δικαιότερη φορολόγηση των οικογενειών με παιδιά, επιδοματική ενίσχυση των οικογενειών με άνεργο αρχηγό, πρόσβαση σε δημόσιους και δημοτικές δομές φύλαξης παιδιών, αποκατάσταση των πολυτεκνικών επιδομάτων – με πόρους που έχουμε ήδη περιγράψει από πού θα βρεθούν – και έκπτωση δαπανών για φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων είναι μερικά από τα άμεσα μέτρα που μπορούν να ληφθούν. Η στήριξη των μη κερδοσκοπικών φορέων κοινωνικής προστασίας είναι επίσης ζητούμενο. Πρακτικά, πρέπει να καταβληθούν οι οφειλόμενες από το Κράτος επιχορηγήσεις, να υπάρξει δυνατότητα συμψηφισμού των υποχρεώσεών τους με τις οφειλές που έχουν προς το Δημόσιο και να επανέλθουν τα φορολογικά κίνητρα που διευκολύνουν τις χορηγίες από ιδιώτες και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας τους. Και, επιτέλους, να αξιοποιηθούν οι πόροι του ΕΣΠΑ που προβλέπονται για τη στήριξή τους, όπως τα κονδύλια για τη Δημιουργία Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης».
Θα ήθελα και μία τοποθέτηση σας για τους ανθρώπους που ασπάζονται ακραία κομματικά δόγματα.
«Όταν επιλέγεις ένα κόμμα, επιλέγεις όλο το «πακέτο». Τις αξίες, τις αρχές και τις θέσεις του. Δεν μπορείς να απομονώνεις μια άποψη ή μια συμπεριφορά αγνοώντας ό,τι κρύβεται πίσω από αυτό. Και σε ορισμένα τέτοια δόγματα κρύβεται η αποστροφή προς τη δημοκρατία, η βία και η μισαλλοδοξία».
