Έως και 70% μειωμένη είναι η παραγωγή του μελιού φέτος, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία.
Όπως λένε οι παραγωγοί, οι αλλοπρόσαλλες καιρικές συνθήκες, οι πυρκαγιές στον Έβρο, οι πλημμύρες σε Θεσσαλία και Φθιώτιδα συνετέλεσαν στην εξασθένηση των μελισσών λόγω έλλειψης της τροφής τους, ενώ και η απαγόρευση χρήσης καπνιστηριού μετά τις 23:00 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και τα πρόστιμα από δασάρχες, που τους απαγορεύουν την είσοδο στα δάση, είναι λόγοι που οδήγησαν στη χαμηλή παραγωγή.
Σε αυτά έρχεται να προστεθεί το σταθερά υψηλό κόστος παραγωγής (πετρέλαιο, υλικά συσκευασίας, προϊόντα τροφοδοσίας των μελισσών), την ώρα που η τιμή της χονδρικής παραμένει στα ίδια επίπεδα από 2,80€ – 4€/ κιλό εξαιτίας και των ελληνοποιήσεων, όπως λένε οι παραγωγοί.
Έτσι, προτιμούν να κρατήσουν το μέλι στις αποθήκες τους, ενώ ταυτόχρονα διαφαίνεται ο κίνδυνος να αποχωρήσουν χιλιάδες μελισσοκόμοι από το επάγγελμα.
Τι ζητούν
Από την πλευρά τους, οι μελισσοκόμοι ζητούν:
– «Στοπ» στις ελληνοποιήσεις με θεσμικά μέτρα, διοικητικούς ελέγχους και γυρεοσκοπική εξέταση του μελιού
– Άρση πυροσβεστικών διατάξεων
– Άρση των περιορισμών από τοπικούς δασάρχες
– Μείωση του κόστους παραγωγής μέσω της μείωσης του ΦΠΑ σε πρώτες ύλες και αφορολόγητο πετρέλαιο
– Ελεύθερη πρόσβαση των οχημάτων σε παράπλευρες οδούς
«Απέχουν μίλια από την πραγματικότητα οι υπεύθυνοι»
«Ζούμε από τα δάση, οπότε είμαστε προστάτες των δασών», λέει, μιλώντας στο MEGA, ο μελισσοκόμος Αλέξανδρος Γιαννακόπουλος.
«Υπάρχουν τοπικοί δασάρχες που βεβαιώνουν πρόστιμα στους μελισσοκόμους κατά παρερμηνεία του νομού».
«Πρέπει όλα να τα δούμε συνολικά», λέει, σημειώνοντας για τις ελληνοποιήσεις:
«Έρχεται μέλι από το εξωτερικό, το οποίο είναι φιλτραρισμένο, στο οποίο δεν υπάρχουν γύρες, οπότε μπορούμε με μια γυρεοσκοπική εξέταση να δούμε από πού προέρχεται αυτό μέλι. Αναμειγνύεται με μια μικρή ποσότητα ελληνικού μελιού (…) και αυτό πάει στο ράφι και πωλείται ως ελληνικό. Αυτό γίνεται από ανθρώπους που εμπορεύονται πολύ μεγάλες ποσότητες μελιού».
Όπως λέει ο ίδιος:
«Θέλουμε να μειωθεί το κόστος παραγωγής (…) είναι απλά θέμα βούλησης. (…) Απέχουν μίλια από την πραγματικότητα οι υπεύθυνοι».
«Στη Θεσσαλία χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες μελισσοσμήνη, δεν έχουν λάβει στο 100% την αποζημίωση. Ζημιά από τις πλημμύρες στην Φθιώτιδα, που την έχουμε ξεχάσει εντελώς, και οι άνθρωποι δεν έχουν πάρει δεκάρα τσακιστή», καταλήγει.