Για φρενίτιδα στην Ελλάδα αναφορικά με την υπόθεση της Ρούλας Πισπιρίγκου και τις υποψίες που τη βαραίνουν για τη δηλητηρίαση της εννιάχρονης κορούλας της, Τζωρτζίνας, κάνει λόγο η Monde σημειώνοντας ότι η υπόθεση αποκαλύπτει μεταξύ άλλων και τα κενά όσον αφορά στην παιδική προστασία.
Το ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας σημειώνει ότι η «Μήδεια της Πάτρας», όπως την αποκαλούν ελληνικά ΜΜΕ, αρνείται κατηγορηματικά τις κατηγορίες μέσα από το κελί της στον Κορυδαλλό.
Θυμίζει ακόμη ότι η νεκροψία και οι τοξικολογικές εξετάσεις διαπίστωσαν την παρουσία στον οργανισμό της Τζωρτζίνας μεγάλης ποσότητας κεταμίνης, ενός ισχυρού παυσίπονου, που πωλείται επίσης στη μαύρη αγορά ως φάρμακο. Η Τζωρτζίνα ήταν στο νοσοκομείο, μόνη με τη μητέρα της, σε ένα δωμάτιο. Πέθανε μόλις είκοσι λεπτά μετά τη χορήγηση της ουσίας, παρά το γεγονός ότι οι νοσηλευτές την είχαν επισκεφθεί μια ώρα πριν, με αποτέλεσμα να κινηθούν νομικές διαδικασίες εναντίον της μητέρας. Τον Απρίλιο του 2021, η Τζορτζίνα είχε ήδη νοσηλευτεί στο νοσοκομείο λόγω επιληπτικών κρίσεων που την είχαν αφήσει τετραπληγική. Η έναρξη της ποινικής δίωξης για ανθρωποκτονία αναζωπύρωσε επίσης την έρευνα για τις άλλες δύο κόρες της Ρούλας Πισπιρίγκου, η μία από τις οποίες πέθανε σε ηλικία 3,5 ετών προ τριετίας από «ηπατική ανεπάρκεια» και η άλλη τον Μάρτιο του 2021 σε ηλικία 6 μηνών, λόγω «ασφυξίας», σύμφωνα με τις εκθέσεις των ιατροδικαστών.
Φρενίτιδα της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ
Η Le Monde σχολιάζει ότι από τον Φεβρουάριο τα ΜΜΕ στην Ελλάδα τροφοδοτούν το «ανθυγιεινό ενδιαφέρον» της κοινής γνώμης για την υπόθεση Πισπιρίγκου με ρεπορτάζ και συνεντεύξεις με συγγενικά πρόσωπα, φίλους, γείτονες τον πατέρα των κοριτσιών, Μάνο Δασκαλάκη, που ενημέρωσε τρεις μέρες πριν τον θάνατο της Τζωρτζίνας την Πισπιρίγκου για την πρόθεσή του να εγκατασταθεί στην Αθήνα με τη νέα του σύντροφο. «Οπότε ορμούν οι σχολιαστές: Ήθελε η Ρούλα, όπως η Μήδεια με τον Ιάσονα, να τιμωρήσει τον Μάνο και τα έβαλε με τα παιδιά τους; Τι κάνει αυτή η μητέρα, που περιγράφεται ως ψυχρή και ασυγκίνητη, στη φυλακή; Διαβάζει ρομαντικά σε ένα κελί στην απομόνωση για να μην της επιτεθούν άλλοι κρατούμενοι, σύμφωνα με τους δικηγόρους της».
Η γαλλική εφημερίδα δεν αφήνει ασχολίαστη ούτε τη ζωντανή αναμετάδοση από ελληνικά δίκτυα του ανοίγματος του τάφου της Τζωρτζίνας για την αφαίρεση του tablet που έβαλε εκεί η Πισπιρίγκου, ούτε τις κραυγές των συγκεντρωμένων έξω από το δικαστικό μέγαρο στην Αθήνα κατά της 33χρονης, ούτε τα συνθήματα με μαύρα γράμματα «Θάνατος στους παιδοκτόνους» στην πρόσοψη του σπιτιού της στην Πάτρα.
Και φιλοξενεί δηλώσεις της καθηγήτριας Εγκληματολογίας στο Πάντειο, Έφης Λαμπροπούλου περί πρωτόγνωρης για την Ελλάδα φρενίτιδας καθώς «οι περιπτώσεις παιδοκτονίας είναι σπάνιες στην Ελλάδα και η συναισθηματική φόρτιση είναι πολύ έντονη». Η ίδια δηλώνει ανήσυχη με τη φρενίτιδα των ελληνικών ΜΜΕ και των «χούλιγκαν της κοινής γνώμης», που σπεύδουν να καταδικάσουν την Πισπιρίγκου πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη: «Οι καθημερινές αποκαλύψεις, οι διάφορες μαρτυρίες, τα συνεχή σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα υπονομεύουν το τεκμήριο της αθωότητας. Μόνο τα δημόσια μέσα ενημέρωσης είναι υποχρεωμένα από τον νόμο στην Ελλάδα να σέβονται αυτό το τεκμήριο, όχι τα ιδιωτικά κανάλια… Αυτό είναι προβληματικό!», λέει στη γαλλική εφημερίδα.
«Έλλειψη ψυχολόγων»
Πίσω από αυτό το δράμα, αρχίζουν επίσης να αναδύονται αρκετά ερωτήματα. «Οι ιατροδικαστές διερεύνησαν επαρκώς τα αίτια του θανάτου των δύο πρώτων παιδιών; Να ξέρετε ότι στα μισά δημόσια νοσοκομεία δεν υπάρχει ούτε ιατροδικαστής…», υπογραμμίζει η εγκληματολόγος.
Το δημοσίευμα αναφέρεται σε έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη που κάνει λόγο για σοβαρή υποστελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης και περικοπών στον προϋπολογισμό, μια έλλειψη επαρκούς δυναμικού που πιθανώς εξηγεί γιατί δεν παρενέβησαν οι κοινωνικές υπηρεσίες όταν μια ομάδα προστασίας παιδιών κατήγγειλε την Πισπιρίγκου και τον Δασκαλάκη για κακοποίηση στις αρχές το 2014. Και παραθέτει την άποψη της δικηγόρου Μαρίας Ανδριανάκη, σύμφωνα με την οποία είναι «κραυγαλέα η έλλειψη ψυχολόγων, που θα μπορούσαν να σημάνουν συναγερμό σε περιπτώσεις κακοποίησης.