Παράγοντες του κλάδου έχουν αρχίσει να αποσύρουν τα αρχικά τους σχέδια για επενδύσεις σε υπεράκτια αιολικά πάρκα
Εγκαταλείπουν όλο και περισσότερο τις δεσμεύσεις τους για επενδύσεις καθαρής τεχνολογίας οι πετρελαϊκοί κολοσσοί στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, στρέφοντας εκ νέου το ενδιαφέρον τους στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Αυτή η στροφή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αυξανόμενη πίεση από τους μετόχους, που ανησυχούν για τη μείωση των κερδών και το εξελισσόμενο διεθνές ενεργειακό τοπίο. Επίσης, σε αυτό έχει συμβάλει και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική προεδρία, που είναι ευρέως γνωστό ότι είναι υπέρ των ορυκτών καυσίμων και ενθαρρύνει τις επενδύσεις σε αυτά. Ως αποτέλεσμα, οι εταιρίες δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα οικονομικά κέρδη έναντι της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας, εγείροντας ανησυχίες για το μέλλον των πρωτοβουλιών πράσινης ενέργειας, εν μέσω ενός μεταβαλλόμενου οικονομικού κλίματος.
Η BP αποκάλυψε σχέδια να περικόψει περισσότερα από 5 δισ. δολ. από τις ετήσιες πράσινες επενδύσεις της έως το 2027, αυξάνοντας ταυτόχρονα τις δαπάνες της για πετρέλαιο και φυσικό αέριο κατά 10 δισ. δολ. Αυτός ο στρατηγικός άξονας αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη παγκόσμια αλλαγή προτεραιοτήτων, όπου οι προσιτές τιμές ενέργειας και η εφοδιαστική αλυσίδα είναι θέματα ζωτικής σημασίας. Η απόφαση της εταιρίας υπογραμμίζει την αυξανόμενη ζήτηση για αξιόπιστες πηγές ενέργειας εν μέσω διαρκών αλλαγών στις αγορές, αλλά και στα γεωπολιτικά ζητήματα.
Επίσης, η BP με την τελευταία απόφασή της, συντάσσεται με τους ηγέτες του κλάδου, όπως η Shell, η Equinor και η Repsol, που υπογραμμίζουν τη σημασία των προσιτών τιμών ενέργειας και τη διασφάλιση της ασφάλειας του εφοδιασμού. Αυτή η συλλογική προσέγγιση τονίζεται ιδιαίτερα από την πρόσφατη απόφαση της Shell να ενισχύσει τις επενδύσεις της σε ορυκτά καύσιμα, αντανακλώντας τη δέσμευση να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ενεργειακές απαιτήσεις.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
Εν τω μεταξύ, η Equinor έχει κάνει αξιοσημείωτα βήματα, επιτυγχάνοντας μείωση 20% στο λειτουργικό κόστος, μια κίνηση που τονίζει την επείγουσα ανάγκη για τη δημιουργία ενός πιο αποδοτικού ενεργειακού τοπίου. Μαζί αυτές οι εταιρίες εργάζονται για μια βιώσιμη ισορροπία μεταξύ της ενεργειακής προσβασιμότητας και της περιβαλλοντικής ευθύνης.
Οι εταιρίες πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένης της πορτογαλικής Galp αλλά και της φινλανδικής Fortum, αντιμετωπίζουν επί του παρόντος μια προσεκτική στάση απέναντι σε νέες πρωτοβουλίες καθαρής τεχνολογίας. Αυτή η διστακτικότητα πηγάζει από την αυξημένη επιλεκτικότητα στις πράσινες επενδύσεις, σε συνδυασμό με ένα προκλητικό επενδυτικό κλίμα, που εγείρει ανησυχίες σχετικά με την οικονομική βιωσιμότητα.
Μεγάλοι παράγοντες της βιομηχανίας, όπως η Equinor και η Shell, έχουν επίσης αρχίσει να αποσύρουν τα αρχικά τους σχέδια για επενδύσεις σε υπεράκτια αιολικά έργα, σηματοδοτώντας μια ευρύτερη τάση αβεβαιότητας στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Καθώς αυτές οι εταιρίες επανεκτιμούν τις στρατηγικές τους, το μέλλον των έργων καθαρής τεχνολογίας παραμένει για την ώρα στην αβεβαιότητα, αφήνοντας κατά συνέπεια τους εμπλεκόμενους παίκτες να συλλογιστούν τις συνέπειες για τις προσπάθειες βιωσιμότητας και ενεργειακής μετάβασης παγκοσμίως.
Αβεβαιότητα για το μέλλον της πράσινης μετάβασης
Σύμφωνα με πηγές, το μέλλον για την πράσινη μετάβαση και την καθαρή ενέργεια είναι αβέβαιο για την ώρα και ο λόγος γι’ αυτό είναι η προσέγγιση στα ορυκτά καύσιμα από εταιρίες πετρελαίου. Αυτή η τάση, σε συνδυασμό με μια αξιοσημείωτη μείωση των επενδύσεων που είναι σχετικές με «καθαρές τεχνολογίες», θέτει σημαντικές προκλήσεις τόσο σε επίπεδο χωρών όσο και σε επίπεδο εταιριών για τους στόχους απαλλαγής από τον άνθρακα. Χαρακτηριστικά, μια τέτοια οπισθοδρόμηση είναι επιζήμια για τους πρωταρχικούς στόχους της μείωσης των εκπομπών άνθρακα, όμως υπάρχει ακόμη η πεποίθηση ότι η παρούσα κατάσταση μπορεί να αντιστραφεί.
«Κλειδί» στην όλη υπόθεση είναι η ανάπτυξη της τεχνολογίας, παράλληλα με την αύξηση της διαθεσιμότητας και τις προσιτές τιμές στο κόστος των μεθόδων καθαρής ενέργειας. Σε αυτό χρειάζεται και η υποστήριξη στη συλλογική δέσμευση για βιωσιμότητα, που με τη σειρά της θα ενισχύσει την ατζέντα του μηδενικού ισοζυγίου άνθρακα (net-zero) τα επόμενα πέντε χρόνια. Για το χρονικό διάστημα 2030-2035 υπάρχει η αντίληψη ότι θα επιταχυνθεί η πράσινη μετάβαση με κινητήριο δύναμη τις τεχνολογικές καινοτομίες και τις κοινωνικές αλλαγές, που θα ζητούν καθαρή ενέργεια και ένα πιο βιώσιμο περιβάλλον.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΦΥΛΛΟ 14/3/2025)
