Ο φόβος της απειλής δε μας επιτρέπει να κινηθούμε στην πόλη μας. Έχουμε αποκλειστεί από το κέντρο
Κληρονομήσαμε μια χώρα στα όρια της κατάρρευσης, της ηθικής, οικονομικής, κοινωνικής.
Η Άννα-Σωηρία Φιλιπποπούλου είναι μια νέα γυναίκα που ζει και εργάζεται στο κέντρο της Αθήνας και αποφάσισε να διεκδικήσει τη ψήφο των συμπολιτών της μέσω της παράταξης των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου.
Η ίδια μιλά στην dealnews.gr για τα όνειρα της, για το τι ήταν αυτό που την ώθησε να κατέβει στην πολιτική, αλλά και για μία γενιά που επιδιώκουν να μείνει σιωπηρή. Αυτή η γενιά ξεσπά μέσα από την υποψηφιότητα της κας. Φιλιπποπούλου
Είστε μια νέα άνθρωπος, τι ήταν αυτό που σας ώθησε να κατεβείτε στην πολιτική;
«Μόνο να ασχοληθούμε ενεργά εμείς, εμείς οι νέοι άνθρωποι, θα αλλάξει η σημερινή τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα ,ο τόπος μας. Η δικιά μας αδιαφορία έχει δώσει το χώρο σε αυτούς τους ανθρώπους να ορίζουν με αυτό τον τρόπο, δε θέλω να δώσω εδώ χαρακτηρισμούς, τις ζωές μας. Και να κάνουν ότι θέλουν, μη σεβόμενοι τίποτα. Μη σεβόμενοι την ίδια τη Δημοκρατία, που γεννήθηκε αιώνες, πριν σε αυτή την χώρα. Δε μας υπολογίζουν καθόλου. Γιατί εμείς τους το επιτρέψαμε»
Τι σας ενέπνευσε ο Πάνος Καμμένος και επιλέξατε τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
«Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένα κίνημα που πήρε σάρκα και οστά μόλις πριν από λίγους μήνες. Είναι ένα κίνημα που δημιουργήθηκε από τις προτάσεις χιλιάδων Ελλήνων που αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο. Όλοι αυτοί οι Έλληνες, για πρώτη φόρα, βρήκαν ένα χώρο να εκφράσουν τις απόψεις τους, τα πιστεύω τους. Όλοι μαζί διαμόρφωσαν τον αρχικό κορμό και την ιδεολογική βάση του κινήματος μας. Όλοι μας έχουμε ίση συμμετοχή, ίση αξία.. Η αρχή και υπάρξη αυτού του κινήματος βρίσκεται στο πρόσωπο του κ. Καμμένου. Είναι ο άνθρωπος που αντιστάθηκε, που δε συμβιβάστηκε. Ο άνθρωπος που μας ενέπνευσε.
Πιστεύω σε αυτό το κίνημα και στο σκοπό που υπηρετεί. Μα πιο πολύ πιστεύω στους ανθρώπους που το απαρτίζουν και επιθυμούν να πάρουν τη σκυτάλη της Διακυβέρνησης της χώρας, το τιμόνι να το πω απλά, και να την οδηγήσουν σε δρόμο ασφαλή».
Η γενιά η δική σας ζει έντονα τον εφιάλτη της ανεργίας, ποιες είναι οι προτάσεις σας για την αντιμετώπιση της, μη μας πείτε και εσείς θεωρητικές αλλά ουσιαστικές λύσεις;
«Η γενιά η δική μου δυστυχώς είναι αυτή που πλήττεται περισσότερο από τη οικονομική κρίση.
Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να είχε ήδη γίνει είναι η ύπαρξη ουσιαστικής μέριμνας για να μην χαθούν θέσεις ανεργίας. Θα έπρεπε, ήδη, να είχαν αποδεσμευτεί κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό και να είχαν δοθεί σε επιχειρήσεις, που πραγματικά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία της χώρας και είναι αποκλεισμένες από τις τραπεζικές χορηγήσεις, για να διατηρήσουν το υπάρχον προσωπικό τους και να μη προχωρήσουν σε απολύσεις.
Δε θα ήταν αυτό ένα ισοδύναμο μέτρο (όπως οι ίδιοι υποκριτικά λένε), αφού πρακτικά με την ραγδαία αύξηση της ανεργίας έχουν αυξηθεί τα επιδόματα ανεργίας, επιδόματα που επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό»;
Μένετε στο κέντρο της Αθήνας, ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι; Μπορείτε να μας τα περιγράψετε;
«Μένω κοντά στο κέντρο της Αθήνας, στη Ν. Φιλοθέη Αμπελοκήπων και εργάζομαι επί της οδού Σοφοκλέους εκεί που χτυπά η πληγωμένη καρδιά της Αθήνας. Είμαι άνθρωπος του κέντρου, το οποίο αγαπώ. Σε αυτό κινούμε, περπατώ, διασκεδάζω και με θλίβει ιδιαίτερα η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τώρα. Η γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας είναι η πραγματικότητα στην οποία όλοι κλείνουν τα μάτια. Λες και δεν υπάρχει. Η εγκληματικότητα, η πορνεία ακόμα και πίσω από το δημαρχείο Αθηνών αυξάνεται συνεχώς. Υπάρχουν σήμερα ολόκληρες περιοχές του κέντρου της Αθήνας που είναι απροσπέλαστες από εμάς. Ο φόβος της απειλής δε μας επιτρέπει να κινηθούμε στην πόλη μας. Έχουμε αποκλειστεί από το κέντρο.
Η ασφάλεια και δε μιλάω για το αίσθημα της ασφάλειας, μιλάω για την πραγματική ασφάλεια πρέπει να επανέλθει στη πόλη μας αλλά και στις υπόλοιπες πόλεις της χώρας. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν τώρα. Η Αθήνα πρέπει να βρει την παλιά της Αίγλη».
Οι νέοι θα φέρουν άλλον αέρα στην πολιτική σκηνή;
«Οι νέοι άνθρωποι, σαν και εμένα, σαν τους αναγνώστες σας, ναι, είναι αυτοί που θα φέρουν, όχι απλά έναν άλλο αέρα στην πολιτική, αλλά θα δώσουν τις λύσεις στα προβλήματα που οι μεγαλύτεροι έχουν δημιουργήσει. Κληρονομήσαμε μια χώρα στα όρια της κατάρρευσης, της ηθικής, οικονομικής, κοινωνικής.
Καλούμαστε να οργανώσουμε τη ζωή μας, μέσα σε αυτό το σκληρό πλαίσιο που άλλοι έχουν δημιουργήσει για μας. Καλούμαστε πρώτα από όλα να επιβιώσουμε, χωρίς να χάσουμε την ελπίδα μας, χωρίς να ξεχάσουμε τα όνειρα μας.
Οι νέοι, ναι, και μπορούν και πρέπει να πάρουν απόφαση να ασχοληθούν ενεργά με τα «κοινά». Δε λέω με την «πολιτική», γιατί έχουν συνδυάσει στο μυαλό τους την πολιτική με την ψευτιά, την υποκρισία, την προδοσία. Η πολιτική σήμερα στις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων απέχει πολύ από την πραγματική της έννοια και σημασία της, που δεν είναι άλλη από το ¨ποιώ ήθος¨. Πρέπει λοιπόν, η πολιτική να βρει στις συνειδήσεις μας την πραγματική της αξία μακριά από την στρεβλή εικόνα της.
Οι νέοι μας και οι πιο νέοι από μένα, έχουν νέες ιδέες. Είναι πρωτοποριακοί, είναι ειλικρινείς. Αγαπούν το τόπο τους και θέλουν ένα μέλλον στην Ελλάδα, στην πατρίδα τους».
