Καταφύγιο για τους συνταξιούχους είναι η απόφαση του ΣτΕ σύμφωνα με την οποία παγώνουν οι μειώσεις των συντάξεων.
Πιπ συγκεκριμένα η νέα απόφαση του ΣτΕ, η οποία αναμένεται να λειτουργήσει ως «εγχειρίδιο» για το τι οφείλει να κάνει το κράτος- σύμφωνα με το Σύνταγμα- εν΄όψει των διαπραγματεύσεων, ,ξεκαθαρίζει ότι το κράτος έχει τη συνταγματική υποχρέωση για επαρκή χρηματοδότηση του όλου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (κύριων και επικουρικών) αλλά και την υποχρέωση επαναφοράς των συντάξεων στα επίπεδα που ίσχυαν πριν από την εφαρμογή του Ν.4093/12. Στο ίδιο δημοσίευμα αποσαφηνίζεται ότι:
-Σε περιόδους εξαιρετικά δυσμενών δημοσιονομικών συνθηκών επιτρέπονται μειώσεις συτνάξεων αλλά ύστερα από ειδικές μελέτες και όχι απεριόριστα, ώστε να μη θίγονται ο πυρήνας του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος και η ισότητα στην κατανομή των βαρών.
-Οι περικοπές πρέπει να επιτρέπουν τη διαβίωση του συνταξιούχου με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντάς του όχι μόνο τα στοιχειώδη για τη φυσική του υπόσταση αλλά και τη συμμετοχή του στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν θα απέχει ουσιωδών από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου.
-Οι ειδικές μελέτες πρέπει να συνεκτιμούν τις επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων σε συνδυασμό με άλλα μέτρα (φορολογικά κ.α.)αλλά και με το σύνολο των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών.
-Όταν ο νομοθέτης παίρνει μέτρα περικοπής συνταξιοδοτικών παροχών , ενόψει της συνταγματικής του υποχρέωσης να προβαίνει σε «προγραμματισμό και συντονισμό της οικονομικής δραστηριότητας για εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης» πρέπει προηγουμένως να έχει επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη ότι τα μέτρα είναι πρόσφορα και αναγκαία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, ενόψει και των παραγόντων που το προκάλεσαν.
-Το Σύνταγμα επιβάλλει στο κράτος να εξασφαλίζει στον συνταξιούχο ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης κοντά σε εκείνο του εργασιακού βίου. Δεν κατοχυρώνεται συνταγματικά η ευθεία αναλογία μεταξύ εισφορών και συνταξιοδοτικών παροχών.