Η αναστολή χορήγησης σύνταξης σε όσους εκτίουν στη φυλακή καταδίκες μεγαλύτερες των 6 μηνών είναι συνταγματική και σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Αυτό αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας, εξετάζοντας την περίπτωση ενός συνταξιούχου-ισοβίτη για συζυγοκτονία.
Σύμφωνα με το ΣτΕ, εξαιρούνται από το «κόψιμο» της σύνταξης τους όσοι εκτίουν την ποινή τους με βραχιόλι ή κάνοντας κοινωφελή εργασία.
Το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 1254/2021 απόφαση, έκανε δεκτή, με μεγάλη πλειοψηφία (6-1), την αίτηση του ΙΚΑ και αναίρεσε αντίθετη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών, δεν παραβιάζουν τα άρθρα 2 παρ. 1, 4 παρ. 1, 22 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε αντίκεινται σε άλλη υπερνομοθετικής ισχύος διάταξη ή αρχή, οι διατάξεις του α.ν. 1846/1951, που ορίζουν ότι αναστέλλεται η καταβολή της σύνταξης εάν ο συνταξιούχος εκτίει ποινή στερητική της ελευθερίας μεγαλύτερη των 6 μηνών για όσο χρόνο την εκτίει και ότι, εφόσον υπάρχουν πρόσωπα που σε περίπτωση θανάτου του συνταξιούχου θα λάμβαναν σύνταξη, αυτά δικαιούνται σε απόληψη της σύνταξης που θα τους καταβαλλόταν σε περίπτωση θανάτου του συνταξιούχου.
Ακόμη, το ΣτΕ επισημαίνει, ότι «ως έκτιση ποινής στερητικής της ελευθερίας, νοείται αποκλειστικώς ο φυσικός εγκλεισμός του καταδικασθέντος σε κατάστημα ή τμήμα καταστήματος που προορίζεται γι’ αυτήν και μόνο για όσο χρόνο ο εγκλεισμός αυτός διαρκεί, ενώ δεν υφίσταται «έκτιση ποινής» στις προβλεπόμενες από τις οικείες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περιπτώσεις της υποχρεωτικής και δυνητικής αναστολής εκτέλεσης της ποινής και της αναστολής υπό επιτήρηση, της υφ’ όρον απόλυσης, της μετατροπής της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική ποινή ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση και της αναβολής ή διακοπής της εκτέλεσης της ποινής».
Οι ανώτατοι δικαστές αναφέρουν στο σκεπτικό της απόφασης τους ότι η αναστολή της καταβολής της σύνταξης «δεν έχει ως κύριο σκοπό την αποτροπή των ασφαλισμένων ή συνταξιούχων από τη διάπραξη αξιόποινων πράξεων ή την εκδήλωση αποδοκιμασίας για την επιδειχθείσα εγκληματική συμπεριφορά τους ή την επιβολή σε αυτούς μιας επί πλέον κύρωσης, αλλά στοχεύει πρωτίστως στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος σκοπού να μην υφίσταται το κοινωνικό σύνολο τη διπλή οικονομική επιβάρυνση της καταβολής στον εκτίοντα την ποινή των συγκεκριμένων ποσών συντάξεων που αναλογούν στον χρόνο που την εκτίει και της ανάληψης από το Δημόσιο των δαπανών διαβίωσής του κατά τον ίδιο χρόνο».
Το ΣτΕ επέστρεψε την υπόθεση του συνταξιούχου ισοβίτη στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών για να κριθεί εκ νέου.